Przejdź do zawartości

Wierzbanowska Przełęcz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wierzbanowska Przełęcz
Ilustracja
Widok z północnego zachodu. Po lewej stoki Ciecienia, po prawej Wierzbanowskiej Góry, w tle Śnieżnica
Państwo

 Polska

Wysokość

596 m n.p.m.

Pasmo

Beskid Wyspowy

Sąsiednie szczyty

Ciecień, Wierzbanowska Góra

Położenie na mapie powiatu myślenickiego
Mapa konturowa powiatu myślenickiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Wierzbanowska Przełęcz”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Wierzbanowska Przełęcz”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wierzbanowska Przełęcz”
Ziemia49°45′21″N 20°07′51″E/49,755833 20,130833

Wierzbanowska Przełęcz – położona na wysokości 596 m n.p.m. przełęcz w Beskidzie Wyspowym pomiędzy Wierzbanowską Górą (778 m), a Cietniem (829 m)[1]. Istnieją tutaj zasadnicze rozbieżności co do definicji tej przełęczy. Dawniej topografowie nazywali Wierzbanowską Przełęczą przełęcz pomiędzy Wierzbanowską Górą a Pasmem Lubomira i Łysiny[2] (obecnie jest to Przełęcz Jaworzyce).

Szeroka i głęboka Przełęcz Wierzbanowa znajduje się w obrębie wsi Wierzbanowa. Przebiega nią dział wodny między zlewnią Krzyworzeki i Stradomki oraz droga wojewódzka nr 964. Na przełęczy oddziela się od niej lokalna droga do Skrzydlnej. Wschodnie zbocza pod przełęczą należą do miejscowości Przenosza, zachodnie do Wierzbanowej. Rejon przełęczy jest odkryty, znajdują się na niej pola uprawne i zabudowania[3].

Piesze szlaki turystyczne

[edytuj | edytuj kod]
szlak turystyczny niebieski przez Ćwilin, Księżą Górę i Grodzisko do Poznachowic Górnych,
szlak turystyczny niebieskii przez Wierzbanowską Górę, Śnieżnicę, Ćwilin, Mogielicę do Szczawy[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Beskid Wyspowy 1: 50000. Mapa turystyczna, Kraków: Compass, 2006, ISBN 83-89165-86-4.
  2. Beskid Wyspowy 1: 75000. Mapa topograficzno-turystyczna, Warszawa: Wojskowe Zakłady Kartograficzne, 1993.
  3. Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-12-13].