USS Guitarro (SS-363)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Guitarro (SS-363)
Ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Typ

Balao

Historia
Stocznia

Manitowoc Shipbuilding

Wodowanie

29 sierpnia 1943

 US Navy
Wejście do służby

26 stycznia 1944

 Turecka Marynarka Wojenna
Nazwa

TCG Preveze (S 340)

Wejście do służby

7 sierpnia 1954

Wycofanie ze służby

4 maja 1972

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


1550 ton
2460 ton

Długość

95 metrów

Szerokość

8,31 metra

Zanurzenie testowe

122 metry (400 stóp)

Napęd
4 generatory elektryczne Diesla
4 silniki elektryczne (2740 shp)
2 wały napędowe ze śrubami
Zasięg

11.800 Mm @ 10 węzłów (pow.)
100 Mm @ 3 węzły (zan.)

Sensory
radary:
•   SD (obserwacji przestrzeni powietrznej);
•   SJ (obserwacji powierzchni);
•   ST (radar peryskopowy)
ELINT
sonary: JP; JK/QC; QB
Uzbrojenie
24 torpedy Mk. XIV
1 działo i działo przeciwlotnicze
2 karabiny maszynowe
Wyrzutnie torpedowe

6 x 533 mm (dziób)
4 x 533 mm (rufa)

Załoga

80 oficerów i marynarzy

USS Guitarro (SS-363) – zbudowany w stoczni Manitowoc amerykański okręt podwodny typu Balao, podstawowej obok jednostek typu Gato serii amerykańskich okrętów podwodnych w czasie drugiej wojny światowej. Jak inne jednostki swojego typu, został zaprojektowany w konstrukcji częściowo dwukadłubowej, otrzymał kadłub sztywny ze stali o zwiększonej ciągliwości i wytrzymałości celem zwiększenia testowej głębokości zanurzenia do 400 stóp (122 metry). Uzbrojony był w 24 torpedy Mark XIV wystrzeliwane z sześciu wyrzutni torpedowych na dziobie oraz czterech wyrzutni rufowych. Układ napędowy tych okrętów stanowiły cztery generatory elektryczne Diesla oraz cztery silniki elektryczne o mocy 2740 shp, napędzające dwa wały napędowe ze śrubami. W trakcie II wojny światowej brał udział w wojnie podwodnej na Pacyfiku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 306-307. ISBN 1-8510-9563-2.