Wojciech Tochman
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie |
reporter, autor non-fiction |
Strona internetowa |
Wojciech Tochman (ur. 12 kwietnia 1969 w Krakowie) – polski reporter, autor non-fiction.
Życiorys
Debiutował jeszcze jako licealista – w 1987 roku – reportażem o szkolnej szatni na łamach młodzieżowego tygodnika „Na przełaj”. W 1990 roku do pracy w dziale reportażu „Gazety Wyborczej” przyjęła go Hanna Krall. Pierwszym tekstem Tochmana była „Bajka o dobrym księgowym”. W „Gazecie Wyborczej” pracował do 2004 roku. Od 1996 do 2002 roku prowadził w TVP1 program poświęcony osobom zaginionym „Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie”. W 1999 roku założył Fundację ITAKA, poszukującą zaginionych i pomagającą ich rodzinom. Aktualnie, jako fundator, jest członkiem Rady Fundacji. W roku akademickim 2006-2007 wykładał w Instytucie Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego.
Jest pomysłodawcą Klubu HEBAN i koordynatorem jego działań. Fundacja udziela pomocy dzieciom we wsi Nyakinama w Rwandzie. W 2009 roku założył w Warszawie wraz z Pawłem Goźlińskim i Mariuszem Szczygłem Instytut Reportażu, gdzie wykłada w Polskiej Szkole Reportażu oraz angażuje się w działalność Faktycznego Domu Kultury i kluboksięgarni „Wrzenie Świata” w Warszawie, przy ul. Gałczyńskiego[1].
Publikacje
- Schodów się nie pali (Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, 2000 i 2006) – zbiór reportaży
- Jakbyś kamień jadła (Pogranicze, 2002 i 2005, Wydawnictwo Czarne, 2008) – opowieść reporterska o powojennej Bośni
- Córeńka (Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, 2005) – powieść reporterska o poszukiwaniach dziennikarki Gazety Wyborczej Beaty Pawlak po zamachu terrorystycznym na wyspie Bali
- Wściekły pies (Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, 2007) – tom reportaży
- Bóg zapłać (Wydawnictwo Czarne, 2010) – tom reportaży
- Dzisiaj narysujemy śmierć (Wydawnictwo Czarne, 24 listopada 2010) – książka o ludobójstwie w Rwandzie
- Eli, Eli (Wydawnictwo Czarne, 2013) – reporterska opowieść o slumsach w Manili stolicy Filipin
- Kontener (współautor z Katarzyną Boni, Wydawnictwo Agora, 2014) – książka o losach syryjskich uchodźców w Jordanii.
Jest tłumaczony na język angielski, francuski, niemiecki, włoski, szwedzki, fiński, ukraiński, rosyjski, niderlandzki, bośniacki oraz hiszpański, słowacki.
Najważniejsze nagrody i wyróżnienia
- 1998: Reporter Roku (według czytelników Gazety Wyborczej)
- 2001: finalista Nagrody Literackiej Nike za książkę „Schodów się nie pali”
- 2002: nominacja do nagrody im. Dariusza Fikusa przyznawanej przez dziennik Rzeczpospolita
- 2003: finalista Nagrody Literackiej Nike za książkę „Jakbyś kamień jadła”
- 2004: finalista prestiżowej nagrody Prix RFI „Témoin du Monde” przyznawanej w Paryżu przez Radio France International
- 2007: nagroda Poznańskiego Przeglądu Nowości Wydawniczych „Książka Jesieni 2007” (przyznawana przez Bibliotekę Raczyńskich, Radio Merkury i Polskie Towarzystwo Wydawców Książek) dla „Wściekłego psa”
- 2009: nominacja do MediaTORów 2009 w kategorii AuTORytet
- 2011: finalista Środkowoeuropejskiej Nagrody Literackiej Angelus.
- 2015: nagroda medialna „Pióro Nadziei” nadawana przez Amnesty International przyznana „za pracę na rzecz promocji i ochrony praw człowieka”[2].
Przypisy
- ↑ Wrzenie Świata.
- ↑ Wojciech Tochman zwycięzcą nagrody Pióro Nadziei 2015. amnesty.org.pl, 2015-12-08. [dostęp 2015-12-10].
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona Wojciecha Tochmana
- Instytut Reportażu
- Centrum Poszukiwań Ludzi Zaginionych Fundacja ITAKA
- Klub HEBAN