Przejdź do zawartości

FC Tatabánya

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Tatabánya FC)
FC Tatabánya
Pełna nazwa

Football Club Tatabánya

Przydomek

TBSC

Barwy

niebiesko-białe

Data założenia

6 lutego 1910

Debiut w najwyższej lidze

1948

Liga

Nemzeti Bajnokság II

Państwo

 Węgry

Adres

Ságvári Endre utca 9.
2800 Tatabánya

Stadion

Grosics Gyula Stadion, Tatabánya

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

Football Club Tatabánya (FC Tatabánya) – węgierski klub piłkarski z siedzibą w mieście Tatabánya.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Chronologia nazw

[edytuj | edytuj kod]
  • 1910: Tatabányai Sport Club
  • 1949: Tatabányai Tárna
  • 1951: Tatabányai Bányász SK
  • 1957: Tatabányai Bányász SC
  • 1992: Tatabányai SC
  • 1995: Tatabányai FC
  • 1996: Lombard FC Tatabánya
  • 2002: FC Tatabánya-Auto Trader - oddanie licencji do Lombard FC Haladás i przejęcie licencji Merland-Csepel-AT
  • 2005: Csőszer FC Tatabánya-Auto Trader
  • Football Club Tatabánya-Vértes Center
  • 2009: Football Club Tatabánya
  • 2010: Enternet-Football Club Tatabánya
  • 2011: Duna Football Club Tatabánya
  • 2013: Football Club Tatabánya

Powstanie klubu

[edytuj | edytuj kod]

Zespół powstał 6 lutego 1910 r., założony przez górnika Ferenca Freia i Lajosa Szmuka, którzy zorganizowali zespół o nazwie Tatabányai Sport Club (w skrócie TSC). Od początku zespół miał niebiesko-białe barwy. 21 sierpnia 1910 r. TSC rozegrał swój pierwszy mecz. TSC szybko zaczęło odgrywać znaczącą rolę w swoim regionie.

W 1926 r. nadeszło zawodowstwo, zespół nie był jednak w stanie z powodów finansowych przystąpić do rozgrywek na najwyższym szczeblu. Pozostał wśród klubów amatorskich.

Okres powojenny

[edytuj | edytuj kod]

Po wojnie nastały dobre lata dla górniczej jedenastki. Zespół przemianowano na Bányász (Górnik). W sezonie 1947/48 awansował do NBI, w której występował przez wiele lat. Na początku jednak nie od razu się w niej zadomowił na stałe. Po jednym sezonie spadł, w następnym roku znów wywalczył awans, jednak skrócony sezon jesienny 1950 okazał się spadkowy. Górnicy pozostawali na drugim froncie przez następne 6 lat. Po okresie stalinowskim, do głosu w piłce zaczęły dochodzić kluby z prowincji, z mocnym oparciem w dużych zakładach. W Tatabánya były nimi kopalnie. W 1956 r. zespół wzmocnił Gyula Grosics, bramkarz złotej jedenastki. Awansował z nim do ekstraklasy. W NBI klub radził sobie nieźle, stopniowo był coraz wyżej. W sezonie 1964 zakończył rozgrywki na trzecim miejscu, a na igrzyska olimpijskie do Tokio pojechali reprezentować Węgry dwaj zawodnicy Bányásza - Tibor Csernai i József Gelei, późniejsi złoci medaliści olimpijscy. W latach 1973 i 1974 zespół wygrywał mało znaczący już Puchar Mitropa. Lata 80. przyniosły drużynie sukcesy na arenie krajowej. Zespół wywalczył wicemistrzostwa w sezonach 1980/81 i 1987/88 mając w składzie kilku znanych zawodników z Vincze i Kiprichem na czele.

Ostatnie lata

[edytuj | edytuj kod]

Zmiana ustroju, odejście od przemysłu ciężkiego osłabiło pozycję Bányásza. W sezonie 1991/92 górnicza jedenastka zaznała spadku po raz pierwszy od 1956 r. Zmieniono nazwę na FC Tatabánya. Przez jakiś czas zespół nazywał się Auto-Trader, gdyż po 2002 r. zbankrutowany klub od nowa postanowiła zbudować właśnie firma zajmująca się handlem samochodami. W ostatnich latach zespół był w fatalnej kondycji finansowej, aby grać w NB I sprzedawał przed sezonami wszystkich zawodników i grał juniorami, co miało odzwierciedlenie w tabeli.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Europejskie puchary

[edytuj | edytuj kod]

Legenda do wszystkich tabel:

  • Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
  • k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe
Sezon Rozgrywki Runda Klub Dom Wyjazd Ogólnie
1981/82 Puchar UEFA 1R Hiszpania Real Madryt 2–1 0–1 2–2, w.
1982/83 Puchar UEFA 1R Francja AS Saint-Étienne 0–0 1–4 1–4
1985/86 Puchar Zdobywców Pucharów 1R Austria Rapid Wiedeń 1–1 0–5 1–6
1987/88 Puchar UEFA 1R Portugalia Vitória SC 1–1 0–1 1–2
1988/89 Puchar UEFA 1R Niemcy VfB Stuttgart 2–1 0–2 2–3
2000 Puchar Intertoto 1R Wyspy Owcze HB Tórshavn 3–0 4–0 7–0
2R Chorwacja Cibalia Vinkovci 3–2 0–0 3–2
3R Rosja Zenit Petersburg 1–2 1–2 2–4
2001 Puchar Intertoto 1R Armenia Szirak Giumri 2–3 3–1 5–4
2R Mołdawia Tiligul Tyraspol 4–1 1–1 5–2
3R Włochy Brescia Calcio 1–1 1–2 2–3

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Oficjalna strona (węg.)