Przejdź do zawartości

Trojak (Góry Złote)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trojak
ilustracja
Trojak wraz z platformą widokową
Państwo

 Polska

Położenie

Lądek-Zdrój

Pasmo

Góry Złote, Sudety

Wysokość

766[1] m n.p.m.

Pierwsze wejście

w czasach przedhistorycznych

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, blisko centrum na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Trojak”
Ziemia50°20′18,05″N 16°54′41,25″E/50,338347 16,911458

Trojak (wys. 766 m n.p.m., niem. Dreiecker) – rozległy, szczyt w Górach Złotych, w Sudetach Wschodnich, wznoszący się nad Lądkiem-Zdrojem. Na szczycie atrakcyjny punkt widokowy, z którego rozciąga się widok na niemal całą Kotlinę Kłodzką.

Geografia

[edytuj | edytuj kod]

Trojak wznosi się nad uzdrowiskową częścią Lądka-Zdroju i część zabudowań miasta wspina się na jego zachodnie zbocze[1]. Dla kuracjuszy stanowi on częsty cel spacerów i wycieczek[1]. Opasany jest dwiema pętlami dróg nazywanymi Wielką Okólną i Małą Okólną, między którymi prowadzi kilka krótszych, które trawersują zbocze[1]. Drogami tymi, ku Przełęczy Karpowskiej wiodła dawniej odnoga Solnej Drogi z Kłodzka na Morawy[1].

Budowa geologiczna

[edytuj | edytuj kod]

Góra zbudowana jest ze skał metamorficznych, głównie różnych odmian gnejsów, należących do metamorfiku Lądka i Śnieżnika[1].

Roślinność

[edytuj | edytuj kod]

Góra jest prawie w całości zalesiona wilgotnym borem świerkowym z domieszką buka, modrzewia, jodły i jesionu[1]. Na południowo-zachodnim stoku, wzdłuż potoku Jadwiżanka położone jest Arboretum im. Mieczysława Wilczkiewicza.

Infrastruktura

[edytuj | edytuj kod]

Na północnym stoku w części podszczytowej istniała dawniej wieś Karpno, która jednak po 1945 r. pozostała niezamieszkana. Na stromym północno-zachodnim zboczu wybudowano w 1979 r. orczykowy wyciąg narciarski "Wartek" (długość 440 m, różnica wysokości 99 m). W 2022 na szczycie góry wybudowano platformę widokową[2].

Skałki i wspinaczka

[edytuj | edytuj kod]

Gnejsy, z których zbudowana jest góra częściowo wystają ze stoku tworząc skały, atrakcyjne turystycznie i wspinaczkowo. Skały te, razem ze Stołowymi Skałami na zboczu Królówki są opisywane w literaturze pod wspólną nazwą Skałki Lądeckie. Wytyczono w nich blisko 80 dróg wspinaczkowych zakładając wzdłuż nich stałe punkty asekuracyjne (tzw. spity).

W skład grupy skał na szczycie Trojaka wchodzą:

  • Trojan – masyw o płaskim wierzchołku i wysokości 27 m, b. dobry punkt widokowy, z którego roztacza się szeroka panorama na Lądek i dolinę Białej Lądeckiej, obsadzony w XIX w. kosodrzewiną,
  • Szyb (niem. Höllenschlucht) – baszta o wysokości 10 m,
  • Skalny Mur (niem. Felsenwand) – 765 m n.p.m., grzęda o długości ok. 100 m i wysokości 10–14 m,
  • Trzy Baszty – 750 m n.p.m., grań o długości 19 m, wysokości 9 m i szerokości 5–8 m,
  • Skalna Brama – 742 m n.p.m., masywna skała wysokości 22–30 m z efektownym pęknięciem długości ok. 27 m.

Nieco dalej, na północno-zachodnim stoku leżą skały nazywane Samotnia (635 m n.p.m.) i Samotnik (665 m n.p.m.).

<

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Przez Trojak przechodzą znakowane szlaki turystyczne, ścieżki krajoznawcze. Na stokach urządzono górskie ścieżki rowerowe. Na południe od szczytu, na przełęczy Kobyliczne Siodło znajduje się skrzyżowanie dróg leśnych tzw. Rozdroże Zamkowe, przez które przebiegają szlaki turystyczne.

O kwadrans drogi od rozdroża znajdują się warte odwiedzenia miejsca:

  • ruiny zamku Karpień,
  • leśny kościółek pw. Matki Bożej od Zagubionych w dawnej wsi Karpno.
  • Niebieska ścieżka krajoznawcza biegnie zboczem Trojaka z Lądka-Zdroju do Zielonej Polany na stoku Królówki.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 17: Góry Złote. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 233, 234. ISBN 83-85773-01-0.
  2. Platforma widokowa na Trojaku już gotowa! Widoki zapierają dech w piersiach. Zobacz zdjęcia! [online], Kłodzko Nasze Miasto, 2 stycznia 2023 [dostęp 2023-06-01] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 17 Góry Złote, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BIS, Wrocław 1993, ISBN 83-85773-01-0.
  • Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, Góry Złote, Krowiarki, mapa w skali 1:40 000, Wydawnictwo "Plan", Wrocław 2006, ISBN 83-60180-51-2.
  • Zbigniew Piotrowicz i Jerzy Bielecki Skałki Lądeckie. Przewodnik wspinaczkowy, wydano nakładem własnym autorów, Konradów – Lądek-Zdrój 1996, ISBN 83-905765-0-3.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]