Wilkonice (województwo wielkopolskie)
51°43′22″N 17°05′44″E/51,722778 17,095556| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Strefa numeracyjna |
65 |
| Kod pocztowy |
63-830[2] |
| Tablice rejestracyjne |
PGS |
| SIMC |
0374456 |
Położenie na mapie gminy Pępowo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu gostyńskiego  | |
| 51°43′22″N 17°05′44″E/51,722778 17,095556[1]
| |
Wilkonice – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Pępowo, położona o 5 km na południe od Pępowa.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wilkonice powstały z połączenia dwóch osad: Wilkonic i Wilkoniczek. Dokłada data powstania wsi nie jest znana, wiadomo jedynie, że już w 1393 r. Stanisław Wilkonicki, wywodzący się rodu Odrowążów był właścicielem tej wsi. Swoje nazwisko miał wywieść z pierwotnej nazwy osady. Kolejny zapis kronikarski podaje, że w roku 1427 wieś należała do kolejnego Wilkońskiego – Dersława.
W 1527 roku część wsi Wielkie Wilkonice dziedziczone po Barbarze Smolickiej zostały sprzedane Mikołajowi Wilkońskiemu. Potem, w 1566 roku pewna wdowa od Wojciecha Wilkońskiego nabyła w 1570 za 1 000 złotych węgierskich jego części w Wilkonicach. W XIII w już żaden Wilkoński nie mieszkał w Wilkonicach.
W 1710 Wilkonice były jednym z majątków należącym do rodu Awdańców.
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kröben (krobskim) w rejencji poznańskiej[3]. Wilkonice należały do okręgu krobskiego tego powiatu i stanowiły część majątku Wilkoniczki, którego właścicielem był wówczas (1846) Teofil Gorzewski[3]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 116 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 12 dymów (domostw)[3].
W 1852 roku w Wilkonicach powstała jednoklasowa szkoła katolicka, która funkcjonowała do 1974 roku.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa leszczyńskiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 148074
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1470 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 231.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rocznik VIII Polskiego Towarzystwa Heraldycznego: 917, str. 230.
- Ks. Kan. Stanislaw Kozierowski: Badania Nazw Topograficznych. Poznań. Tom III. str. 391; Poznań 1922, Tom V. str. 469.
- Karol Górski: Ród Odrowążów w wiekach średnlch. Kraków 1927, str. 68-88
- Teodor Żychliński: Kronika Żałobna Rodzin Wielkopolskich. Poznań 1877. str. 497,
- Rocznik XLIV Towarzystwa Przyjaciół Nauk; Dr. Władysław Semkowicz: Ród Awdańców w wiekach średnich. Poznań.
| Wsie | |
|---|---|
| Osady | |
| Przysiółek | |
| Osada leśna | |
| Integralne części wsi |
