Tupistra
Wygląd
Tupistra squalida | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
Tupistra | ||
Nazwa systematyczna | |||
Tupistra Ker-Gawler Bot. Mag. 40: t. 1655 (1814)[3] | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
Tupistra squalida Ker Gawl.[4] | |||
Synonimy | |||
|
Tupistra Ker Gawl. – rodzaj roślin z rodziny szparagowatych. Obejmuje 37 gatunków występujących w wilgotnym lesie równikowym[5] na obszarze od Nepalu do południowych Chin, Półwyspu Indochińskiego i Malezji[3].
Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od greckiego słowa τυπίς (tupis – pobijak, tłuczek) i odnosi się do kształtu znamienia słupka[6].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Wieloletnie, bezłodygowe rośliny zielne[7].
- Liście
- Liście odziomkowe, wiązkowate lub naprzeciwległe i dwurzędowe[8], jajowate do wąsko lancetowatowych, nibyogonkowe, u nasady zgrubiałe[7].
- Kwiaty
- Zebrane od dwóch do wielu w kłos, wyrastający z kąta liścia na nagim głąbiku[8]. Wsparte przysadkami trójkątnymi do jajowatych, zwykle krótszymi od kwiatów[8]. Okwiat sześcio- lub ośmiolistkowy. Listki okwiatu mięsiste, zrośnięte od połowy do dwóch trzecich długości w rurkę, powyżej rozpostarte[8], fioletowawe, białawe lub żółtobrązowe[9], niekiedy u nasady przezroczyste[7]. Sześć lub osiem pręcików niemal na całej długości przyrośniętych do rurki okwiatu[8]. Pylniki dołączone grzbietowo, położone niżej od znamienia[8]. Zalążnia trój- lub czterokomorowa, z dwoma zalążkami w każdej komorze[8]. Szyjka słupka cylindryczna[8], długa (do 12 mm)[7], zwieńczona dużym (o średnicy do 6 mm)[7], tarczowatym lub grzybkowatym, mięsistym znamieniem[8].
- Rośliny podobne
- Rodzaj Tupistra jest blisko spokrewniony z rodzajem Rohdea, od którego różni się głównie kolorem listków okwiatu (które u Rohdea są bladożółte do zielonkawych), wydatną szyjką słupka, szerszą od zalążni oraz brązowawymi i zaostrzonymi jagodami (u Rohdea czerwonymi lub pomarańczowymi i kulistawymi)[9]. Innym rodzajem roślin podobnych do Tupistra są te z rodzaju aspidistra, które tworzą jedno- lub dwukwiatowe kwiatostany[10].
- Genetyka
- Podstawowa liczba chromosomów x wynosi 19[7].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]- Pozycja systematyczna
- Rodzaj z plemienia Convallarieae w podrodzinie Nolinoideae rodziny szparagowatych (Asparagaceae)[11][2].
- Wykaz gatunków[3]
- Tupistra breviscapa Aver. & N.Tanaka
- Tupistra cardinalis Aver., N.Tanaka & Son
- Tupistra clarkei Hook.f.
- Tupistra densiflora Aver., N.Tanaka & Nghiem
- Tupistra elegans N.Tanaka
- Tupistra extrorsandra (Odyuo, D.K.Roy & Aver.) N.Tanaka & Aver.
- Tupistra fungilliformis F.T.Wang & S.Yun Liang
- Tupistra gracilis Aver. & N.Tanaka
- Tupistra grandis Ridl.
- Tupistra grandistigma F.T.Wang & S.Yun Liang
- Tupistra hongheensis G.W.Hu & H.Li
- Tupistra khangii Aver., N.Tanaka & Vislobokov
- Tupistra khasiana D.K.Roy, A.A.Mao & Aver.
- Tupistra kressii N.Tanaka
- Tupistra laotica N.Tanaka
- Tupistra leonidii D.K.Roy & A.A.Mao
- Tupistra malaiana N.Tanaka
- Tupistra muricata (Gagnep.) N.Tanaka
- Tupistra nagarum Odyuo, D.K.Roy & A.A.Mao
- Tupistra natmataungensis Y.H.Tan & H.B.Ding
- Tupistra nganii K.S.Nguyen, Aver., N.Tanaka & Nuraliev
- Tupistra nutans Wall. ex Lindl.
- Tupistra ochracea (Ridl.) N.Tanaka
- Tupistra orlovii Aver., N.Tanaka & K.S.Nguyen
- Tupistra patula Aver., N.Tanaka & K.S.Nguyen
- Tupistra penangensis N.Tanaka
- Tupistra pingbianensis J.L.Huang & X.Z.Liu
- Tupistra robusta N.Tanaka
- Tupistra siphonantha N.Tanaka, Vislobokov & D.P.Hannon
- Tupistra squalida Ker Gawl.
- Tupistra stoliczana Kurz
- Tupistra sumatrensis N.Tanaka
- Tupistra theana Aver. & N.Tanaka
- Tupistra tripartita Aver., N.Tanaka & K.S.Nguyen
- Tupistra tupistroides (Kunth) Dandy
- Tupistra urceolata N.Tanaka & W.J.Kress
- Tupistra violacea Ridl.
Znaczenie użytkowe
[edytuj | edytuj kod]- Rośliny lecznicze
- Całe rośliny Tupistra nutans są tradycyjnie używane w regionie Himalajów w leczeniu cukrzycy[12], a w północno-wschodnich Indiach jako środek wzmacniający apetyt[13].
- Rośliny spożywcze
- W indyjskim stanie Sikkim roślina o lokalnej nazwie nakima, odnoszonej do Tupistra nutans lub T. clarkei[14], uprawiana jest z uwagi na jadalne kwiatostany, które są spożywane po ugotowaniu lub wykorzystywane do sporządzania marynat[15].
- Jadalny jest cały kwiatostan nakima, najlepiej z nieotwartymi kwiatami. Na ogół kwiatostan gotuje się i dekantuje, aby usunąć nadmierną goryczkę, a następnie gotuje się z cebulą, pomidorami, chilli, imbirem i czosnkiem, uzyskując pikantną jarzynę. Po przygotowaniu kwiatostany są lekko goryczkowe w smaku i mają konsystencję pieczarki[14]. Warzywo jest dobrym źródłem błonnika, białka, wapnia, potasu, fosforu i magnezu, a obecne w nim składniki odżywcze są porównywalne z popularnymi warzywami, takimi jak szparagi[14].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-05] (ang.).
- ↑ a b Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2022-01-13] (ang.).
- ↑ a b c d Plants of the World Online. The Royal Botanic Gardens, Kew, 2019. [dostęp 2022-02-04]. (ang.).
- ↑ Farr E. R., Zijlstra G. (ed.): Index Nominum Genericorum (Plantarum). Smithsonian Institution, 1996–. [dostęp 2022-02-04]. (ang.).
- ↑ Vislobokov Nikolay A. (i inni). Tupistra khangii (Asparagaceae), a new species from northern Vietnam. „Phytotaxa”. 175 (5), s. 287, 2014-08-15. DOI: 10.11646/phytotaxa.175.5.8.
- ↑ David Gledhill: The names of plants. Wyd. 4. Cambridge University Press, 2008. ISBN 978-0-511-47376-0.
- ↑ a b c d e f g J.G. Conran, M.N. Tamura: Convallariaceae. W: Klaus Kubitzki: The Families and Genera of Vascular Plants. T. 3: Flowering Plants. Monocotyledons: Lilianae (except Orchidaceae). Berlin Heidelberg: Springer-Verlag, 1998. DOI: 10.1007/978-3-662-03533-7. ISBN 978-3-662-03533-7. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k Minoru N. Tamura, Liang Songyun: Flora of China. T. 24: Flagellariaceae through Marantaceae. 2000, s. 239.
- ↑ a b c Noriyuki Tanaka, Dylan P. Hannon, Daniel K. Harder, Leonid V. Averyanov i inni. Tupistra harderi (Asparagaceae), a new species from northern Vietnam. „Kew Bulletin”. 73 (3), s. 31, 2018-09. DOI: 10.1007/S12225-018-9756-3.
- ↑ Noriyuki Tanaka, Dylan P. Hannon, Nikolay A. Vislobokov. Tupistra siphonantha (Asparagaceae), a new species from Lao P.D.R. with a simple pistil. „Kew Bulletin”. 73 (3), s. 32, 2018-09. DOI: 10.1007/s12225-018-9754-5.
- ↑ USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. 2020. Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy). National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. [dostęp 2022-02-04]. (ang.).
- ↑ Prasenjit Mondal , Ajay Kumar Dalai (red.), Sustainable utilization of natural resources, Boca Raton 2017, ISBN 978-1-4987-6184-0, OCLC 975226846 .
- ↑ = K. V. Krishnamurthy, Bir Bahadur (red.): Ethnobotany of India. Wyd. 1. T. 3: North-East India and the Andaman and Nicobar Islands. 2017. ISBN 978-1-315-36583-1. OCLC 1003930404.
- ↑ a b c K. Pradheep, B. Lepcha, R. S. Rathi, V. K. Vikas i inni. “Nakima” (Tupistra clarkei Hook.f., Asparagaceae): a potential vegetable crop of Sikkim, India. „Genetic Resources and Crop Evolution”. 67 (6), s. 1619–1626, 2020-08. DOI: 10.1007/s10722-020-00916-5.
- ↑ Pramod Rai , Common Flora of South Sikkim: A glance to ethnicity and diversity of common flora of South Sikkim, Notion Press, 16 listopada 2018, ISBN 978-1-64429-692-9 (ang.).
- ↑ Arshad Mehmood Abbasi , Rainer W. Bussmann (red.), Ethnobiology of mountain communities in Asia, Cham, Switzerland 2021, ISBN 978-3-030-55494-1, OCLC 1244536159 .
- ↑ David J. Mabberley , Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 946, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200 .
Identyfikatory zewnętrzne (takson):