Przejdź do zawartości

Wieża ciśnień przy ul. Wojska Polskiego w Iławie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wieża ciśnień przy ul. Wojska Polskiego w Iławie
Zabytek: nr rej. 1619 z 28.12.1998
ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

 Iława

Wysokość całkowita

45,4 m

Ukończenie budowy

1942

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Wieża ciśnień przy ul. Wojska Polskiego w Iławie”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Wieża ciśnień przy ul. Wojska Polskiego w Iławie”
Położenie na mapie powiatu iławskiego
Mapa konturowa powiatu iławskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Wieża ciśnień przy ul. Wojska Polskiego w Iławie”
Położenie na mapie Iławy
Mapa konturowa Iławy, na dole znajduje się punkt z opisem „Wieża ciśnień przy ul. Wojska Polskiego w Iławie”
53,57234°N 19,57091°E/53,572340 19,570910

Wieża ciśnień przy ul. Wojska Polskiego w Iławiewieża ciśnień położona przy ulicy Kolejowej, za stacją towarową, na południe od dworca Iława Główna.

Wieża stoi za siecią torów kolejowych i budynków zakładowych od roku 1942 i piętrzy się na wysokość 45,4 m. Konstrukcja nośna budynku obejmuje cztery słupy, które usytuowane są na planie kwadratu i tworzą sześć kondygnacji. Jednocześnie stanowią one podparcie całego stropu pod dnem zbiornika, którego pojemność wynosi aż 500 m³. Elementy konstrukcyjne wewnątrz wieży obejmują schody drewniane z poręczami prowadzące do samego zbiornika wodnego, do którego dostęp ułatwia dodatkowo drabina drewniana. Konstrukcja jest pokryta dachem w kształcie stożka, ten z kolei jest pokryty dachówką, gdzie na szczycie znajduje się wywietrznik-świetlik. Budowla posiada część zagłębioną w ziemię, w której usytuowany jest piec węglowy oraz pomieszczenie (magazyn) do przechowywania węgla. Stronę zewnętrzną trzonu charakteryzują widoczne okna w kształcie prostokąta, po sześć sztuk umieszczonych w czterech pasach, które regularnie rozmieszczone są na całym obwodzie budynku. Natomiast sama głowica podkreślona jest dookolnie w trzech pasach. 28 grudnia 1998 r. budynek został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych woj. warmińsko-mazurskiego (nr rej.: 1619)[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Iławianie o historii miasta i okolic, Agnieszka Błędowska, Marcin Czerny, Renata Sobieraj, Iława: Towarzystwo Miłośników Ziemi Iławskiej, 2005, ISBN 83-923350-0-7, OCLC 297831025.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]