70. Tour de France rozpoczął się 1 lipca w Fontenay-sous-Bois , a zakończył się 24 lipca w Paryżu . Wyścig składał się z prologu i 22 etapów. Cała trasa liczyła 3861 km.
Klasyfikację generalną wygrał Francuz Laurent Fignon , wyprzedzając Hiszpana Ángela Arroyo i Holendra Petera Winnena . Klasyfikację punktową i sprinterską wygrał Irlandczyk Seán Kelly , górską Belg Lucien Van Impe , a młodzieżową Fignon. Najaktywniejszym kolarzem został Szwajcar Serge Demierre [1] . W obu klasyfikacjach drużynowych najlepsza była holenderska ekipa TI-Raleigh[2] .
Zmiany w stosunku do poprzednich edycji [ edytuj | edytuj kod ]
W 1983 roku zmieniono zasady klasyfikacji młodzieżowej. Od tego roku w klasyfikacji tej uwzględniano wyniki tylko tych kolarzy, którzy po raz pierwszy startowali w Tourze. Zmieniono także zasady liczenia czasu w klasyfikacji drużynowej. Dotąd dodawano do siebie czasy czterech najlepszych kolarzy jednej drużyny, a od 1983 roku sumowano czasy tylko trzech najlepszych zawodników danej ekipy[3] .
Po raz pierwszy do startu w TdF zostali dopuszczeni amatorzy.
Sześciu kolarzy: Francuzi Pierre Bazzo , Didier Vanoverschelde , Jacques Bossis , Patrick Clerc i Jean-François Rodriguez oraz Holender Joop Zoetemelk zostało przyłapanych na stosowaniu dopingu. We krwi Vanoverschelde wykryto nandrolon , z kolei Zoetemelk został uniewinniony przez sąd[4] .
W tej edycji TdF wzięło udział 14[5] drużyn:
Coop-Mercier-Mavic
Renault-Elf-Gitane
TI Raleigh-Campagnolo
Peugeot-Shell-Michelin
Cilo-Aufina
Boule d'Or-Colnago-Campagnolo
J.Aernoudt-Hoonved-Marc Zeep
La Redoute-Motobecane
Wolber
Sem-Mavic-Reydel
Euro Shop-Mondial Moquette-Splendor
Metauromobili-Pinarello
Colombia-Varta
Reynolds
Etap
Data
Trasa
Dystans
Zwycięzca
Lider
P
1 lipca
Fontenay-sous-Bois
ITT 5,5 km
Eric Vanderaerden
Eric Vanderaerden
1
2 lipca
Nogent-sur-Marne – Créteil
163,0 km
Frits Pirard
Eric Vanderaerden
2
3 lipca
Soissons – Fontaine-au-Pire
TTT 100,0 km
Mercier
Jean-Louis Gauthier
3
4 lipca
Valenciennes – Roubaix
153,0 km
Rudy Matthijs
Kim Andersen
4
5 lipca
Roubaix – Le Havre
300,0 km
Serge Demierre
Kim Andersen
5
6 lipca
Le Havre – Le Mans
257,0 km
Dominique Gaigne
Kim Andersen
6
7 lipca
Châteaubriant – Nantes
ITT 58,5 km
Bert Oosterbosch
Kim Andersen
7
8 lipca
Nantes – Île d’Oléron
216,0 km
Ricardo Magrini
Kim Andersen
8
9 lipca
La Rochelle – Bordeaux
222,0 km
Bert Oosterbosch
Kim Andersen
9
10 lipca
Bordeaux – Pau
207,0 km
Philippe Chevallier
Sean Kelly
10
11 lipca
Pau – Bagnères-de-Luchon
201,0 km
Robert Millar
Pascal Simon
11
12 lipca
Bagnères-de-Luchon – Fleurance
177,0 km
Régis Clère
Pascal Simon
12
13 lipca
Fleurance – Roquefort-sur-Soulzon
261,0 km
Kim Andersen
Pascal Simon
13
14 lipca
Roquefort-sur-Soulzon – Aurillac
210,0 km
Henk Lubberding
Pascal Simon
14
15 lipca
Aurillac – Issoire
149,0 km
Pierre Le Bigaut
Pascal Simon
15
16 lipca
Clermont-Ferrand – Puy de Dôme
ITT 15,6 km
Ángel Arroyo
Pascal Simon
16
17 lipca
Issoire – Saint-Étienne
144,5 km
Michel Laurent
Pascal Simon
17
18 lipca
Tour-du-Pin – L’Alpe d’Huez
223,0 km
Peter Winnen
Laurent Fignon
19 lipca
Dzień przerwy
18
20 lipca
Le Bourg-d’Oisans – Morzine
247,0 km
Jacques Michaud
Laurent Fignon
19
21 lipca
Morzine – Avoriaz
ITT 15,0 km
Lucien Van Impe
Laurent Fignon
20
22 lipca
Morzine – Dijon
291,0 km
Philippe Leleu
Laurent Fignon
21
23 lipca
Dijon
ITT 50,0 km
Laurent Fignon
Laurent Fignon
22
24 lipca
Alfortville – Paryż (Champs-Élysées )
195,0 km
Gilbert Glaus
Laurent Fignon
Klasyfikacja drużynowa punktowa [ edytuj | edytuj kod ]
Pozycja
Drużyna
Punkty
1.
Raleigh
1108
2.
La Redoute
1201
3.
Renault
1207
4.
Peugeot
1293
5.
SEM
1308
Pozycja
Drużyna
Czas
1.
Raleigh
322 h 39' 07"
2.
Mercier
+4' 02"
3.
Peugeot
+9' 03"
4.
Renault
+36' 39"
5.
SEM
+40' 13"