Wacław Uruszczak
Państwo działania | |
---|---|
Data urodzenia |
28 września 1946 |
profesor nauk prawnych | |
Specjalność: historia prawa, prawo kanoniczne | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1975 – historia prawa |
Habilitacja |
1981 – historia prawa |
Profesura |
1990 |
profesor zwyczajny, prodziekan Wydziału Prawa i Administracji UJ (1990–1993) | |
Odznaczenia | |
Wacław Uruszczak (ur. 28 września 1946 w Krakowie) – polski prawnik, historyk i kanonista, profesor nauk prawnych, specjalista z zakresu historii prawa oraz prawa kościelnego, poeta i tłumacz literatury francuskiej. W latach 1997–2017 kierownik Katedry Historii Prawa Polskiego oraz kierownik Zakładu Prawa Kościelnego i Wyznaniowego Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego[1]. Adwokat. Komandor papieskiego Orderu Świętego Sylwestra.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1969 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. doktorem nauk prawnych został w 1975, będąc ostatnim doktorantem prof. Adama Vetulaniego. Habilitował się w 1981. W 1990 otrzymał tytuł naukowy profesora, a od 1993 jest zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego. W latach 1985–1986 pełnił obowiązki dyrektora Instytutu Historyczno-Prawnego Uniwersytetu Jagiellońskiego, a w latach 1988–1991 był zastępcą dyrektora tego Instytutu. W latach 1990–1993 pełnił funkcję prodziekana ds. ogólnych Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Odbył staże naukowe w Instytucie Maxa Plancka we Frankfurcie nad Menem, Uniwersytecie w Antwerpii oraz na University of California w Berkeley. Wykładał m.in. na uniwersytetach w Montpellier, Bordeaux, Limoges i Poitiers.
Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Historycznego, Polskiego Towarzystwa Prawa Wyznaniowego, Académie des Sciences et Lettres w Montpellier, Société d’Histoire de Droit w Paryżu, Société d’Histoire du Droit et des Institutions des Anciens Pays de Droit w Montpellier, Société Jean Bodin pour l’histoire comparative du droit et des institutions, International Commission for the History of Representative and Parliamentary Institutions oraz Polskiej Akademii Umiejętności. Zasiada w Komitecie Redakcyjnym „Czasopisma Prawno-Historycznego”[2] i jest redaktorem naczelnym „Krakowskich Studiów z Historii Państwa i Prawa”[3].
Wybitny badacz dziejów polskiego parlamentaryzmu czasów jagiellońskich. M.in. wskazał rok 1468 jako datę obrad najstarszego dwuizbowego sejmu walnego koronnego, obradującego z udziałem senatorów i posłów wybranych na sejmikach wojewódzkich[4]. Poprzednio przyjmowano rok 1493.
Jego badania stały się podstawą do ogólnopolskich obchodów 550-lecia polskiego parlamentaryzmu w 2018 r., których częścią było uroczyste Zgromadzenie Narodowe, zwołane 13 lipca 2018 r.[5].
Pod jego kierunkiem stopień naukowy doktora otrzymali m.in. Ludwik Sobolewski (1995)[6], Grzegorz M. Kowalski (2002)[7], Katarzyna Krzysztofek (2011)[8] i Maciej Mikuła (2012)[9].
17 listopada 2017 Uniwersytet Jagielloński zorganizował uroczystość 50-lecia jego pracy twórczej, podczas której przedstawiono wydany z tej okazji zbiór publikacji jubilata pt. Opera historico – iuridica selecta. Prawo kanoniczne – nauka prawa – prawo wyznaniowe[10].
W 2006 r. wyróżniony nagrodą Rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego "Laur Jagielloński" za wybitne osiągnięcia naukowe. W 2016 r. otrzymał medal Jihoceske Univerzity v Ceskych Budejovicich za długoletnią współpracę. W 2018 r. został wyróżniony przez Senat Uniwersytetu Jagiellońskiego medalem "Merentibus" za szczególne zasługi dla UJ. Przewodniczący kapituły "Ars Legis – Stowarzyszenie im. św. Ivo Helory – Patrona prawników" w Krakowie.
Wieloletni członek, a od 2022 r. przewodniczący Rady Naukowej Archiwum Nauki PAN i PAU w Krakowie.[11]
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Od 6 marca 1971 r. w sakramentalnym związku małżeńskim z Barbarą Kijowską-Uruszczak. Dzieci: Michał Uruszczak (1975 - 2024)[12], Adam Uruszczak (1978 – 2005)[13], Aleksandra Uruszczak (ur. 1984).
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Za zasługi na polu nauki został w 2016 odznaczony rycerskim orderem świętego Sylwestra w klasie komandora przyznanym przez papieża Franciszka[14][15]. W 2022 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[16].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- O genezie i dacie statutu krakowskiego Władysława Jagiełły, „Czasopismo Prawno-Historyczne”, t. XX, 1968
- Krakowski komentarz reguł prawa z początku XVI wieku [Lectura super titulo de regulis iuris Libro Sexto], „Czasopismo Prawno-Historyczne”, t. XXV, 1973, 2
- Les répercussions de la mort de Thomas Becket en Pologne (XIIe ‑ XIIIe siècles), Thomas Becket et la France. Beauchesne, Paris 1975
- Un jurista español olvidado: García Quadros de Sevilla. Sobre la historia de la ciencia juridica en Polonia en la epoca del rinacimento „Annuario de Historia del Derecho Español”, t. XLVI, Madrid 1976
- L' oeuvre d'Omnebene dans le MS 602 de la Bibliothèque municipale de Cambrai [Dzieło Omnebene w rkpsie 602 w Bibliotece Miejskiej w Cambrai], Monumenta iuris canonici. Series C. Subsidia, nr 5), Città del Vaticano 1976, wspólnie z Adamem Vetulanim.
- Próba kodyfikacji prawa polskiego w pierwszej połowie XVI wieku. Korektura praw z 1532 r. (1979)
- Albéric et l'enseignement du droit romain à Reims au XIIe siècle [Alberyk i nauczanie prawa rzymskiego w Reims w XII w.], (Milano 1979)
- Sejm walny koronny w latach 1506–1540 (1980)
- Adam Vetulani, Sur Gratien et les Décrétales. Recueil d'études édité par Wacław Uruszczak, (Aldershot – Hampshire 1990)
- Adam Vetulani, Institutions de l'Eglise et canonistes au Moyen Age. De Strasbourg á Cracovie. Recueil d'études édité par Wacław Uruszczak.Préface Wacław Uruszczak, (Aldershot – Hampshire 1991)
- Korektura praw z 1532 roku: studium historycznoprawne, t. 1–2 (1990, 1991)
- Formy dawnego państwa polskiego. Uwagi dyskusyjne (1994).
- Konkordat nadziei. Refleksje o znaczeniu Konkordatu z 1993 r. dla Państwa Polskiego (1994)
- Volumina Constitutionum, Tom I : 1493-1549, vols 1 i 2 (Warszawa 1996, 2000), wespół z Stanisławem Grodziskim i Ireną Dwornicką
- Państwo pierwszych Jagiellonów (1999)
- Statuty Kazimierza Wielkiego jako źródło prawa (Łódź 1999)
- Enseignants du droit à Reims au XIIe siècle, (University of Berkeley – The Robbins Collection, California 2000)
- Polonica w korespondencji królowej szwedzkiej Krystyny w zbiorach Bibliothèque Interuniversitaire w Montpellier (2001)
- Prawo wyznaniowe : zbiór przepisów (wspólnie ze Zdzisławem Zarzyckim, 2003)
- Acta Maleficorum Wisniciae. Księga złoczyńców Sądu Kryminalnego w Wiśniczu (1629-1665), opracował i wydał Wacław Uruszczak przy współpracy Ireny Dwornickiej (Kraków: Collegium Columbinum 2004)
- Cudzołóstwo według prawa zakazane popełniali : pitaval małopolski (2005)
- »Commune incliti Poloniae Regni privilegium, constitutionum et indultuum«. O tytule i mocy prawnej Statutu Łaskiego z 1506 roku (Kraków 2006)
- Recepcja prawa kanonicznego w obowiązującym prawie polskim (2007) ,
- Rola prawa kanonicznego w rozwoju prawa polskiego w XII-XV wieku (Praha 2008)
- Stendhal (Henri Beyle) Pamiętnik o Napoleonie, przekład i opracowanie W. Uruszczak (Kraków: Collegium Columbinum 2008)
- Poselstwo sejmowe w dawnej Polsce. Posłaniec, mandatariusz, poseł‚ narodu (2009)
- Niezależność sądów, niezawisłość i samorządność sędziowska w dawnej i niedawnej Polsce (Toruń-Warszawa 2010)
- Następstwo tronu w Księstwie Krakowsko-Sandomierskim i Królestwie Polskim (1180-1370) (2010)
- Umowy w zakresie ubezpieczeń, [w:] System Prawa Handlowego (Warszawa 2011
- Historia państwa i prawa polskiego. Tom I (966–1795) (3 wydania: 2010, 2013, 2015)
- Acta Nigra Maleficorum Wisniciae (1665-1785). Księga Czarna Złoczyńców Sądu Kryminalnego w Wiśniczu (1665-1785), opracował i wydał Wacław Uruszczak przy współpracy Bartłomieja Migdy, Anny Karabowicz i Adama Uruszczaka, Archiwum Państwowe w Krakowie, Kraków 2010
- Konstytucja 3 maja 1791 r. Testament polityczny I Rzeczypospolitej (2011)
- Ustawy okołokonstytucyjne Sejmu Wielkiego z 1791 i 1792 roku (2013)
- Księga kryminalna miasta Krakowa z lat 1554-1625, opracowali i wydali Wacław Uruszczak, Maciej Mikuła, Anna Karabowicz, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego 2013
- Powstanie Uniwersytetu w Krakowie w 1364 roku (2014)
- Księga kryminalna miasta Krakowa z lat 1589-1604 opracowali i wydali Wacław Uruszczak, Maciej Mikuła, Krzysztof Fokt, Anna Karabowicz (Kraków: Societas Vistulana 2016)
- Księgi kryminalne miasta Krakowa z lat 1630-1633, 1679-1690, opracowali i wydali Wacław Uruszczak, Maciej Mikuła, Krzysztof Fokt, Kraków: Societas Vistulana 2016
- Opera historico – iuridica selecta. Prawo kanoniczne – nauka prawa – prawo wyznaniowe (2017)
- Unio regnorum sub una corona non causat eorum unitatem. Unia Polski i Litwy w Krewie w 1385 r. Studium historyczno-prawne (2017)
- Najstarszy sejm walny koronny 'dwuizbowy' w Piotrkowie w 1468 roku (Wydawnictwo Sejmowe 2018)
- 550 lat parlamentaryzmu Rzeczypospolitej (Warszawa 2018, współautor: Marek Kornat)
- Zasada parlamentaryzmu na tle zasad ustrojowych dawnego państwa polskiego (2019)
- Konkordaty nazwane i nienazwane w Polsce przedrozbiorowej (Lublin 2019)
- Perwersyjne funkcje niemieckiego „prawa” w Generalnym Gubernatorstwie (1939—1945) (2019)
- Sto wierszy (Kraków: Księgarnia akademicka 2020)
- Wierszyki jak smakołyki (Kraków, Księgarnia Akademicka 2021, ISBN 978-83-8138-421-6
- Historia państwa i prawa polskiego 966-1795, wydanie 4, Warszawa, Wolters Kluwer 2021
- Wiara, nadzieja i miłość, Kraków 2022, Księgarnia Akademicka, ISBN 978-83-8138-632-6[17]
- Jura Krakowsko-Częstochowska wierszem i kreską / Wacław Uruszczak ; ilustrował Michał Uruszczak, Kraków, Księgarnia Akademicka 2022, ISBN 978-83-8138-759-0
- Krotochwile, smutki, odrobina patosu, Kraków, Księgarnia Akademicka 2023, ISBN 978-83-8138-885-6
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ prof. Wacław Uruszczak – Katedra Historii Prawa Polskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego [online], khpp.wpia.uj.edu.pl [dostęp 2019-11-12] .
- ↑ Czasopismo Prawno-Historyczne. amu.edu.pl. [dostęp 2017-04-23].
- ↑ Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa [online], ejournals.eu [dostęp 2019-08-10] .
- ↑ W. Uruszczak, Najstarszy sejm walny koronny „dwuizbowy” w Piotrkowie w 1468 roku, Kancelaria Sejmu, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2018; Sejm Królestwa Polskiego i Rzeczypospolitej Obojga Narodów a Europejskie Reprezentacje Stanowe, pod red. Dariusza Kupisza i Wacława Uruszczaka, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2019, s. 61-81.
- ↑ Obchody 550-lecia polskiego parlamentaryzmu. Według uchwały to zaledwie 525. rocznica. TVN24. [dostęp 2021-05-31]. (pol.).
- ↑ Dr Ludwik Sobolewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-08-15] .
- ↑ Dr hab. Grzegorz Kowalski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-03-12] .
- ↑ Stowarzyszenia katolickie w Krakowie w latach 1918–1939. Studium historyczno-prawne w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2019-08-10].
- ↑ Prawodawstwo Króla i Sejmu dla małopolskich miast królewskich (1386–1572). Studium z dziejów rządów prawa w Polsce w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2019-08-10].
- ↑ Prawo, to nie tylko ustawy. uj.edu.pl, 17 listopada 2017. [dostęp 2017-11-19].
- ↑ Rada Naukowa Archiwum Nauki PAN i PAU – Archiwum Nauki PAN i PAU w Krakowie [online], pan.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
- ↑ Anna Słapak-Uruszczak , ś+p dr inż. arch. Michał Uruszczak [online], Dziennik Polski, 17 października 2024 [dostęp 2024-10-18] (pol.).
- ↑ Jan Halberda , Michał Hosowicz , Anna Karabowicz (red.), Prace poświęcone pamięci Adama Uruszczaka, Kraków: Uniwersytet Jagielloński : Kantor Wydawniczy Zakamycze. Wolters Kluwer Polska, 2006 .
- ↑ Artykuly - e-Palestra, strona: ordo-sancti-sil-vestri-papae-przyznany-przez-papieza-franciszka-profesorowi-waclawowi-uruszczakowi-laudacja-,284.html | Palestra [online], e.palestra.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
- ↑ Ordo Sancti Sil Vestri Papae przyznany przez papieża Franciszka profesorowi Wacławowi Uruszczakowi : laudacja [online], uj.edu.pl [dostęp 2024-04-26] (ang.).
- ↑ M.P. z 2022 r. poz. 1142
- ↑ Wacław Uruszczak , Wiara, nadzieja i miłość, Kraków: Księgarnia Akademicka, 2022, ISBN 978-83-8138-632-6 [dostęp 2022-05-16] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Chair of Faculty of Law and Administration Jagiellonian University, 2006, s. 22, [1] (data dostępu: 20.11.2007)
- Prof. dr hab. Wacław Uruszczak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2009-05-26] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Wacław Uruszczak – artykuły w bibliotece Polona
- Absolwenci Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Polscy historycy prawa
- Polscy kanoniści
- Polscy specjaliści prawa wyznaniowego
- Urodzeni w 1946
- Wykładowcy Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Członkowie Polskiej Akademii Umiejętności
- Członkowie Polskiego Towarzystwa Historycznego
- Polacy odznaczeni Orderem Świętego Sylwestra
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)