Władysław Kozłowski (architekt)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Adolf Kozłowski
Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1859
Podzamcze

Data śmierci

26 lutego 1925

Narodowość

polska

Alma Mater

Politechnika w Rydze

Dziedzina sztuki

architektura

Ważne dzieła

Hale Mirowskie w Warszawie

Władysław Adolf Kozłowski (ur. 10 stycznia 1859 w Podzamczu, zm. 26 lutego 1925)[1] – polski architekt.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1877 ukończył Wyższą Szkołę Techniczną w Gliwicach, następnie (1883) Wydział Architektury Politechniki w Rydze[2]. Później kształcił się także w Charlottenburgu, Wiedniu i we Włoszech[2].

W latach 1887–1889 pracował jako budowniczy w Towarzystwie Akcyjnym Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej[1]. W latach 1895–1898 prowadził biuro budowlane z G. Schmeikem, a w latach 1899–1904 z Apoloniuszem Nieniewskim[1].

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera Z-4-29/30)[3].

Ważniejsze prace[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 379. ISBN 83-01-08836-2.
  2. a b c d e f g Stanisław Łoza: Architekci i budowniczowie w Polsce. Warszawa: Budownictwo i Architektura, 1954, s. 156.
  3. Cmentarz Stare Powązki: LUDWIK FRANCISZEK KOZŁOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-06-10].
  4. Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund: Atlas architektury Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 1977, s. 199.
  5. Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 227. ISBN 83-908950-8-0.