Przejdź do zawartości

Tadeusz Skórka

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Skórka
Ilustracja
Tadeusz Skórka (1947)
Data i miejsce urodzenia

5 czerwca 1924
Sanok

Data i miejsce śmierci

26 stycznia 1996
Sanok

Miejsce spoczynku

Cmentarz Centralny w Sanoku

Narodowość

polska

Edukacja

Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące w Sanoku

Alma Mater

Szkoła Główna Planowania i Statystyki w Warszawie

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Złota Odznaka im. Janka Krasickiego
Odznaka „Za zasługi dla przemysłu chemicznego”
Multimedia w Wikimedia Commons

Tadeusz Jan Skórka (ur. 5 czerwca 1924 w Sanoku, zm. 26 stycznia 1996 tamże) – polski ekonomista.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Tadeusz Jan Skórka urodził się 5 czerwca 1924[a] w Sanoku w robotniczej rodzinie Alojzego (zm. 1939[1]) i Anny z domu Maślany (1895-1969[2])[3][4]. Miał siostrę Kazimierę (1921-2004, synowa Stanisława i żona Juliusza Augustyńskiego)[5]) i brata Adama (1928-1982[6])[7]. W rodzinnym mieście w 1938 ukończył naukę w 7-klasowej Szkole Powszechnej III stopnia im. Króla Władysława Jagiełły[8][4]. Podczas II wojny światowej w trakcie okupacji niemieckiej był zatrudniony w miejscowej fabryce maszyn i wagonów[4]. Od 1941 uczył się tam zawodu tokarza, a w 1944 zdał egzamin na czeladnika[8]. Po nadejściu frontu wschodniego od 21 sierpnia 1944 do 30 marca 1956 pełnił służbę w organach Milicji Obywatelskiej w Sanoku w tamtejszej Komendzie Powiatowej[4][9]. W tym czasie brał udział w działaniach tzw. utrwalania władzy ludowej[10], w tym przy ochronie obiektów przemysłowych i państwowych oraz w walkach z bandami UPA w podsanockich wsiach Odrzechowa, Niebieszczany, Dobra, Tyrawa Wołoska, Rakowa, działając pod dowództwem Jana Hnatuśki[11]. Później podjął edukację i w 1947 zdał egzamin dojrzałości według programu wydziału matematyczno-fizycznego w oddziale dla dorosłych Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku[12][13][14][15].

Od 1947 pracował w Banku Gospodarstwa Spółdzielczego jako kasjer, zaś po restrukturyzacji w Państwowym Banku Rolnym jako technik bankowy do 1950[16][4]. Od 1950 do 1954 studiował w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie, gdzie uzyskał dyplom magistra ekonomii II stopnia na Wydziale Finansów i Statystyki[b][8]. Podczas tego kształcenia pracował jako nauczyciel w Technikum Administracyjno-Handlowym pod Warszawą[8]. W 1954 na podstawie nakazu pracy został skierowany do Sanockiej Fabryki Wagonów „Sanowag” (od 1958 funkcjonującej pod nazwą Sanocka Fabryka Autobusów „Autosan”)[16][4]. Kolejno zajmował stanowiska planisty, kierownika działu planowania, organizacji i zatrudnienia, od 1957 do 1967 zastępcy dyrektora ds. administracyjnych i handlowych[17][4]. Od 16 października 1967 do 31 października 1977 sprawował stanowisko naczelnego dyrektora Sanockich Zakładów Przemysłu Gumowego „Stomil” w Sanoku[7][18]. W tym okresie trwała rozbudowa tej fabryki oraz inwestycje poboczne (mieszkaniowe i obiekty oświatowe)[15]. Po odejściu ze Stomilu powrócił do Autosanu, gdzie w 1978 był starszym specjalistą ds. sprzedaży (handlu) i eksportu[19][15]. Z pracy tamże przeszedł na emeryturę[15].

Od 1944 do 1947 działał w ZHP w Sanoku[7]. Od 1947 należał do PPS, a od 1954 do PZPR[20]. Pełnił funkcje członka komisji kontroli partii (1956-1959), członka plenum Komitetu Powiatowej PZPR (1967-1977), członka komisji ekonomicznej KP i Komitetu Miejskiego PZPR[21]. Był członkiem Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku kadencji 1961-1965[22] i 1965-1969[23]. Od 1978 należał do koła miejsko-gminnego ZBoWiD w Sanoku[24]. Na bazie studium wojskowego otrzymał stopień podporucznika[14].

Od 1950 jego żoną była Elżbieta Maria z domu Wojnarowicz (zm. 2016[25]), z którą miał synów Andrzeja (1952-2015) i Wojciecha (ur. 1959)[7][4].

Zmarł 26 stycznia 1996[c][26][15]. Został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Sanoku[15] 29 stycznia 1996[26][27].

Grobowiec Tadeusza Skórki

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Tu podano 5 czerwca 1925, zob. Archiwum Państwowe w Rzeszowie. Oddział w Sanoku. Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Królowej Zofii w Sanoku. Katalogi zawierające świadectwa dojrzałości absolwentów ww. szkoły z lat 1927-1950. Świadectwa dojrzałości Liceum Ogólnokształcącego 1946/1947 (zesp. 7, sygn. 262), k. 231.
  2. ↑ Tu podano lata studiów od 1955 do 1960. SZPG 2020 ↓, s. 115.
  3. ↑ W treści inskrypcji nagrobnej podano datę 21 stycznia 1996, zob. Tadeusz Skórka. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 2022-07-07].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Alojzy Skórka. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 2022-07-07].
  2. ↑ Anna Skórka. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 2022-07-07].
  3. ↑ Deklaracje ↓, s. 14, 18, 19.
  4. ↑ a b c d e f g h SZPG 2020 ↓, s. 114.
  5. ↑ Kazimiera Augustyńska. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 2022-07-07].
  6. ↑ Adam Skórka. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 2022-07-07].
  7. ↑ a b c d Deklaracje ↓, s. 19.
  8. ↑ a b c d Deklaracje ↓, s. 18.
  9. ↑ Deklaracje ↓, s. 14, 17, 18.
  10. ↑ Deklaracje ↓, s. 14.
  11. ↑ Deklaracje ↓, s. 17.
  12. ↑ Archiwum Państwowe w Rzeszowie. Oddział w Sanoku. Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Królowej Zofii w Sanoku. Katalogi zawierające świadectwa dojrzałości absolwentów ww. szkoły z lat 1927-1950. Świadectwa dojrzałości Liceum Ogólnokształcącego 1946/1947 (zesp. 7, sygn. 262), k. 231.
  13. ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2022-07-07].
  14. ↑ a b Deklaracje ↓, s. 14, 16.
  15. ↑ a b c d e f g h i j SZPG 2020 ↓, s. 115.
  16. ↑ a b Deklaracje ↓, s. 18, 24.
  17. ↑ Deklaracje ↓, s. 18–19, 24.
  18. ↑ SZPG 2020 ↓, s. 40, 115, 129, 131, 132.
  19. ↑ Deklaracje ↓, s. 14, 16, 19.
  20. ↑ Deklaracje ↓, s. 16, 19.
  21. ↑ Deklaracje ↓, s. 19, 24.
  22. ↑ Stachowicz 2008 ↓, s. 178, 181, 183.
  23. ↑ Stachowicz 2008 ↓, s. 202, 210, 215.
  24. ↑ Deklaracje ↓, s. 14, 20.
  25. ↑ Elżbieta Skórka. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 2022-07-07].
  26. ↑ a b Księga cmentarna nr 1. Matejki Rymanowska od 1973 do 2004 (stare cmentarze), Sanok, (poz. 2071).
  27. ↑ Tadeusz Skórka. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 2022-07-07].
  28. ↑ a b Deklaracje ↓, s. 14, 16, 22, 23.
  29. ↑ Deklaracje ↓, s. 16, 23.
  30. ↑ a b c Deklaracje ↓, s. 23.
  31. ↑ SZPG 2020 ↓, s. 48.
  32. ↑ Stachowicz 2008 ↓, s. 288.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Władysław Stachowicz. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950–1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990, s. 131–320, 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  • Józef Baszak, Andrzej Romaniak, Edward Zając: Sanockie Zakłady Przemysłu Gumowego „Stomil” w Sanoku 1931–1991. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2020, s. 1–200. ISBN 978-83-60380-45-1.
  • Związek Bojowników o Wolność i Demokrację. Oddział w Sanoku. Deklaracje i karty ewidencyjne członków zwyczajnych S Skórka- Sokół 1963-1984, AP Rzeszów – O/Sanok (zespół 659, sygn. 94). s. 1-196.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tadeusz_Skórka&oldid=74048529”