Wacław Kaj
 podpułkownik piechoty
| |
| Data urodzenia |
20 grudnia 1889 |
|---|---|
| Data śmierci |
19 lutego 1935 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
komendant PKU |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Wacław Kaj (ur. 20 grudnia 1889, zm. 19 lutego 1935) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Służył w 28 Pułku Strzelców Kaniowskich w Łodzi[1]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 356. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2]. Później został przeniesiony do 42 Pułku Piechoty w Białymstoku[3]. Z dniem 15 sierpnia 1923 został przydzielony z Powiatowej Komendy Uzupełnień Wilno do Powiatowej Komendy Uzupełnień Mołodeczno w Wilejce na stanowisko pełniącego obowiązki komendanta[4]. W lipcu 1924 został przydzielony do PKU Wilno na stanowisko I referenta[5]. W październiku tego roku został przeniesiony do 41 Pułku Piechoty w Suwałkach na stanowisko kwatermistrza[6][7]. 12 kwietnia 1927 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 26. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. W następnym miesiącu został przeniesiony do 9 Pułku Piechoty Legionów w Zamościu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[9], a we wrześniu tego roku przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przydziałem do Powiatowej Komendy Uzupełnień Suwałki na stanowisko pełniącego obowiązki komendanta[10][11]. W styczniu 1931 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr III[12], a z dniem 30 kwietnia tego roku przeniesiony w stan spoczynku[13].
Zmarł 19 lutego 1935. Został pochowany na cmentarzu parafii kościoła św. Piotra i Pawła w Wilnie.
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Niepodległości (17 września 1932)[14]
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)[15]
- Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”)[15]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 102.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 33.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 248, 402.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 11 września 1923 roku, s. 557.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 62 z 3 lipca 1924 roku, s. 368.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 104 z 4 października 1924 roku, s. 573.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 227, 346.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 117.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 127.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 10 września 1927 roku, s. 272.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 118, 167.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 3.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 18 kwietnia 1931 roku, s. 177.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 217, poz. 249 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 118.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Komendanci uzupełnień II Rzeczypospolitej
- Kwatermistrzowie 41 Suwalskiego Pułku Piechoty
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (czterokrotnie)
- Pochowani na cmentarzu na Antokolu w Wilnie
- Polacy odznaczeni Medalem Zwycięstwa
- Pułkownicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1889
- Zastępcy dowódcy 9 Pułku Piechoty Legionów
- Zmarli w 1935