Przejdź do zawartości

Wincenty od św. Antoniego Simões de Carvalho

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł dotyczy bł. Wincentego od św. Antoniego. Zobacz też: innych błogosławionych o tym samym imieniu.
Błogosławiony
Wincenty od św. Antoniego OESA
(Simões de Carvalho)
Vicente de Santo António
prezbiter i męczennik
Ilustracja
Statua przedstawiająca postać
bł. Wincentego od św. Antoniego
Albufeira, Algarve
Data i miejsce urodzenia

1590
Albufeira

Data i miejsce śmierci

3 września 1632
Nagasaki

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

7 lipca 1867
Rzym
przez papieża Piusa IX

Wspomnienie

3 września, lokalnie także 7 września

Szczególne miejsca kultu

Diecezja Algarve, Albufeira

XVIII wieczny kościół w Albufeira pod wezwaniem św. Sebastiana ozdobiony na czas uroczystości
bł. Wincentego od św. Antoniego.

Wincenty od św. Antoniego Simões de Carvalho OESA port. Vicente de Santo António (ur. 1590 w Albufeira[a], zm. 3 września w Nagasaki 1632) – błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik, ofiara prześladowań antykatolickich w Japonii, portugalski prezbiter z Zakonu Świętego Augustyna[1][2][3].

Geneza męczeństwa - tło historyczne

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsi misjonarze z Zakonu Świętego Augustyna przybyli do Japonii w 1602[4]. Rosnące wraz z liczebnością chrześcijan ich wpływy na życie społeczne, spory o metody ewangelizacji, a także awanturnictwo rywalizujących ze sobą kupców z Hiszpanii i Portugalii, wpłynęły na zmianę początkowo przychylnego stosunku, obawiających się osłabienia swej pozycji siogunów i książąt[5]. Po okresie wzmożonej działalności misyjnej Kościoła katolickiego, gdy w 1614 roku siogun Ieyasu Tokugawa wydał edykt zniszczenia chrześcijaństwa na mocy którego pod groźbą utraty życia wszyscy misjonarze mieli opuścić kraj, a praktykowanie i nauka religii zakazana, rozpoczęły się trwające ponad 200 lat krwawe prześladowania chrześcijan[6].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem lekarza António Simõesa i Catariny Pereiry[3]. Gdy skończył dwanaście lat rodzice wysłali go do szkoły w Lizbonie i tam po śmierci matki wstąpił do augustianów[3]. Święcenia kapłańskie przyjął w 1617 roku[3][b]. Powołanie chciał realizować prowadząc ewangelizację w ramach misji, skierowany więc został do Meksyku[3]. W czasie pobytu na misji zapoznał się z działalnością Zakonu Świętego Augustyna i wstąpił do prowadzonego przez nich nowicjatu przyjmując imię Wincenty od św. Antoniego[3].

Dochodzące wieści o wyzwaniach przed jakimi stają misjonarze w Azji skłoniły go do podjęcia realizacji apostolatu w tym rejonie i w 1620 roku popłynął na Filipiny, gdzie złożył śluby zakonne[3]. W kwietniu 1623 roku wysłano go do Japonii, do której dotarł w październiku tego samego roku[3]. Był to okres nasilonych represji wobec katolików, a wprowadzenie w życie dekretu Hidetady Tokugawy odbywało się przez polowanie na misjonarzy[7][8]. Działalność duszpasterską prowadził w ukryciu na terenie Nagasaki i Ōmury podając się za kupca, handlarza jarzynami, rybami, gdzie indziej za żonglera i klauna docierając do rozproszonych wspólnot chrześcijańskich[9][8]. Aresztowany na podstawie donosu apostaty w 1629 roku i mimo próby ucieczki w góry[9] został uwięziony w Ōmurze, gdzie dołączył do innych misjonarzy[8][1]. Świadectwo wiary pozostawił w listach do uczniów i przyjaciół wysyłanych z niewoli i opublikowanych w 2001 roku pod tytułem „Cartas do Japão”[3][10]. 5 grudnia 1631 roku przewieziono więźniów do Nagasaki[1].

Po torturach polegających na biciu, podtapianiu, wystawianiu na słoneczny skwar, polewaniu poranionego gorącą wodą siarczaną 3 września 1632 roku został skazany na śmierć i żywcem spalony[1] z pięcioma współtowarzyszami: Antonim Ishidą Kyūtaku, Franciszkiem od Jezusa Ortega, Gabrielem od św. Magdaleny, Hieronimem od Krzyża i Bartłomiejem Gutiérrezem[11][12].

Wincenty od św. Antoniego znalazł się w grupie 205 męczenników japońskich beatyfikowanych 7 lipca 1867 roku w Rzymie przez papieża Piusa IX[13].

Dies natalis jest dniem, kiedy w Kościele katolickim obchodzone jest wspomnienie liturgiczne błogosławionego[14].

Diecezja Algarve jest miejscem szczególnego kultu męczennika i tam wspominany jest 7 września, zaś w Albufeirii tego dnia odbywają się procesje ku jego czci[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ W źródłach internetowych jak i publikacjach podanych w przypisach jako miejsce urodzenia podawana jest Lizbona (np. „Księga imion i świętych.” T. 6).
  2. ↑ Według H. Frosa po ukończeniu studiów święcenia przyjął w Algrave (H. Fros „Święci i błogosławieni Towarzystwa Jezusowego”).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 443. ISBN 978-83-7318-736-8.
  2. ↑ MARTYRS OF JAPAN († 1597-1637). s. poz. 201. [dostęp 2015-05-21]. (ang.).
  3. ↑ a b c d e f g h i j Beato Vicente de Santo António. Ordem de Santo Agostinho Portugal. [dostęp 2015-05-21]. (port.).
  4. ↑ Bruno Silvestrini O.S.A.: Beati Martiri Agostiniani del Giappone. 2001-07-18. [dostęp 2015-05-21]. (wł.).
  5. ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 423. ISBN 978-83-7318-736-8.
  6. ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 427. ISBN 978-83-7318-736-8.
  7. ↑ Błogosławieni Ferdynand i Towarzysze, męczennicy. Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum. [dostęp 2015-05-21].
  8. ↑ a b c Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 442. ISBN 978-83-7318-736-8.
  9. ↑ a b Fros Henryk: Święci i błogosławieni Towarzystwa Jezusowego. Kraków: Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy, 1992, s. 121. ISBN 83-85304-50-9.
  10. ↑ Vicente de Santo António: Cartas do Japão. Albufeira: Câmara Municipal de Albufeira, 2001, seria: : Centro de Estudos de História do Livro e da Edição . 6. ISBN 972-9366-18-7.
  11. ↑ Fros Henryk: Święci i błogosławieni Towarzystwa Jezusowego. Kraków: Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy, 1992, s. 119. ISBN 83-85304-50-9.
  12. ↑ Fros Henryk: Święci i błogosławieni Towarzystwa Jezusowego. Kraków: Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy, 1992, s. 120-122. ISBN 83-85304-50-9.
  13. ↑ Martiri dichiarati Santi della Compagnia di Gesu'. [dostęp 2015-05-21]. (wł.).
  14. ↑ Bruno Silvestrini O.S.A.: Beato Bartolomeo Gutierrez e compagni Martiri. [dostęp 2015-05-21]. (wł.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wincenty_od_św._Antoniego_Simões_de_Carvalho&oldid=66448653”