Thea Louise Stjernesund
| ||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub |
Hakadal IL | |||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
176 cm | |||||||||||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Thea Louise Stjernesund (ur. 24 listopada 1996 w Lørenskog[1]) – norweska narciarka alpejska, brązowa medalistka olimpijska, trzykrotna medalistka mistrzostw świata.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Na arenie międzynarodowej po raz pierwszy pojawiła się 26 listopada 2006 roku w Bjorli, gdzie w zawodach FIS Race w slalomie zajęła 30. miejsce. W 2009 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Garmisch-Partenkirchen, gdzie jej najlepszym wynikiem było osiemnaste miejsce w zjeździe. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata juniorów w regionie Mont Blanc zajęła 45. miejsce w supergigancie.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 29 grudnia 2016 roku w Semmering, gdzie nie ukończyła pierwszego przejazdu slalomu. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła 10 marca 2017 roku w Squaw Valley, zajmując 24. miejsce w gigancie. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanęła 13 listopada 2021 r. w Lech, zajmując drugie miejsce w slalomie równoległym. W sezonie 2021/2022 zajęła drugie miejsce w klasyfikacji PAR.
Na mistrzostwach świata w Cortinie d’Ampezzo w 2021 roku wspólnie z Kristin Lysdahl, Fabianem Wilkensem Solheimem, Kristiną Riis-Johannessen i Sebastianem Fossem Solevågiem zwyciężyła w zawodach drużynowych. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Pekinie razem z Marią Therese Tviberg, Fabianem Wilkensem Solheimem i Timonem Hauganem zajęła trzecie miejsce w rywalizacji drużynowej. Była tam również szósta w gigancie i piętnasta w slalomie. Podczas mistrzostw świata w Courchevel/Méribel w 2023 roku wywalczyła dwa medale. W zawodach drużynowych zajęła drugie miejsce, natomiast w gigancie równoległym zdobyła brązowy medal. Wyprzedziły ją jedynie Maria Therese Tviberg i Wendy Holdener ze Szwajcarii.
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 6. | 7 lutego | 2022 |  Pekin
|
Gigant | 1:55,69 | +1,20 |  Sara Hector
|
| 15. | 9 lutego | 2022 | Pekin
|
Slalom | 1:44,98 | +2,50 |  Petra Vlhová
|
|
20 lutego | 2022 | Pekin
|
Zawody drużynowe | - | - |  Austria
|
Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 5. | 12 lutego | 2019 | Åre
|
Drużynowo | – | – |  Szwajcaria
|
| 18. | 14 lutego | 2019 | Åre
|
Gigant | 2:01,97 | +2,87 | Petra Vlhová
|
| DNQ | 16 lutego | 2021 |  Cortina d’Ampezzo
|
Gigant równoległy | - | - | Marta Bassino Katharina Liensberger
|
1.
|
17 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo
|
Zawody drużynowe | - | - | - |
| DNS2 | 18 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo
|
Gigant | 2:30,66 | - | Lara Gut-Behrami
|
| 22. | 20 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo
|
Slalom | 2:30,66 | +4,74 | Katharina Liensberger
|
2.
|
14 lutego | 2023 |  Courchevel/Méribel
|
Zawody drużynowe | - | - |  Stany Zjednoczone
|
3.
|
15 lutego | 2023 | Courchevel/Méribel
|
Gigant równoległy | - | - |  Maria Therese Tviberg
|
| 8. | 17 lutego | 2023 | Courchevel/Méribel
|
Gigant | 2:07,13 | +1,26 | Mikaela Shiffrin
|
| 13. | 18 lutego | 2023 | Courchevel/Méribel
|
Slalom | 1:43,15 | +1,34 |  Laurence St-Germain
|
Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 23. | 29 lutego | 2016 |  Soczi
|
Supergigant | 1:10,48 | +2,83 | Nina Ortlieb
|
| 11. | 1 marca | 2016 | Soczi
|
Superkombinacja | 1:59,32 | +3,46 | Aline Danioth
|
| 18. | 2 marca | 2016 | Soczi
|
Gigant | 2:12,39 | +5,29 | Jasmina Suter
|
| DNF1 | 5 marca | 2016 | Soczi
|
Slalom | 1:37,41 | - |  Elisabeth Willibald
|
| 21. | 8 marca | 2017 | Åre
|
Zjazd | 1:25,27 | +2,00 | Alice Merryweather
|
| 32. | 9 marca | 2017 | Åre
|
Supergigant | 1:15,10 | +4,72 | Nadine Fest
|
| 10. | 10 marca | 2017 | Åre
|
Superkombinacja | 2:09,05 | +2,80 | Nadine Fest
|
| 8. | 12 marca | 2017 | Åre
|
Gigant | 1:58,38 | +1,55 | Laura Pirovano
|
| DNF1 | 13 marca | 2017 | Åre
|
Slalom | 1:42,81 | - | Camille Rast
|
Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
- sezon 2018/2019: 49.
- sezon 2019/2020: 44.
- sezon 2020/2021: 54.
- sezon 2021/2022: 35.
- sezon 2022/2023: 20.
- sezon 2023/2024: 25.
Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]
Lech – 13 listopada 2021 (slalom równoległy) – 2. miejsce
Soldeu – 19 marca 2023 (gigant) – 2. miejsce- Saalbach – 17 marca 2024 (gigant) – 3. miejsce
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Olympedia - Thea Stjernesund (ang.)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie FIS (ang.)