Władysław Kwazebart

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Edward Kwazebart
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

14 marca 1881
Warszawa

Data śmierci

nie wcześniej niż 1934

Przebieg służby
Lata służby

do 1930

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

Korpus Kontrolerów

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi

Władysław Edward Kwazebart (ur. 14 marca 1881 w Warszawie[1], zm. po 1934) – pułkownik Korpusu Kontrolerów Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Władysław Edward Kwazebart urodził się 14 marca 1881 roku w Warszawie. 30 grudnia 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z byłego I Korpusu Polskiego w Rosji i byłej armii rosyjskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika, i przydzielony z dniem 27 listopada 1918 roku do Łomżyńskiego Okręgowego Pułku Piechoty[2]. Od 16 czerwca do 30 listopada 1919 roku był słuchaczem I Kursu Wojennej Szkoły Sztabu Generalnego w Warszawie. 15 lipca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu majora z tytułem „przydzielony do Sztabu Generalnego”, w piechocie, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Pełnił wówczas służbę w 33 pułku piechoty[3]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Oddziale Naczelnej Kontroli Wojskowej, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 33 pułk piechoty[4]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 67. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. W sierpniu 1922 roku został przeniesiony z korpusu oficerów piechoty do korpusu oficerów kontrolerów w stopniu majora i 11. lokatą[6]. 18 maja 1923 roku został zatwierdzony przez Prezydenta RP w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 6,5 lokatą w korpusie oficerów kontrolerów[7]. Pełnił wówczas służbę w Grupie X Korpusu Kontrolerów (do zleceń specjalnych) razem z podpułkownikami Kajetanem Tadeuszem Wiluszem i Władysławem Strusiem oraz majorem Henrykiem Abczyńskim[8]. 1 grudnia 1924 roku awansował na pułkownika ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów kontrolerów[9]. W tym samym roku został przeniesiony do Grupy III Korpusu Kontrolerów kierowanej przez generała brygady Roberta Reymana[10][11]. Z dniem 31 marca 1931 roku został przeniesiony w stan spoczynku[12]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III[13].

Władysław Edward Kwazebart był żonaty z Marią z Cieślaków. W okresie od 19 października do 15 grudnia 1925 roku mieszkali w Poznaniu przy ulicy Skarbowej 3.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kwazebart [online], e-kartoteka.net [dostęp 2020-05-02].
  2. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 3 z 14 stycznia 1919 roku, poz. 120. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 4 z 16 stycznia 1919 roku, poz. 189.
  3. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 27 z 21 lipca 1920 roku, poz. 671.
  4. Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 115, 728.
  5. Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 28.
  6. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 29 z 26 sierpnia 1922 roku, s. 644.
  7. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 26 maja 1923 roku, s. 3.
  8. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 28, 1069.
  9. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 731.
  10. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 27, 969.
  11. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 681.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 19 grudnia 1930 roku, s. 365.
  13. Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 361, tu podano, że urodził się „11 marca” 1881 roku.
  14. M.P. z 1930 r. nr 98, poz. 143 „za zasługi na polu administracji wojska”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]