Przejdź do zawartości

Wyższa Szkoła Oficerska im. Józefa Bema

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyższa Szkoła Oficerska im. Józefa Bema
Ilustracja
Biuro przepustek, widok współczesny
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1994

Rozformowanie

2002

Patron

Józef Bem

Tradycje
Rodowód

Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii

Organizacja
Dyslokacja

Toruń

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

wojska rakietowe i artylerii

Wyższa Szkoła Oficerska im. Józefa Bema (WSO im. J. Bema) – uczelnia Sił Zbrojnych RP tzw. „Osą” w Toruniu.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Na mocy Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 czerwca 1994 w sprawie zniesienia dotychczasowych wyższych szkół oficerskich oraz utworzenia wyższych szkół oficerskich[1] Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii została przekształcona w Wyższą Szkołę Oficerską im. gen. Józefa Bema. Do głównych zadań realizowanych przez uczelnię należało: prowadzenie 4-letnich studiów licencjackich na kierunku zarządzanie i dowodzenie oraz prowadzenie badań naukowych w dziedzinie nauk wojskowych i technicznych.

W październiku 2002 w miejsce szkoły utworzono Centrum Szkolenia Artylerii i Uzbrojenia, które szkoliło kadry podoficerskie. Kształcenie oficerów dla potrzeb wojsk rakietowych i artylerii przejęła Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych we Wrocławiu[2].

Struktura organizacyjna (1994)

[edytuj | edytuj kod]
  • Komenda
  • Oddział Kształcenia
  • Wydział Personalny
  • Wydział Naukowo-Badawczy
  • Wydział Wojsk Rakietowych i Artylerii
  • Zakład Dydaktyki
  • Zakład Wychowania Fizycznego
  • Studium Języków Obcych
  • Biblioteka Naukowa
  • pododdziały szkolne
  • pododdziały zabezpieczenia

Komendanci (rektorzy)

[edytuj | edytuj kod]

Promocje

[edytuj | edytuj kod]

W Wyższej Szkole Oficerskiej im. gen. Józefa Bema odbyło się łącznie 8 promocji na pierwszy stopień oficerski. Promowano w sumie 689 podporuczników[3]:

Nr promocji Data Prymus Promujący Liczba promowanych
1/62 17.06.1995 Mirosław Kędzierski gen. bryg. Czesław Borowski 107
2/63 22.06.1996 Tomasz Gockowski gen. dyw. Ryszard Muszyński 117
3/64 20.06.1997 Jan Kulasa gen. dyw. Tadeusz Bazydło 134
4/65 27.06.1998 Tomasz Kacała gen. bryg. Aleksander Poniewierka 77
5/66 26.06.1999 Andrzej Lis gen. dyw. Józef Flis 65
6/67 24.06.2000 Edward Chyła gen. dyw. Tadeusz Bazydło 62
7/68 30.06.2001 Piotr Pomazany gen. dyw. Leszek Chyła 75
8/69 29.06.2002 Dariusz Markiewicz gen. dyw. Mieczysław Cieniuch 72

Tradycje WSO

[edytuj | edytuj kod]

Wyższa Szkoła Oficerska im. gen. Józefa Bema w Toruniu, jest jedną z najstarszych uczelni wojskowych w Polsce. Jej początki sięgają pierwszych lat II Rzeczypospolitej. Została powołana 1 czerwca 1923, na mocy decyzji Szefa Sztabu Generalnego marszałka Józefa Piłsudskiego, pod nazwą Oficerska Szkoła Artylerii. W Toruniu uczelnia funkcjonowała do września 1939 roku. W latach 1923–1939 w Oficerskiej Szkole Artylerii (od 9.08.1928 w Szkole Podchorążych Artylerii) wykształcono 2184 absolwentów.

Na podstawie rozkazu Naczelnego Dowódcy WP z dnia 15 marca 1945 utworzono w Toruniu Oficerską Szkołę Artylerii nr 2. Do jej sformowania skierowano latem 1945 znaczną część kadry i podchorążych z OSA Nr 1 w Chełmie. Inauguracja roku szkolnego w OSA Nr 2 odbyła się 1 wrześœnia 1945. W okresie od jesieni 1945 do wiosny 1946 OSA Nr 1 działała w Olsztynie. Rozwiązano ją rozkazem Naczelnego Dowódcy WP z 18 stycznia 1946, a cz궜ć kadry i podchorążych włączono w skład OSA Nr 2 w Toruniu, którą przemianowano na Oficerską Szkołę Artylerii.

12 października 1954 Oficerskiej Szkole Artylerii w Toruniu nadano imię generała Józefa Bema. Rozkazem Ministra Obrony Narodowej z 21 lipca 1965 przemianowano uczelnię toruńską na Oficerską Szkołę Wojsk Rakietowych i Artylerii. Na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 marca 1967, Oficerska Szkoła Wojsk Rakietowych i Artylerii otrzymała status wyższej uczelni zawodowej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 311.
  2. Dz.U. 2002 nr 1 poz. 4.
  3. Piotrowski i Giętkowski 2007 ↓, s. 192.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Piotrowski, Mirosław Giętkowski (red.): 90-lecie utworzenia Oficerskiej Szkoły Artylerii. Toruń: 2013. ISBN 978-83-931251-8-0.
  • Stanisław Rutkowski, Zarys dziejów polskiego szkolnictwa wojskowego, Wydawnictwo MON, Warszawa 1970.
  • Zenon Słomczyński (red.), Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii im. gen. Józefa Bema. Zarys historii, Wyd. MON, Warszawa 1974.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]