Transport kolejowy na Łotwie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Transport kolejowy na Łotwiesystem transportu kolejowego działający na terenie Łotwy.

Na Łotwie istnieje 2216 km linii kolejowych z czego 257 km jest zelektryfikowanych. Linie mają szeroki (rosyjski) rozstaw szyn – 1520 mm[1]. Państwowy przewoźnik to Latvijas dzelzceļš[2].

Mapa łotewskiej sieci kolejowej
Elektryczny zespół trakcyjny Škoda 16Ev

Historia[2][edytuj | edytuj kod]

Pierwszą linię kolejową na Łotwie otwarto w 1860 roku, był to odcinek RitupeDyneburg Kolei Warszawsko-Petersburskiej. 12 września 1861 roku wybudowano odgałęzienie z Dyneburga do Rygi (218 km).

Podczas I wojny światowej, gdy Łotwa była pod okupacją niemiecką, wybudowano wiele kolejek polowych o rozstawie szyn 600 mm.

5 lipca 1919 roku powołano Latvijas Valsts Dzelzsceli. W spadku po zaborcach Łotwa odziedziczyła ona sieć kolejową o szerokościach toru: 1435 mm (960 km), 1524 mm (833 km), 1000 mm (49 km), 750 mm (286 km) i 600 mm (688 km).

W 1928 r. Łotewskie Koleje Państwowe miały 1648 km linii szerokotorowych i 305 km linii normalnotorowych.

W latach powojennych przekuto ponad 300 km toru wąskiego na tor szeroki, a pozostałe wąskotorówki zlikwidowano. W lipcu 1950 roku oddano do eksploatacji pierwszy zelektryfikowany odcinek Ryga – Dybulty.

Po odzyskaniu niepodległości został utworzony państwowy przewoźnik: LVD – Latvijas dzelzceļš.

Infrastruktura[edytuj | edytuj kod]

Na liniach zelektryfikowanych obowiązuje napięcie 3000 V (3 kV)[2].

Inwestycje[edytuj | edytuj kod]

W planach jest budowa linii Rail Baltica[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Latvia, [w:] The World Factbook [online], Central Intelligence Agency, 10 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-12] (ang.).
  2. a b c Ryszard Rusak, Koleje Unii Europejskiej – historia, „Technika Transportu Szynowego”, maj 2004, s. 33, ISSN 1232-3829.
  3. Kolej na Łotwie – przewodnik dla pasażerów (2024) [online], Kolej na Podróż [dostęp 2024-04-12] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]