Tomasz Agatowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tomasz Agatowski
Data i miejsce urodzenia

28 października 1949
Inowrocław

Data i miejsce śmierci

13 sierpnia 2004
Poznań

Zawód, zajęcie

poeta, eseista, recenzent, działacz kultury

Tomasz Tomasz Agatowski (ur. 28 października 1949 w Inowrocławiu[1], zm. 13 sierpnia 2004[2] w Poznaniu) – polski poeta, eseista, recenzent, autor tekstów piosenek oraz promotor kultury.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Był autorem około 2000 publikacji, w tym reportaży, fotoreportaży, felietonów, recenzji, esejów, analiz badawczych, wywiadów, not, czy pozycji prozą. W prasie zadebiutował dwoma wierszami we wrześniu 1966 ("Głos Olsztyński"). W 1987 nastąpił jego debiut książkowy – tom "Są nieba większe" (wydawnictwo Iskry)[1]. Publikował materiały w prasie wojskowej, tygodniku „Wprost” i „Dzienniku Poznańskim”. Prowadził własną kawiarnię literacką ”Finezja twórczości”. Prowadził warsztaty poetyckie w poznańskich liceach, tzw. „Spotkania z Tomaszem”[3].

Był przewodniczącym ogólnopolskich konkursów poetyckich "Szuflada" w Choszcznie oraz im. Stanisława Czernika w Ostrzeszowie. Był członkiem Związku Literatów Polskich[1].

Jego utwory zostały przetłumaczona na język angielski, niemiecki, włoski, grecki, ukraiński, czeski, bułgarski i białoruski[1].

Został pochowany na cmentarzu Jeżyckim w Poznaniu[3].

Ważniejsze publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]

Do jego najważniejszych publikacji książkowych należą:

  • Światło Nemezis (1994, Poznań),
  • Białe modlitwy (1994, Poznań),
  • Jeśli Wytrwasz (1995, Poznań),
  • Jaki byłby ogień (1997, Poznań),
  • Ja mniejszy brat Słowa (1998, Poznań),
  • Między nami legendami (1999, śpiewogram z muzyką Andrzeja Borowskiego), uhonorowany Grand Prix Krajowego Przeglądu w Łańcucie,
  • Perły i chóry (2000, Poznań), książka foniczna uhonorowana nagrodą im. Ryszarda Milczewskiego-Bruno[1].

Był współautorem Księgi Pamiątkowej (Aere perennius) na jubileusz naukowy prof. Gerarda Labudy. Jego sentencje znalazły się w zbiorze Złote myśli Ludzi Wielkiego Serca, Umysłu, Talentu (2001, Fundacja Dzieciom "Zdążyć z pomocą")[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Katarzyna Marszałek, Biogramy autorów numeru 1-2 (6-7) "Literacka Polska", w: Literacka Polska, nr 1-2/2003, s. 136, ISSN 1642-8781
  2. MAZ, Tomasz Agatowski nie żyje [online], Poznań Nasze Miasto, 18 sierpnia 2004.
  3. a b Osoby pochowane na Cmentarzu Jeżyckim [online], Szlakami wiary, 1 sierpnia 2020 [dostęp 2023-10-18] (pol.).