Władysław Kwazebart

Władysław Edward Kwazebart
	pułkownik
Data i miejsce urodzenia	14 marca 1881 ; Warszawa
Data śmierci	nie wcześniej niż 1934
	Przebieg służby
Lata służby	do 1930
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Wojsko Polskie
Jednostki	Korpus Kontrolerów
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka
	Odznaczenia

Władysław Edward Kwazebart (ur. 14 marca 1881 w Warszawie^[1], zm. po 1934) – pułkownik Korpusu Kontrolerów Wojska Polskiego.

Życiorys

Władysław Edward Kwazebart urodził się 14 marca 1881 roku w Warszawie. 30 grudnia 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z byłego I Korpusu Polskiego w Rosji i byłej armii rosyjskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika, i przydzielony z dniem 27 listopada 1918 roku do Łomżyńskiego Okręgowego Pułku Piechoty^[2]. Od 16 czerwca do 30 listopada 1919 roku był słuchaczem I Kursu Wojennej Szkoły Sztabu Generalnego w Warszawie. 15 lipca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu majora z tytułem „przydzielony do Sztabu Generalnego”, w piechocie, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Pełnił wówczas służbę w 33 pułku piechoty^[3]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Oddziale Naczelnej Kontroli Wojskowej, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 33 pułk piechoty^[4]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 67. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[5]. W sierpniu 1922 roku został przeniesiony z korpusu oficerów piechoty do korpusu oficerów kontrolerów w stopniu majora i 11. lokatą^[6]. 18 maja 1923 roku został zatwierdzony przez Prezydenta RP w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 6,5 lokatą w korpusie oficerów kontrolerów^[7]. Pełnił wówczas służbę w Grupie X Korpusu Kontrolerów (do zleceń specjalnych) razem z podpułkownikami Kajetanem Tadeuszem Wiluszem i Władysławem Strusiem oraz majorem Henrykiem Abczyńskim^[8]. 1 grudnia 1924 roku awansował na pułkownika ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów kontrolerów^[9]. W tym samym roku został przeniesiony do Grupy III Korpusu Kontrolerów kierowanej przez generała brygady Roberta Reymana^[10]^[11]. Z dniem 31 marca 1931 roku został przeniesiony w stan spoczynku^[12]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III^[13].

Władysław Edward Kwazebart był żonaty z Marią z Cieślaków. W okresie od 19 października do 15 grudnia 1925 roku mieszkali w Poznaniu przy ulicy Skarbowej 3.

Ordery i odznaczenia

Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
Złoty Krzyż Zasługi (17 marca 1930)^[14]

Przypisy

↑ Kwazebart [online], e-kartoteka.net [dostęp 2020-05-02] .
↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 3 z 14 stycznia 1919 roku, poz. 120. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 4 z 16 stycznia 1919 roku, poz. 189.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 27 z 21 lipca 1920 roku, poz. 671.
↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 115, 728.
↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 28.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 29 z 26 sierpnia 1922 roku, s. 644.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 26 maja 1923 roku, s. 3.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 28, 1069.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 731.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 27, 969.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 681.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 19 grudnia 1930 roku, s. 365.
↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 361, tu podano, że urodził się „11 marca” 1881 roku.
↑ M.P. z 1930 r. nr 98, poz. 143 „za zasługi na polu administracji wojska”.

Bibliografia

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.

[1] Kwazebart [online], e-kartoteka.net [dostęp 2020-05-02] .

[2] Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 3 z 14 stycznia 1919 roku, poz. 120. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 4 z 16 stycznia 1919 roku, poz. 189.

[3] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 27 z 21 lipca 1920 roku, poz. 671.

[4] Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 115, 728.

[5] Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 28.

[6] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 29 z 26 sierpnia 1922 roku, s. 644.

[7] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 26 maja 1923 roku, s. 3.

[CITEREFRocznik_Oficerski192328,_1069-8] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 28, 1069.

[9] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 731.

[CITEREFRocznik_Oficerski192427,_969-10] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 27, 969.

[CITEREFRocznik_Oficerski1928681-11] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 681.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_17_z_19_grudnia_1930_roku,_s._365-12] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 19 grudnia 1930 roku, s. 365.

[13] Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 361, tu podano, że urodził się „11 marca” 1881 roku.

[14] M.P. z 1930 r. nr 98, poz. 143 „za zasługi na polu administracji wojska”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]