Witold Zahorski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Witold Zahorski (ur. 4 kwietnia 1908 w Sosnowcu, zm. 5 września 1995[1]) – polski lekarz, specjalista medycyny pracy, rektor Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1932 ukończył studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego, po studiach był organizatorem Ośrodka Chorób Zawodowych w Warszawie, pierwszej w Polsce placówki medycyny pracy, zajmował się badaniami nad pylicą, razem ze Zdzisławem Goreckim opublikował w 1939 monografię Pylice płuc[1]. W czasie II wojny światowej uczestniczył w tajnym nauczaniu[1].

Od 1945 przebywał na Śląsku, gdzie został ordynatorem oddziału chorób wewnętrznych Szpitala Ubezpieczalni Społecznej w Zabrzu. W latach 1946–1950 kierował Oddziałem Badania Pylic Instytutu Naukowo-Badawczego Przemysłu Węglowego, w latach 1946–1949 organizował jako inspektor lekarski służbę zdrowia w zakładach Zjednoczenia Przemysłu Koksowniczego, w 1950 został kierownikiem Kliniki Chorób Wewnętrznych, następnie Kliniki Chorób Wewnętrznych i Zawodowych Śląskiej Akademii Medycznej, w latach 1957–1962 był rektorem ŚAM. Równocześnie w latach 1950–1962 był wicedyrektorem, a w latach 1962–1970 dyrektorem Instytutu Medycyny Pracy w Przemyśle Węglowym i Hutniczym[1].

Był autorem opracowania radiologicznego wzorca pylic, klinicznej klasyfikacji zawodowych chorób płuc oraz definicji i podziału pylic[1].

Był pierwszym prezesem Polskiego Towarzystwa Medycyny Pracy (1968–1972)[1]. W 1982 otrzymał doktorat honoris causa Śląskiej Akademii Medycznej.

Jego córką była Barbara Zahorska-Markiewicz.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Henryka Langauer-Lewowicka: Wspomnienie o Profesorze Witoldzie Zahorskim. [w:] Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine 2012, Vol. 15, No. 4 [on-line]. medycynasrodowiskowa.pl, 2012. [dostęp 2018-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-21)]. (pol.).
  2. Z okazji Dnia Pracownika Służby Zdrowia. Centralna akademia w Zabrzu. Wysokie odznaczenia dla zasłużonych. „Dziennik Polski”. Rok XXV Nr 87 (7823), s. 1, 13-14 kwietnia 1969. Kraków: Krakowskie Wydawnictwo Prasowe RSW „Prasa”. [dostęp 2022-01-12]. 
  3. M.P. z 1954 r. nr 103, poz. 1311 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej w dziedzinie medycyny”.