Wieńczysław Badzian
Data i miejsce urodzenia |
13 stycznia 1889 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
21 grudnia 1935 |
Poseł I kadencji Sejmu (II RP) | |
Okres |
od 5 listopada 1922 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Wieńczysław Badzian (ur. 13 stycznia 1889 w Husynnem, zm. 8 kwietnia 1953 w Łodzi) – polski samorządowiec i działacz związkowy, wiceprezydent Łodzi (1921–1923), poseł na Sejm I kadencji (1922–1927).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Po ukończeniu progimnazjum w Zamościu zdał egzamin maturalny przy gimnazjum realnym w Mińsku Litewskim i podjął studia z dziedziny prawa na Uniwersytecie Moskiewskim. W 1909 przyłączył się do PPS – Frakcji Rewolucyjnej, gdzie działał m.in. jako agitator na Zamojszczyźnie.
W czasie I wojny światowej zmobilizowany do wojska rosyjskiego znalazł się na terenie Białoruskiej SRR, pełniąc do 1920 obowiązki radnego Mińska wybranego z listy polskich socjalistów. Zasiadał w Zarządzie Miejskim Mińska, w którym kierował Wydziałem Gospodarki.
Jesienią 1920 powrócił do Polski centralnej – został ławnikiem łódzkiego magistratu (członkiem zarządu). Od 1921 do 1923 pełnił obowiązki wiceprezydenta Łodzi z ramienia Polskiej Partii Socjalistycznej. W 1922 został posłem z terenu województwa poleskiego (okręgu Pińsk, do 1928). W 1928 przyłączył się do PPS – dawnej Frakcji Rewolucyjnej. W latach 30. działał w ruchu związkowym w Łodzi i w Małopolsce Wschodniej.
W czasie okupacji niemieckiej pracował jako robotnik w fabryce maszyn „John” w Łodzi. Od 1941 współpracował z Polskimi Socjalistami, później działał w Robotniczej Partii Polskich Socjalistów.
Od 1945 do 1947 kierował partyjną komórką Komitetu Dzielnicowego PPS Zielona w Łodzi. W 1948 przystąpił wraz z PPS do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Był synem Józefa i Marii z Oryszkiewiczów, miał dwóch braci: Bolesława (młynarza) i Leopolda (wizytatora szkół średnich). Jego żoną była Zofia Kazimiera z Bekieszów (1892–?), a córkami Zofia Pietraszkiewicz (1918–?), pracownik NBP, i Krystyna Badzian-Kobos (1921–2000), stomatolog, profesor UŁ. Jego wnukiem jest Józef Wieńczysław Kobos (ur. 1953) – polski lekarz i naukowiec związany z Łodzią.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Srebrny Krzyż Zasługi (8 maja 1946)[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ M.P. z 1946 r. nr 93, poz. 175 („w uznaniu zasług położonych dla dobra demokratycznej Polski w dziele zabezpieczenia porzuconego przez okupanta mienia, odbudowy i uruchomienia miejskich zakładów pracy, jak również stworzenia życia gospodarczego i społecznego na terenie m. Łodzi”).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Małgorzata Smogorzewska, Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny, tom I: A–D, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1998, s. 67–68
- Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
- Absolwenci Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego im. M.W. Łomonosowa
- Członkowie Polskiej Partii Socjalistycznej – dawna Frakcja Rewolucyjna
- Członkowie Polskiej Partii Socjalistycznej – Frakcja Rewolucyjna
- Członkowie Polskiej Partii Socjalistycznej (1944–1948)
- Członkowie Robotniczej Partii Polskich Socjalistów
- Deputowani do Mińskiej Miejskiej Rady Deputowanych
- Działacze PZPR
- Ludzie związani z Zamościem
- Ławnicy miast II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Polacy – żołnierze Armii Imperium Rosyjskiego w I wojnie światowej
- Politycy Polskiej Partii Socjalistycznej (1909–1918)
- Politycy Polskiej Partii Socjalistycznej (1919–1939)
- Polscy związkowcy
- Posłowie na Sejm I kadencji (1922–1927)
- Posłowie na Sejm II Rzeczypospolitej (województwo poleskie)
- Urodzeni w 1889
- Wiceprezydenci Łodzi
- Wiceprezydenci miast II Rzeczypospolitej
- Zmarli w 1953