Tadeusz Sztybel

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Sztybel
porucznik porucznik
Data urodzenia

23 lutego 1898

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego
Royal Air Force

Jednostki

1 eskadra wywiadowcza,
3 pułk lotniczy

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa (kampania wrześniowa, bitwa o Monte Cassino)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej

Tadeusz Konstanty Sztybel (ur. 23 lutego 1898, zm. ?) – porucznik lotnictwa Wojska Polskiego i Polskich Sił Powietrznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Wziął udział w walkach podczas wojny polsko-bolszewickiej w stopniu podporucznika jako obserwator 1 eskadry wywiadowczej. Został awansowany do stopnia porucznika rezerwy lotnictwa ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[1][2]. W latach 20. i 30. był oficerem rezerwowym 3 pułku lotniczego w garnizonie Poznań i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Miasto[3][4][5].

Został kierownikiem stacji Ławica[6]. Był działaczem Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej[7][8][9][10][11][12][13][14][15]. W latach 30. był dyrektorem L. O. P. P. w Warszawie. W 1932 zasiadł w Radzie Nadzorczej Aeroklubu Poznańskiego[16].

Po wybuchu II wojny światowej i kampanii wrześniowej przedostał się na Zachód. Wstąpił do Polskich Sił Powietrznych w Anglii w ramach Royal Air Force. Służył w stopniu porucznika jako oficer techniczny[17].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Był encyklopedystą. Wraz z Sergiuszem Abżółtowskim był edytorem jednotomowej Małej encyklopedii lotniczej wydanej w 1938 przez Ligę Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej[18].

  • Krótkie wiadomości z lotnictwa, O. P. L. i O. P. Gaz (1931)
  • Mała encyklopedia lotnicza. Ilustrowany słownik lotniczy (1938)[18]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 951.
  2. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 781.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 933.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 854.
  5. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 160, 668.
  6. ↑ Loty z Ławicy na... pole ziemniaków. 90 lat temu ruszyła regularna linia pasażerska do Warszawy. gazeta.pl. [dostęp 2015-08-27].
  7. ↑ Z bliska i daleka. Tydzień lotniczy. „Lech. Gazeta Gnieźnieńska”, s. 4, Nr 198 z 29 sierpnia 1928. 
  8. ↑ Z Ligi obrony Pow. i Przeciwgaz.. „Nowy Kurier”, s. 8, Nr 44 z 22 lutego 1929. 
  9. ↑ Organizacja obrony przeciwgazowej. „Nowy Kurier”, s. 9, Nr 165 z 20 lipca 1929. 
  10. ↑ 105 866 członków liczy LOPP na ziemi wielkopolskiej. „Orędownik Wielkopolski”, s. 4, Nr 111 z 14 maja 1933. 
  11. ↑ Ogólne zgromadzenie komitetu wojewódzkiego L. O. P. P. Poznań. „Lotnik”, s. 41, Nr 2 (131) z 1931. 
  12. ↑ Komitet LOPP. we własnym lokalu. „Nowy Kurier”, s. 9, Nr 237 z 14 października 1931. 
  13. ↑ Zebranie towarzyskie L. O. P. P.. „Nowy Kurier”, s. 7, Nr 297 z 23 grudnia 1932. 
  14. ↑ Konkurs modeli latających w Poznaniu. audiovis.nac.gov.pl. [dostęp 2015-08-27].
  15. ↑ Konkurs modeli latających w Poznaniu. audiovis.nac.gov.pl. [dostęp 2015-08-27].
  16. ↑ Walne zebranie. „Nowy Kurier”, s. 7, Nr 64 z 18 marca 1932. 
  17. ↑ Tadeusz Sztybel – Profil na stronie Personelu Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii 1940–1947. listakrzystka.pl. [dostęp 2015-08-25].
  18. ↑ a b Abżółtowski 1938 ↓.
  19. ↑ Odznaczenia P. Prezydenta za zasługi na polu organizacji obrony przeciwlotniczej. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 185 z 18 sierpnia 1938. 
  20. ↑ M.P. z 1933 r. nr 110, poz. 139 „za zasługi na polu obrony powietrznej i przeciwgazowej”.
  21. ↑ Piętnastolecie L. O. P. P.. Warszawa: Wydawnictwo Zarządu Głównego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, 1938, s. 290.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tadeusz_Sztybel&oldid=67848776”