Witold Borkowski

Witold Borkowski

Data i miejsce urodzenia	26 października 1919 Wilno
Data i miejsce śmierci	5 listopada 1995 Warszawa
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	taniec, choreografia
Odznaczenia

Witold Borkowski (ur. 26 października 1919 w Wilnie, zm. 5 listopada 1995 Warszawie) – polski tancerz, choreograf, reżyser.

Życiorys

Grób Witolda Borkowskiego na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie

Ukończył Studio Baletowe Muraszowej w Wilnie (1937), debiutował w wileńskim Teatrze Lutnia w balecie „Zaproszenie do tańca” Webera. Przed II wojną światową występował w zespole baletowym Feliksa Parnella i teatrze Wielka Rewia w Warszawie.

Podczas okupacji niemieckiej był tancerzem i asystentem choreografa w Teatrze Muzycznym Lutnia w Wilnie, występował także w teatrach Maska i Rozmaitości „Jar” w Warszawie.

Po wojnie występował w Krakowie, następnie tańczył w zespole Feliksa Parnella. W latach 1947–1949 był pierwszym tancerzem i pedagogiem w Operze Śląskiej w Bytomiu, a w latach 1950–1964 pierwszym tancerzem baletu Opery w Warszawie. W latach 1951–1953 współpracował jako choreograf z warszawskimi teatrami, m.in.: Syrena, Nowym i Satyryków. W latach 1955–1959 odbył studia choreograficzne w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie, odbył staże w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej (GITIS), Teatrze im. Kirowa w Leningradzie (1950), Londynie, Operze Paryskiej (1957), Balecie XX Wieku Maurice’a Béjarta (1968). W latach 1964/1965–1974/1975 zajmował stanowisko kierownika baletu i głównego choreografa Opery Łódzkiej. Był kierownikiem artystycznym działającego przy teatrze studia baletowego (1967–1972), inicjatorem Łódzkich Spotkań Baletowych (1968). W latach 1975–1980 był kierownikiem baletu i choreografem Centralnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego. Współpracował w dziedzinie choreografii z wieloma teatrami muzycznymi i dramatycznymi, był wielokrotnie jurorem konkursów krajowych i zagranicznych. Był członkiem Prezydium Zarządu i przewodniczącym sekcji choreograficznej Związku Artystów Scen Polskich, wiceprzewodniczącym sekcji choreograficznej Stowarzyszenia Autorów ZAiKS.

Żoną Witolda Borkowskiego była Olga Glinkówna, tancerka, pierwsza solistka Teatru Wielkiego w Warszawie.

Zmarł w Warszawie, pochowany 9 listopada 1995 na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 68A-2-14).

Najważniejsze partie

• Diabeł i Pan Twardowski (Pan Twardowski)
• Piękny chłopiec (Swantewit)
• Satyr (Noc Walpurgii)
• Franz (Coppelia)
• Dyl (Dyl Sowizdrzał)
• Zygfryd (Jezioro łabędzie)
• Romeo (Romeo i Julia)
• Jan Kazimierz (Mazepa)
• Pietruszka (Pietruszka)
• Faun (Popołudnie Fauna)
• Bachus (Zaczarowana oberża)
• Cygan (Kamienny kwiat)

Najważniejsze choreografie

• Królewna Śnieżka (Łódź)
• Don Kichot (Wrocław)
• Don Kichot Minkusa w Londynie z Ballet Rambert (1962) z London Festival Ballet (1970, 1975)
• Don Kichot i Romeo i Julia w Oslo (1969)
• Królewna Śnieżka w Wilnie (1972), Brnie (1974) Skopje (1989)
• Pan Twardowski w Hawanie (1974)
• prapremiera Joanny Papieżycy Stojanowa w Sofii (1970)
• Fontanna Bachczysaraju Asafiewa w Skopje (1981)
• Romeo i Julia w São Paulo (1985).

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1987)
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1959)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1956)
• Złoty Krzyż Zasługi (11 lipca 1955)
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)
• Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1967)
• Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1988)
• Honorowa Odznaka Miasta Łodzi (1968)
• Medal 200-lecia Baletu Polskiego (1985)

Upamiętnienie

W 2017 w Teatrze Wielkim w Łodzi nadano imię Witolda Borkowskiego Sali Baletowej i odsłonięto pamiątkową tablicę.

Bibliografia

• Witold Borkowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-08] .
• Baza Taniec Polska
• Joanna Sibilska-Siudym, Witold Borkowski