Przejdź do zawartości

Wacław Dąbrowski (oficer)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Dąbrowski
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

14 kwietnia 1899
Tarnów

Data i miejsce śmierci

9 czerwca 1920
pod Wernychorodka

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie na Wschodzie
Wojsko Polskie

Jednostki

1 pułk ułanów
14 pułk ułanów

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Wacław Dąbrowski (ur. 14 kwietnia 1899 w Tarnowie, zm. 9 czerwca 1920 pod Wernyhorodką[1]) – żołnierz armii rosyjskiej, Wojska Polskiego na Wschodzie, oficer kawalerii Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Tarnowie w rodzinie Kazimierza i Michaliny z Kukiełów. Absolwent gimnazjum we Lwowie[2]. W listopadzie 1917 wstąpił do I Korpusu Polskiego w Rosji gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego. Walczył z bolszewikami pod Starokonstynatynowem, Krasiłowem, Tywrowem i Gniewaniem. Po rozwiązaniu korpusu przebywał w Kijowie.

W październiku 1918 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego i otrzymał przydział do 1 pułku Ułanów Krechowieckich[2]. Od lutego 1919 walczył na froncie litewsko-białoruskim. W czerwcu 1919 został przyjęty do Szkoły Oficerów Jazdy w Starej Wsi. W styczniu 1920 mianowany podporucznikiem i skierowany do 14 pułku Ułanów Jazłowieckich. W jego składzie walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W czerwcu 1920 pod wsią Wernyhorodka, dowodził plutonem karabinów maszynowych, który wstrzymywał ogniem napór ogromnych sił wroga, dając możliwość wycofania się własnym oddziałom. Sam został ciężko ranny, zmarł następnego dnia[2][3]. Za czyn ten pośmiertnie odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Lista strat 1934 ↓, s. 137, tu podano, że zmarł z ran 8 czerwca 1920 w szpitalu polowym nr 208.
  2. a b c d Polak (red.) 1991 ↓, s. 31.
  3. Czaykowski 1928 ↓, s. 28, wg autora poległ w walce o sąsiednią wieś Wierbołozy (Werbołozy).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]