Przejdź do zawartości

Wiktor Pyć

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiktor Pyć
major major
Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1916
Janów Lubelski, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

19 lipca 2016
Lublin, III RP

Przebieg służby
Lata służby

1942–1945

Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Jednostki
Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami Medal „Pro Patria” Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino

Wiktor Stanisław Pyć (ur. 10 kwietnia 1916 w Janowie Lubelskim, zm. 19 lipca 2016 w Lublinie) – polski stulatek, żołnierz, więzień łagrów, uczestnik II wojny światowej, major Wojska Polskiego[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 10 kwietnia 1916 w Janowie Lubelskim[1].

II wojna światowa (1939–1945)

[edytuj | edytuj kod]

W październiku 1939 na Wołyniu został aresztowany przez NKWD (za rzekome szpiegostwo) i skazany na 5 lat łagrów. Wywieziono go do Kraju Ałtajskiego na Syberii. Na mocy układu Sikorski-Majski został objęty amnestią i wyszedł na wolność. W sierpniu 1942 wstąpił do Armii Andersa i służył w 5 Lwowskim Dywizjonie Artylerii Przeciwlotniczej. Od lutego 1944 w składzie 5. Kresowej Dywizji Piechoty 2. Korpusu Polskiego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie uczestniczył w kampanii włoskiej. Przeszedł cały szlak bojowy 2. Korpusu. Walczył pod Monte Cassino, Ankoną, Rimini oraz Bolonią[1][2][3].

Po wojnie (1945–2016)

[edytuj | edytuj kod]

Do 1965 mieszkał w Wielkiej Brytanii. Następnie wrócił do Polski i zamieszkał w Lublinie. Pracował jako monter w PKS[2].

27 listopada 2009 za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych w Polsce oraz działalność kombatancką i społeczną, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i działalności społecznej podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP Andrzej Duda w imieniu prezydenta Lecha Kaczyńskiego odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[4].

17 kwietnia 2016 w Lublinie uroczyście świętował swoje setne urodziny. Na obchodach obecny był m.in. p.o. szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk, który wręczył jubilatowi pamiątkową szablę i odznaczył go medalem „Pro Patria”[2].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Nekrolog śp. Wiktora Pycia. Urząd do spraw kombatantów i osób represjonowanych. [dostęp 2016-09-12].
  2. a b c 100 rocznica urodzin Pana mjr. Wiktora Pycia. XIV Liceum Ogólnokształcące im. Zbigniewa Herberta w Lublinie. [dostęp 2016-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-30)].
  3. ak: Najlepsze życzenia! Setne urodziny majora. lublin.tvp.pl, 2016-04-17. [dostęp 2016-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-20)].
  4. Odznaczenia za zasługi dla Rzeczypospolitej. prezydent.pl, 2009-11-27. [dostęp 2016-07-25].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]