Wołodymyr Saldo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wołodymyr Saldo
Володимир Сальдо
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 czerwca 1956
Żowtnewe, ob. część Mikołajowa

Gubernator obwodu chersońskiego (de facto, z poparciem Rosji)
Okres

od 26 kwietnia 2022
do 4 sierpnia 2022

Przynależność polityczna

Blok Wołodymyra Saldo

Poprzednik

Hennadij Łahuta (de iure nadal gubernator)

Następca

Siergiej Jelisiejew (p.o., de facto)

Gubernator obwodu chersońskiego (de facto, z poparciem Rosji)
Okres

od 18 września 2022

Przynależność polityczna

Blok Wołodymyra Saldo

Poprzednik

Siergiej Jelisiejew

podpis
Odznaczenia
Order „Za zasługi” I klasy (Ukraina) Order „Za zasługi” II klasy (Ukraina) Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina)
Order Świętego Sergiusza Radoneżskiego II klasy

Wołodymyr Wasylowycz Saldo (ukr. Володимир Васильович Сальдо; ros. Владимир Васильевич Сальдо; ur. 12 czerwca 1956 w Żowtnewem (obecnie część Mikołajowa pod nazwą Bohojawłenśkyj) – ukraiński polityk, samorządowiec, inżynier i ekonomista. W latach 2002–2012 i 2014–2015 mer Chersonia, w latach 2012–2014 deputowany Rady Najwyższej Ukrainy, od 29 kwietnia do 4 sierpnia 2022 i ponownie od 19 września szef Chersońskiej Wojskowo-Cywilnej Administracji (de facto gubernator większości terytorium okupowanego przez Rosję obwodu chersońskiego).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn robotnika Wasyla i lekarki Miry. W 1978 ukończył studia z inżynierii budownictwa w Instytucie Górnictwa w Krzywym Rogu, w 2008 uzyskał stopień kandydata nauk ekonomicznych w jednym z lwowskich instytutów naukowych[1]. Od 1978 do 2001 pracował jako inżynier i szef działu instalacji w z przedsiębiorstwach budowlanych w Chersoniu, w międzyczasie przez pięć lat działał jako doradca wojskowy Armii Mongolskiej Republiki Ludowej. Później został szefem lokalnej stowarzyszenia inżynierów i inwestorów, a w 2015 został współwłaścicielem firmy działającej w Czechach[2]. W 2016 został tymczasowo aresztowany na Dominikanie w związku z zarzutami porwania[3].

W 1998 po raz pierwszy wybrany do rady miejskiej Chersonia. W 2001 wstąpił do Partii Regionów. W latach 2001–2002 był zastępcą szefa Chersońskiej Obwodowej Administracji Państwowej, odpowiedzialnym m.in. za budownictwo i mieszkalnictwo. Od 2002 do 2012 sprawował funkcję mera Chersonia, trzykrotnie wygrywając wybory. W latach 2012–2014 był deputowanym Rady Najwyższej Ukrainy VII kadencji. W 2014 czasowo przeniósł się do Rosji[4]. W tym samym roku powrócił na stanowisko mera i przystąpił do ugrupowania Nasz Kraj. W wyborach samorządowych w 2015 ponownie kandydował, uzyskując mandat w radzie miejskiej Chersonia. W 2020 założył własne lokalne stronnictwo Blok Wołodymyra Saldo (zostało ono zdelegalizowane w 2022 z racji popierania rosyjskiej agresji na terytorium ukraińskie[5]). W 2020 po raz kolejny ubiegał się o fotel mera[2], przegrał w drugiej turze.

W 2022 po rosyjskiej inwazji na Ukrainę podjął współpracę z Rosjanami, początkowo deklarując, że nie zamierza tworzyć w Chersoniu „republiki ludowej” takiej, jak w Doniecku czy Ługańsku[3]. 10 marca 2022 został wiceprzewodniczącym Komitetu Ocalenia dla Pokoju i Porządku, organizacji faktycznie wspierającej Rosjan i tworzącej nową lokalną administrację[4]. 26 kwietnia 2022 powołany przez okupantów na stanowisko szefa Chersońskiej Wojskowo-Cywilnej Administracji (de facto gubernatora obwodu chersońskiego, w większości zajętego przez wojska rosyjskie)[6]. Uzyskał także rosyjski paszport[3]. Podczas jego rządów zapowiedziano przeprowadzenie referendum w sprawie przyłączenia okupowanej części obwodu chersońskiego do Rosji[7]. Z czasem wpływy na tym obszarze przejęli jednak sami Rosjanie, marginalizując Saldę i innych ukraińskich kolaborantów[8]. Na początku sierpnia 2022 zapadł na bliżej nieokreśloną chorobę i trafił do szpitala najpierw na Krymie, a następnie w Moskwie (według części źródeł otruto go i zapadł w śpiączkę). Na stanowisku zastąpił go wówczas tymczasowo Siergiej Jelisiejew[9][10]. 12 września 2022 w mediach pojawiły się niepotwierdzone informacje o jego śmierci[11]. 18 września 2022 powrócił do Chersonia, według części źródeł ponownie objemując kierownictwo nad miejscową administracją i przeprowadzeniem referendum[12]. 30 września uczestniczył w oficjalnej uroczystości w Moskwie, podczas której Władimir Putin potwierdził wyniki referendum, uznając „niezależność” obwodu chersońskiego i zamiar jego formalnej aneksji przez Rosję[13]. Wstąpił także do Jednej Rosji. Z dniem 5 października po aneksji obwodu chersońskiego został jego tymczasowym gubernatorem[14].

W związku z działalnością we władzach okupacyjnych w czerwcu 2022 został objęty sankcjami Unii Europejskiej[15], a w sierpniu 2022 sankcjami Stanów Zjednoczonych[16]. Ukraińska prokuratura wszczęła wobec niego postępowanie o zdradę stanu[17].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony m.in. Orderem „Za zasługi” III klasy (1999), II klasy (2006) i I klasy (2011), Orderem Świętego Sergiusza Radoneżskiego II klasy (2005) i Orderem św. Jana Ewangelisty (przyznanym przez Ukraiński Kościół Prawosławny w 2008), a także odznaczeniami organizacji i jednostek samorządowych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Сальдо Володимир Васильович (кандидат наук). irbis-nbuv.gov.ua. [dostęp 2022-08-11]. (ukr.).
  2. a b Ołeh Tereszczenko: Феномен херсонского регионализма: кто такой Владимир Сальдо. 24tv.ua, 12 listopada 2020. [dostęp 2022-08-11]. (ros.).
  3. a b c Carl Schreck, Yury Baranyuk: Meditation Drums And Caribbean Kidnappings: Meet Russia's 'Governor' In Ukraine's Kherson. rferl.org, 12 czerwca 2022. [dostęp 2022-08-11]. (ang.).
  4. a b Aleksandr Jankowskij: Коллаборанты Херсонщины. Кто в регионе помогает оккупационным властям?. krymr.com, 18 marca 2022. [dostęp 2022-08-11]. (ros.).
  5. Wira Peruna: Суд заборонив діяльність партій "Блок Володимира Сальдо" і "Держава", - Чесно. lb.ua, 14 czerwca 2022. [dostęp 2022-08-11]. (ukr.).
  6. Окупанти призначили своїх «керівників» у Херсоні та області. radiosvoboda.org, 26 kwietnia 2022. [dostęp 2022-08-11]. (ukr.).
  7. Власти Херсона сообщили о подготовке референдума о присоединении к России. rbc.ru, 29 czerwca 2022. [dostęp 2022-08-12]. (ros.).
  8. Rosjanie traktują ludność cywilną jak żywą tarczę. Władze wzywają do ewakuacji. polskieradio24.pl, 8 lipca 2022. [dostęp 2022-08-11].
  9. Obwodem chersońskim w Ukrainie będzie zarządzał funkcjonariusz rosyjskiej FSB. bankier.pl, 5 sierpnia 2022. [dostęp 2022-08-11].
  10. Piotr Żochowski, Krzysztof Nieczypor, Sławomir Matuszak: Atak Rosji na Ukrainę – stan po 165 dniach. Ośrodek Studiów Wschodnich, 8 sierpnia 2022. [dostęp 2022-08-11].
  11. Гауляйтер Херсонщины сальдо умер: оккупанты его добили в больнице. 24tv.ua, 12 września 2022. [dostęp 2022-09-14]. (ros.).
  12. Occupiers in Kherson Oblast also want immediate "referendum" on joining Russian Federation. pravda.com.ua, 20 września 2022. [dostęp 2022-09-26]. (ang.).
  13. Putin nielegalnie anektuje okupowaną część Ukrainy. rp.pl, 30 września 2022. [dostęp 2022-10-01].
  14. Ukraine # Kherson. worldstatesmen.org. [dostęp 2022-10-10]. (ang.).
  15. Another 65 persons, 18 entities from Russia fall under EU sanctions – document. interfax.com, 3 czerwca 2022. [dostęp 2022-08-11]. (ang.).
  16. США ввели санкции против Алины Кабаевой. nv.ua, 2 sierpnia 2022. [dostęp 2022-10-02]. (ros.).
  17. Ukrainian law enforcers have pressed high treason charges against the so-called "governor" of Kherson region, promoted to the post by the Russian occupation forces. ukrinform.net, 29 kwietnia 2022. [dostęp 2022-08-11]. (ang.).