Vittoria Tesi
| |
| Pseudonim |
La Moretta |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Vittoria Tesi Tramontini[1][2][3], zwana La Moretta[1][3] (ur. 13 lutego 1700 we Florencji, zm. 9 maja 1775 w Wiedniu[1][2][3]) – włoska śpiewaczka operowa, kontralt.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Uczyła się śpiewu u Francesco Rediego we Florencji oraz Francesco Campeggiego w Bolonii[1]. Zadebiutowała w wieku 16 lat w Parmie[2][3]. Występowała w Wenecji (1718), Dreźnie (1719) i w Polsce (1720)[2]. W latach 1721–1749 śpiewała na scenach włoskich, w 1737 roku wystąpiła na inauguracji Teatro San Carlo w Neapolu[1]. W 1739 roku wspólnie z Farinellim koncertowała w Hiszpanii[2]. Zasłynęła w operach Ch.W. Glucka i N. Jomellego[1]. Należała do jednych z pierwszych śpiewaczek występujących w partiach męskich (role spodenkowe)[2]. Była zamężna z teatralnym fryzjerem nazwiskiem Tramontini, którego nazwisko przyjęła na scenę[2][3]. Ostatnie lata życia spędziła na dworze księcia Józefa Fryderyka von Sachsen-Hildburghausen[2].
Poza sceną zasłynęła jako bohaterka licznych anegdot, mających swój początek w jej bujnym temperamencie i licznych romansach[2][3]. W 1946 roku opublikowano w Bari jej listy pisane w młodości do pewnego księdza pt. Un prelato e una cantante del secolo XVIII[2][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 912. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ a b c d e f g h i j Lucjan Kydryński: Opera na cały rok. Kalendarium. T. 1. styczeń–czerwiec. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 313. ISBN 83-224-0334-8.
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3619. ISBN 0-02-865571-0.