Wojciech Lubawski
 Wojciech Lubawski (Kielce, 29 marca 2019) | |
| Data i miejsce urodzenia |
22 kwietnia 1954 |
|---|---|
| Prezydent Kielc | |
| Okres |
od 19 listopada 2002 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Wojewoda świętokrzyski | |
| Okres |
od 1 stycznia 1999 |
| Przynależność polityczna | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
      
| |
Wojciech Jerzy Lubawski (ur. 22 kwietnia 1954 w Kielcach) – polski polityk i samorządowiec, w latach 1999–2001 wojewoda świętokrzyski, w latach 2002–2018 prezydent Kielc.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył Technikum Budowlane w Kielcach, następnie studia na Wydziale Budownictwa Lądowego na Politechnice Krakowskiej. Pracował jako majster na budowie pod Przemyślem. Przez dwadzieścia lat był zawodowo związany z firmą „Chemadin”, dochodząc do stanowiska jej prezesa.
W 1999 objął stanowisko wojewody świętokrzyskiego z rekomendacji Akcji Wyborczej Solidarność, a w jej ramach Porozumienia Polskich Chrześcijańskich Demokratów (zasiadał w radzie politycznej tej partii). Urząd ten sprawował do 2001. W grudniu tego samego roku założył stowarzyszenie Samorząd 2002. W 2002 wraz z PPChD przystąpił do Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego – Ruch Nowej Polski, zasiadając w zarządzie tej partii w województwie świętokrzyskim[1] (ugrupowanie rozwiązało się w 2003).
W wyborach samorządowych w 2002 został wybrany na prezydenta Kielc (w ramach centroprawicowego ruchu Porozumienie Samorządowe). Zaprzysiężono go 19 listopada tego samego roku. W następnych wyborach w 2006 ponownie wystartował z ramienia PS (przy poparciu wszystkich środowisk prawicowych). Zwyciężył już w pierwszej turze, zdobywając 47 325 głosów (71,98% poparcia). W wyborach w 2010 również wygrał w pierwszej turze, startując jako kandydat PS, uzyskując 58,66% głosów[2] (tym razem konkurując m.in. z kandydatami PiS i PO, otrzymując natomiast poparcie SDPL). W 2014 ponownie zwyciężył w pierwszej turze (startował z ramienia PS, przy poparciu PiS i jego sojuszniczych partii), otrzymując 55,69% głosów[3].
W październiku 2015 został członkiem Narodowej Rady Rozwoju powołanej przez prezydenta Andrzeja Dudę[4]. W listopadzie 2017 został jednym z doradców partii Porozumienie do spraw samorządu, pozostając osobą bezpartyjną[5]. W wyborach w 2018 ponownie ubiegał się o urząd prezydenta, kandydując z własnego komitetu z poparciem PiS. W drugiej turze głosowania otrzymał 38,75% głosów, przegrywając z Bogdanem Wentą (KWW Projekt Świętokrzyskie)[6].
W lutym 2019 został powołany na prezesa należącej do samorządu województwa świętokrzyskiego spółki akcyjnej Uzdrowisko Busko-Zdrój[7].
Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2016)[8][9]
- Złoty Krzyż Zasługi (2008)[10]
- Srebrny Krzyż Zasługi (2004)[11]
- Srebrna Odznaka „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej” (2013)[12]
- Brązowa Odznaka „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej” (2009)[13]
- Order Księcia Jarosława Mądrego V klasy (2015, Ukraina)[14]
- Nagroda honorowa „Świadek Historii” przyznana przez Instytut Pamięci Narodowej (2016)[15]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Świętokrzyski Zarząd Wojewódzki. chadecja.org.pl. [dostęp 2014-11-17].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2014-11-17].
- ↑ Wybory 2014. To już pewne. Lubawski wygrywa w I turze. Dane ze wszystkich komisji. gazeta.pl, 17 listopada 2014. [dostęp 2014-11-18].
- ↑ Prezydent powołał Narodową Radę Rozwoju. prezydent.pl, 16 października 2015. [dostęp 2015-10-16].
- ↑ Janusz Kędracki: Nowa partia Porozumienie. Cieślak i Janik w zarządzie krajowym. Lubawski w zespole doradców. wyborcza.pl, 6 listopada 2017. [dostęp 2018-03-21].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-11-05].
- ↑ Były prezydent Kielc Wojciech Lubawski powołany na stanowisko prezesa spółki Uzdrowisko Busko-Zdrój. echodnia.eu, 11 lutego 2019. [dostęp 2019-02-11].
- ↑ M.P. z 2016 r. poz. 1225
- ↑ Prezydent odznaczył zasłużonych w służbie państwu i społeczeństwu. prezydent.pl, 11 listopada 2016. [dostęp 2016-11-11].
- ↑ M.P. z 2008 r. nr 95, poz. 816
- ↑ M.P. z 2004 r. nr 44, poz. 776
- ↑ Postanowienie nr 4/OP/2013 Ministra Spraw Wewnętrznych. Dziennik Urzędowy MSW, 7 maja 2013. [dostęp 2020-01-20].
- ↑ Postanowienie nr 3/OP/2009 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Dziennik Urzędowy MSWiA, 13 sierpnia 2009. [dostęp 2020-01-20].
- ↑ Указ Президента України № 492/2015 про відзначення державними нагородами України громадян іноземних держав. president.gov.ua, 21 sierpnia 2015. [dostęp 2015-08-24]. (ukr.).
- ↑ W Krakowie wręczono nagrody honorowe „Świadek Historii”. Instytut Pamięci Narodowej, 23 czerwca 2021. [dostęp 2021-10-26].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Nota biograficzna na stronie urzędu miasta. [dostęp 2014-11-17].
- Absolwenci Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki
- Absolwenci szkół średnich w Kielcach
- Członkowie Narodowej Rady Rozwoju
- Ludzie urodzeni w Kielcach
- Odznaczeni Brązową Odznaką Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrną Odznaką Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Polacy odznaczeni Orderem Księcia Jarosława Mądrego
- Politycy Akcji Wyborczej Solidarność
- Politycy Porozumienia Polskich Chrześcijańskich Demokratów
- Politycy Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego
- Prezydenci Kielc
- Prezydenci miast w Polsce (kadencja 2010–2014)
- Prezydenci miast w Polsce (kadencja 2014–2018)
- Wojewodowie świętokrzyscy
- Urodzeni w 1954