Przejdź do zawartości

Witold Czerkawski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Witold Czerkawski
Ilustracja
Witold Czerkawski w Prudniku, w tle ul. Gliwicka i wieża ratusza (1946)
Data i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1921
Nadwórna

Data i miejsce śmierci

25 lutego 2007
Prudnik

Dziedzina sztuki

fotografia

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie

Witold Czerkawski (ur. 7 kwietnia 1921 w Nadwórnej, zm. 25 lutego 2007 w Prudniku) – polski fotograf, fotoreporter i dokumentalista. Współzałożyciel Polskiego Towarzystwa Fotograficznego, działacz PTTK.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Jedno z powojennych zdjęć Prudnika autorstwa Czerkawskiego, przedstawiające Rynek z kolumną maryjną

Urodził się 7 kwietnia 1921 w Nadwórnej w województwie stanisławowskim (obecnie na Ukrainie). Jego ojciec Kazimierz był urzędnikiem miejskim i muzykiem, natomiast matka Zofia była działaczką Ligi Kobiet[1]. Witold swoje pierwsze zdjęcie wykonał w wieku 9 lat[2]. Wstąpił do Związku Harcerstwa Polskiego na początku lat 30., uczestniczył w zlocie ZHP w Spale w lipcu 1935[3]. Jego pierwszym nauczycielem fotografii w Nadwórnej był Leon Rąpała[4]. W 1936 udał się na szkolną wycieczkę po Polsce przez Lwów, Kraków, Katowice, Częstochowę, Poznań, Gdynię i Warszawę, którą udokumentował robiąc fotografie. Znalazły się one później na wystawie w jego szkole. Następnie uczęszczał do liceum ekonomiczno-handlowego w Stanisławowie. Miał kontynuować naukę w Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Gdyni, jednak w związku z wybuchem II wojny światowej jego plany pozostały niezrealizowane. W okresie okupacji sowieckiej Czerkawski zajmował się fotografią, by pomóc ojcu w utrzymaniu rodziny[2].

Po zakończeniu II wojny światowej rodzina Czerkawskich przeprowadziła się z zajętej przez ZSRR Nadwórnej na Ziemie Odzyskane, zamieszkując w Kędzierzynie, gdzie Witold otworzył swój własny zakład fotograficzny. Następnie przeniósł się do Prudnika, gdzie w czerwcu 1946 przy ul. Piastowskiej 1 założył pierwszy zakład fotograficzny w mieście[2]. Wykonał pierwsze powojenne zdjęcia Prudnika[5], dokumentując zniszczenia miasta dokonane w trakcie II wojny światowej oraz po jej zakończeniu[6]. Rok później, po pomyślnie zdanym egzaminie rzemieślniczym, przeniósł się na ul. Ratuszową[2]. Oprócz Czerkawskiego, w Prudniku zamieszkało jeszcze dwóch fotografów z Nadwórnej: Leon Rąpała, i Fryderyk Steć[7].

Był jednym z założycieli Polskiego Towarzystwa Fotograficznego, a w 1960 został wiceprezesem Oddziału PTTK „Sudetów Wschodnich” w Prudniku. Brał udział w wystawach fotograficznych w Opolu i w Prudniku. Otrzymał uprawnienia mistrza w Izbie Rzemieślniczej w Opolu. Jako jeden z pierwszych w Prudniku wprowadził fotografię barwną. W 1982 przeniósł swój zakład na ul. Sobieskiego, a 10 lat później na plac Wolności[2]. Jego fotografie publikowane były w prasie, m.in. w „Głosie Włókniarza”, „Tygodniku Prudnickim[5] i „Gościu Niedzielnym[8]. Zajmował się również szkoleniem młodych adeptów fotografii[6], w tym m.in. Anny Myszyńskiej[9].

W 2001 wystąpił w fabularyzowanym filmie dokumentalnym Dziwna przyjaźń Żyda i Niemca w trudnych czasach w reżyserii Andrzeja Barszczyńskiego, opowiadającym o prudnickiej rodzinie przedwojennych żydowskich fabrykantów – Fränklach i Pinkusach[10]. Brał również udział w powstaniu filmu Skrawek nieba o prymasie Stefanie Wyszyńskim i jego uwięzieniu w sanktuarium św. Józefa w Prudniku[2].

Grób Witolda Czerkawskiego w Prudniku

Pomimo choroby pozostał aktywny zawodowo do końca życia. Zmarł 25 lutego 2007. Jego pogrzeb odbył się 28 lutego tego samego roku na cmentarzu komunalnym w Prudniku[5].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

3 kwietnia 1948 w kościele św. Michała Archanioła w Prudniku poślubił Walerię Mandynę. W październiku 1950 urodziła się ich pierwsza córka – Ewa, a w 1953 – Maria. Małżeństwo otrzymało Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie[2]. Pod koniec życia wraz z żoną często wybierał się na wędrówki z Prudnika do Pokrzywnej[5]. Był chrześcijaninem[11].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kasza 2020 ↓, s. 341.
  2. a b c d e f g Andrzej Dereń, Pasja i praca [online], tygodnikprudnicki.pl, 7 marca 2007 [dostęp 2022-06-14].
  3. Zofia Rożek, Dzień myśli braterskiej, „Tygodnik Prudnicki”, 10 (640), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 5 marca 2003, s. 5, ISSN 1231-904X.
  4. Wystawa, „Tygodnik Prudnicki”, 36 (719), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 8 września 2004, s. 17, ISSN 1231-904X.
  5. a b c d Andrzej Dereń, Mistrz prudnickiej fotografii, „Tygodnik Prudnicki”, 9 (843), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 28 lutego 2007, s. 15, ISSN 1231-904X.
  6. a b Maciej Dobrzański, Pamiętają o Witoldzie Czerkawskim [online], Prudnik24, 12 marca 2017 [dostęp 2022-06-14] (pol.).
  7. Stanisław S. Nicieja, Nadwórna – brama Gorganów, „Indeks: pismo Uniwersytetu Opolskiego”, Wiesława Piątkowska-Stepaniak – redaktor naczelna, 5–6 (149–150), Opole: Uniwersytet Opolski, czerwiec 2014, s. 32, ISSN 1427-7506.
  8. Tomasz Horak, Moszczanka, parafia i kultura, „Gość Niedzielny”, Stanisław Tkocz – redaktor naczelny, 45 (347), Katowice: Wydawnictwo Kurii Metropolitalnej, 8 listopada 1998, s. 17, ISSN 0137-7604.
  9. Elżbieta Malik, 50 lat zakładu fotograficznego państwa Myszyńskich, „Panorama Bialska”, Rafał Magosz – redaktor naczelny, 8 (184), Biała: Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury, Sportu, Turystyki i Rekreacji, wrzesień 2009, s. 5, ISSN 1232-7352.
  10. Kasza 2020 ↓, s. 127.
  11. Lidka Niedośpiał, Nasz fotograf, czyli o wiernym przyjacielu, „Tygodnik Prudnicki”, 7 (534), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, styczeń 2001, s. 16, ISSN 1231-904X.
  12. a b c d Kasza 2020 ↓, s. 342.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ryszard Kasza: Ulicami Prudnika z historią i fotografią w tle. Przemysław Birna, Franciszek Dendewicz, Piotr Kulczyk. Prudnik: Powiat Prudnicki, 2020. ISBN 978-83-954314-5-6.