Wyższy Urząd Górniczy
| ||
| ||
| Data utworzenia | 24 czerwca 1922 | |
| Prezes | Adam Mirek | |
| Wiceprezes | Krzysztof Król Piotr Wojtacha | |
| Adres | ||
| ul. J. Poniatowskiego 31, 40-055 Katowice | ||
Położenie na mapie Katowic   Wyższy Urząd Górniczy | ||
Położenie na mapie Polski  Wyższy Urząd Górniczy | ||
Położenie na mapie województwa śląskiego  Wyższy Urząd Górniczy | ||
 50°15′01,415″N 19°00′47,084″E/50,250393 19,013079
| ||
| Strona internetowa | ||
Wyższy Urząd Górniczy – centralny urząd administracji rządowej, nadzorowany przez Ministra Energii[1]. Jest jednym z dwóch urzędów centralnych mających swoją siedzibę poza Warszawą. Urzędem kieruje prezes, którego powołuje i odwołuje premier.
Głównym zadaniem Wyższego Urzędu Górniczego oraz podległych mu okręgowych urzędów górniczych jest nadzór i kontrola zakładów górniczych w Polsce w celu ochrony życia i zdrowia górników, ochrony środowiska na terenach eksploatacji górniczej, a także rekultywacji gruntów pogórniczych.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wyższy Urząd Górniczy w Katowicach ustanowiony został rozporządzeniem Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 czerwca 1922 r.[2] Ten dzień uznaje się za powstanie współczesnego polskiego nadzoru górniczego.
W okresie międzywojennym funkcjonowały trzy wyższe urzędy górnicze: w Katowicach, Krakowie i Warszawie. W roku 1936 po likwidacji urzędu warszawskiego utworzono WUG we Lwowie. W obrębie Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach znajdowały się cztery okręgowe urzędy górnicze: w Rybniku, Królewskiej Hucie (dzisiejszy Chorzów), Katowicach i Tarnowskich Górach. W 1930 roku wprowadzono rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z 29 listopada 1930 roku pierwsze po rozbiorach polskie Prawo Górnicze. Po wybuchu drugiej wojny światowej w 1939 roku, polski nadzór górniczy został przejęty przez okupanta niemieckiego (WUG w Katowicach i Krakowie). 1 lipca 1946 roku weszło w życie pierwsze powojenne rozporządzenie Rady Ministrów o ustaleniu siedzib i właściwości terytorialnej wyższych urzędów górniczych oraz obwodów działania dwóch wyższych urzędów górniczych w Katowicach i Krakowie. W 1951 roku ustanowiono jeden Wyższy Urząd Górniczy z siedzibą w Katowicach. W PRL obowiązywało prawo górnicze ustanowione dekretem z dnia 6 maja 1953 r. W latach 1994–2011 działalność nadzoru górniczego regulowała ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. – Prawo geologiczne i górnicze.
Kierownictwo[3][edytuj | edytuj kod]
- Adam Mirek – prezes od 1 marca 2017
- Piotr Wojtacha – wiceprezes od 11 września 2014
- Krzysztof Król – wiceprezes od 30 czerwca 2017
- Krystyna Samek-Skwara – dyrektor generalny
Prezesi Wyższego Urzędu Górniczego[edytuj | edytuj kod]
- Zygmunt Malawski 1922-1939
- Roman Brzeski 1945
- Łukasz Głuszczak 1945-1948
- Tadeusz Rumanstorfer 1948-1955
- Edmund Grabowski 1955-1957
- Tadeusz Lasek 1957-1964
- Edmund Grabowski (ponownie) 1964-1973
- Adam Szczurowski 1973-1974
- Eryk Porąbka 1974-1976
- Włodzimierz Lejczak 1976-1977
- Władysław Naglik 1977-1986
- Jerzy Malara 1986-1990
- Janusz Steinhoff 1990-1994
- Marian Filipek 1994-1998
- Wojciech Bradecki 1998-2006
- Piotr Buchwald 2006-2008
- Piotr Litwa 2008-2014
- Mirosław Koziura 2014-2016
- Piotr Wojtacha (wykonujący obowiązki Prezesa) 2016-2017
- Adam Mirek od 2017
Podstawa prawna działania[edytuj | edytuj kod]
- Ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze.
- Zarządzenie Ministra Energii z dnia 3 lipca 2017 r. w sprawie nadania statutu Wyższemu Urzędowi Górniczemu[4].
Okręgowe urzędy górnicze[edytuj | edytuj kod]
Okręgowe urzędy górnicze podlegają Prezesowi Wyższego Urzędu Górniczego i realizują podstawowe zadania nadzoru górniczego na wyodrębnionym obszarze kraju.
Obecnie okręgowe urzędy górnicze znajdują się w:
- Gdańsku (od 01.04.2015);
- Gliwicach;
- Katowicach;
- Kielcach;
- Krakowie;
- Krośnie;
- Lublinie;
- Poznaniu;
- Rybniku;
- Warszawie;
- Wrocławiu.
Specjalistyczny Urząd Górniczy[edytuj | edytuj kod]
Specjalistyczny Urząd Górniczy (SUG) jest specjalistycznym urzędem górniczym podlegającym Prezesowi Wyższego Urzędu Górniczego i – w przeciwieństwie do okręgowych urzędów górniczych – działa na obszarze całego kraju. SUG sprawuje nadzór i kontrolę nad określonymi w art. 169 Prawa geologicznego i górniczego obiektami, maszynami i urządzeniami górniczymi w podziemnych zakładach górniczych.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 grudnia 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Energii. (Dz.U. z 2015 r. poz. 2087).
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 czerwca 1922 w przedmiocie utworzenia Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach. (Dz.U. z 1922 r. nr 50, poz. 444).
- ↑ Kierownictwo Wyższego Urzędu Górniczego. W: Wyższy Urząd Górniczy [on-line]. wug.gov.pl. [dostęp 2017-12-14].
- ↑ Zarządzenie Ministra Energii z dnia 3 lipca 2017 r. w sprawie nadania statutu Wyższemu Urzędowi Górniczemu. W: Dziennik Urzędowy Ministra Energii [on-line]. dziennikurzedowy.me.gov.pl, 19 lipca 2017. [dostęp 2017-12-06].