Wieża milczenia

Ten artykuł od 2024-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wieża milczenia w Bombaju, rycina z XIX w.

Wieża milczenia lub Dachma (pers.: دخمه) – okrągła, wzniesiona z cegły lub kamienia budowla, w której wyznawcy zaratusztrianizmu pozostawiają zwłoki swoich zmarłych na żer ptakom.

Pochodzenie

Martwe ciało jest według wyznawców zoroastryzmu „nieczyste”, tj. skażające ziemię i ogień. Demon Awestan ma opanowywać zwłoki i skażać wszystko, czego dotkną. Aby uniknąć skażenia ziemi, zwłoki pozostawiano w specjalnie wzniesionych budowlach, na żer ptakom.

W Persji praktyka eksponowania zwłok jest znana z najdawniejszych zapisów, chociaż w starożytności szeroko stosowano pochówki w ziemi i grobowcach. Rytuały religijne, związane z ekspozycją zwłok, pojawiły się przypuszczalnie za panowania Sasanidów (III–VII wieku). Istnienie wież milczenia jest potwierdzone w zapiskach od XVI w.

Określenie „wieża milczenia” zostało po raz pierwszy użyte przez angielskiego tłumacza Roberta Murphy’ego w 1832.

Wygląd

Wieże milczenia są wznoszone według podobnego planu: na szczycie konstrukcji znajduje się płaski dach, podzielony na 3 kręgi. Zewnętrzny krąg jest przeznaczony na zwłoki mężczyzn, środkowy na zwłoki kobiet, a najmniejszy wewnętrzny na zwłoki dzieci.

Wnętrze wieży jest przeznaczone na ossuarium. Wrzuca się tam kości zmarłych po upływie około roku ekspozycji zwłok na dachu wieży i przesypuje wapnem, aby przyspieszyć ich rozkład. Na teren wieży mają wstęp tylko wyznaczeni grabarze, zwani nasselars.

Wieże milczenia w Persji i Iranie

W tradycji perskiej wieże milczenia wznoszono na szczytach wzgórz, odległych od siedzib ludzkich. Ekspozycję zwłok stopniowo porzucano w Iranie od początku XX w., zastępując ją kremacją lub pochówkiem w grobie. W miastach Jazd i Kerman ostatnie wieże milczenia zamknięto z nakazu władz w latach 70. XX wieku.

Wieże milczenia w Indiach

Ekspozycja zwłok w wieżach milczenia jest nadal praktykowana wśród Parsów w Indiach. Uznawana jest za „ostatni akt miłosierdzia” zmarłego, który dostarcza w ten sposób pożywienia ptakom.

Bibliografia

Mary Boyce: Zoroastrians: Their Religious Beliefs and Practices. London: Routledge, 1979. ISBN 0-415-23903-6. (ang.).
Jefferey Brodd: World Religions. Winona, MN: Saint Mary’s Press, 2003. ISBN 978-0-88489-725-5. (ang.).

Linki zewnętrzne

Zee Interactive Learning Systems (ZILS): MODULE 4: KNOWING VARIOUS RELIGIOUS BELIEFS. zeelearn.com. [dostęp 2010-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-24)]. (ang.).