Takamagahara

Takama-ga-hara (jap. 高天原 Takama-ga-hara^[1]; Wysoka Równina Niebios^[2], Przestwór Wysokich Niebios^[3]) – w mitologii japońskiej niebiosa, górny świat zamieszkany przez niebiańskie kami^[4]. Oddzielona jest od zaświatów światem ludzi, a z nim z kolei połączona niebiańskim mostem Amanoukihashi^[5]. Władczynią Wysokiej Równiny Niebios jest Amaterasu^[6].

Bogowie narodzeni w Takama-ga-hara[edytuj | edytuj kod]

Podczas gdy niebo i ziemia się jeszcze rozpościerały w Takama-ga-hara poczęło się troje pierwszych kami:

Amenominakanushi → Pan Ogarniający Wszystko na Niebie
Takamimusubi → Zwierzchnik Czuwający i Panujący nad Wysokimi Niebiosami
Kamimusubi → Zwierzchnik Czuwający i Panujący nad Obszarami Siły (nad kami)

W późniejszym okresie w Takama-ga-hara narodzili się:

4. Umashiashikabihikoji-no-kami → Duch Wprowadzający Moce Scalania i Wypełniania

5. Amenotokotachi-no-kami → Duch Odłączania się i Oderwania Nieba

6. Kuninotokotachi-no-kami → Duch Odłączania się i Oderwania Ziemi

7. Toyokumono-no-kami → Duch Wszędy Tężejących Obszarów

8. Uhijini-no-kami → Duch Świętej Nienasycalnej Ziemi

9. Suhijini-no-kami → Duch Świętej Nasycalnej Ziemi

10. Tsunoguhi-no-kami → Duch Powstawania Zarodków

11. Ikuguhi-no-kami → Duch Powstawania Życia

12. Ohotonoji-no-kami → Duch Powściągania Żądzy

13. Ohotonobe-no-kami → Duch Potęgowania Żądzy

14. Omodaru-no-kami → Duch Raptownego Wyczerpywania się

15. Ayakashikone-no-kami → Duch Potulnego Legania dla Zaznania Rozkoszy

16. Izanagi-no-kami → Duch Uśmierzający Szlachetne Łono

17. Izanami-no-kami → Duch Wzburzający Szlachetne Łono

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Odczytywane także jako Taka'amahara, Taka no Amahara, Takama no Hara
↑ Jolanta Tubielewicz: Mitologia Japonii. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1980. ISBN 83-221-0109-0.
↑ WiesławW. Kotański WiesławW., Japońskie opowieści o bogach, Warszawa: Iskry, 1983, s. 30, ISBN 83-207-0196-1, OCLC 830211583 .
↑ Louis Frédéric: Japan encyclopedia. Cambridge: Harvard University Press, 2005, s. 933. ISBN 0-674-00770-0.
↑ Jeremy Roberts: Japanese Mythology A to Z. New York: Chelsea House, 2010, s. 111. ISBN 978-1-60413-435-3.
↑ William E. Deal: Handbook to life in medieval and early modern Japan. New York: Infobase Publishing, 2006, s. 197. ISBN 0-8160-5622-6.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Wiesław Kotański (tłumaczenie z oryginału i objaśnienia), Kojiki czyli księga dawnych wydarzeń, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1986, ISBN 83-06-00223-7

[1] Odczytywane także jako Taka'amahara, Taka no Amahara, Takama no Hara

[2] Jolanta Tubielewicz: Mitologia Japonii. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1980. ISBN 83-221-0109-0.

[3] WiesławW. Kotański WiesławW., Japońskie opowieści o bogach, Warszawa: Iskry, 1983, s. 30, ISBN 83-207-0196-1, OCLC 830211583 .

[4] Louis Frédéric: Japan encyclopedia. Cambridge: Harvard University Press, 2005, s. 933. ISBN 0-674-00770-0.

[5] Jeremy Roberts: Japanese Mythology A to Z. New York: Chelsea House, 2010, s. 111. ISBN 978-1-60413-435-3.

[6] William E. Deal: Handbook to life in medieval and early modern Japan. New York: Infobase Publishing, 2006, s. 197. ISBN 0-8160-5622-6.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Mityczne teksty	Kojiki Nihon-shoki Fudoki Kujiki Kogo shūi Hotsuma tsutae Nihon ryōiki Konjaku-monogatari Shintōshū
Japoński mit stworzenia	Kotoamatsukami Kamiyonanayo Kuniumi Kamiumi Izanami i Izanagi Watatsumi
Mitologia Takamagahara	Amaterasu Susanoo Tsukuyomi Amenouzume
Mitologia Izumo	Yamata no Orochi Zając z Inaby Ōkuninushi
Mitologia Hyūga	Tenson kōrin Ninigi Konohanasakuya-hime Hoderi Hoori Toyotama-hime Ugayafukiaezu
Wiek ludzi	Jimmu Tagishimimi Kesshi Hachidai
Mityczne miejsca	Ryūgū-jō Takamagahara Amanoiwato Yomi Izumo Ashihara no Nakatsukuni Hyūga
Buddyzm w Japonii	Amida Daruma Budda medytacyjny
Siedmioro bogów szczęścia	Benzaiten Bishamonten Daikokuten Ebisu Fukurokuju Hotei Jurōjin Kichijōten