Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wersenian disodu
Próbka dwuwodnego wersenianu disodu
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC )
2,2'-(etano-1,2-diylobis((karboksymetylo)azanodiylo))dioctan disodu
Inne nazwy i oznaczenia
komplekson III, etylenodiaminotetraoctan disodu, edetynian disodu, pot. EDTA[a]
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny
C10 H14 N2 O8 Na2
Masa molowa
336,21 g/mol
Wygląd
bezbarwne, bezwonne ciało stałe (dihydrat )[1]
Identyfikacja
Numer CAS
6381-92-6
PubChem
8759
DrugBank
DB14600
SMILES
C(CN(CC(=O)O)CC(=O)[O-])N(CC(=O)O)CC(=O)[O-].[Na+].[Na+]
InChI
InChI=1S/C10H16N2O8.2Na/c13-7(14)3-11(4-8(15)16)1-2-12(5-9(17)18)6-10(19)20;;/h1-6H2,(H,13,14)(H,15,16)(H,17,18)(H,19,20);;/q;2*+1/p-2
InChIKey
ZGTMUACCHSMWAC-UHFFFAOYSA-L
Podobne związki
Inne kationy
kwas wersenowy
Podobne związki
kwas nitrylotrioctowy
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotycząstanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Wersenian disodu , komplekson III – organiczny związek chemiczny , sól disodowa kwasu wersenowego . Ma zdolność tworzenia kompleksów (chelatów ) z różnowartościowymi metalami , przy czym niezależnie od wartościowości oznaczanego metalu zawsze wiąże jeden atom . W kompleksometrii stosowany jest częściej niż wolny kwas wersenowy z uwagi na lepszą rozpuszczalność w wodzie [2] [3] . Jako czynnik kompleksujący w analizie jest najważniejszym kompleksonem . Stosowany także jako odczynnik maskujący w analizie jakościowej .
↑ Określenie EDTA na wersenian disodowy jest niewłaściwe, gdyż akronim EDTA (z ang. ethylenediaminetetraacetic acid ) odnosi się do wolnego kwasu wersenowego, a nie jego soli.
↑ a b Ethylenediaminetetraacetic acid disodium salt (nr ED2SS) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck ) na obszar Polski. [dostęp 2017-07-25]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki )
↑ a b Andrzej A. Cygański Andrzej A. , Chemiczne metody analizy ilościowej , wyd. 6, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2005, s. 393–395, ISBN 83-204-3055-0 .
↑ Tadeusz T. Lipiec Tadeusz T. , Zdzisław Stefan Z.S. Szmal Zdzisław Stefan Z.S. , Chemia analityczna z elementami analizy instrumentalnej , wyd. 4, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1976, s. 431–432 .