Wybory prezydenckie we Włoszech w 2013 roku
Wybory prezydenckie we Włoszech odbyły się w dniach 18 kwietnia – 20 kwietnia 2013 roku. W ich wyniku dopiero w szóstej turze w ramach partyjnego kompromisu został wybrany na prezydenta Giorgio Napolitano[1].
Procedura[edytuj | edytuj kod]
Według włoskiej konstytucji, wybory odbywają się w formie tajnego głosowania, z udziałem senatorów, deputowanych oraz 58 przedstawicieli regionalnych w Palazzo Montecitorio, siedzibie Izby Deputowanych. W pierwszych trzech turach głosowania do wyboru prezydenta wymaga jest większość dwóch trzecich głosów z 1007 wyborców, w tym przypadku wynosiła ona 672 głosy. Począwszy od czwartego głosowania, wymagana jest bezwzględna większość. Kandydat w tym przypadku musiał uzyskać 504 głosy. Wybory przeprowadzane są przez przewodniczącego Izby Deputowanych, która ma prawo do publicznego przeliczenia głosów. Prezydencki mandat trwa siedem lat. Kadencja prezydenta Giorgio Napolitano, upływa z dniem 15 maja 2013.
Wyniki wyborów[edytuj | edytuj kod]
W pierwszych trzech głosowaniach wymagana większość zgodnie z obowiązującym prawem wynosiła 672 głosy. W kolejnych wymagana była zwykła większość głosujących, w tym przypadku 504 głosy[2].
1. tura (18 kwietnia)[edytuj | edytuj kod]
| Kandydat | Głosy | |
|---|---|---|
| Franco Marini | 521 | |
| Stefano Rodotà | 240 | |
| Sergio Chiamparino | 41 | |
| Romano Prodi | 14 | |
| Emma Bonino | 13 | |
| Massimo D’Alema | 12 | |
| Giorgio Napolitano | 10 | |
| Anna Finocchiaro | 7 | |
| Anna Maria Cancellieri | 2 | |
| Mario Monti | 2 | |
| Pozostali kandydaci | 18 | |
| Puste głosy | 104 | |
| Nieważne głosy | 15 | |
| Nieobecni elektorzy | 8 | |
| Razem | 1007 |
- Żaden kandydat nie otrzymał wymaganych 672 głosów.
2. tura (18 kwietnia)[edytuj | edytuj kod]
| Kandydat | Głosy | |
|---|---|---|
| Stefano Rodotà | 230 | |
| Sergio Chiamparino | 90 | |
| Massimo D’Alema | 38 | |
| Franco Marini | 15 | |
| Alessandra Mussolini | 15 | |
| Romano Prodi | 13 | |
| Emma Bonino | 10 | |
| Sergio De Caprio | 9 | |
| Cosimo Sibilia | 7 | |
| Rosy Bindi | 6 | |
| Paola Severino | 5 | |
| Silvio Berlusconi | 4 | |
| Pier Luigi Bersani | 4 | |
| Anna Finocchiaro | 4 | |
| Giorgio Napolitano | 4 | |
| Ricardo Antonio Merlo | 3 | |
| Pierluigi Castagnetti | 2 | |
| Michele Cucuzza | 2 | |
| Arnaldo Forlani | 2 | |
| Maria Grazia Maniscalco | 2 | |
| Antonio Palmieri | 2 | |
| Claudio Sabelli Fioretti | 2 | |
| Daniela Santanchè | 2 | |
| Santo Versace | 2 | |
| Pozostali kandydaci | 41 | |
| Puste głosy | 418 | |
| Nieważne głosy | 14 | |
| Nieobecni elektorzy | 59 | |
| Razem | 1007 |
- Żaden kandydat nie otrzymał wymaganych 672 głosów.
3. tura (19 kwietnia)[edytuj | edytuj kod]
| Kandydat | Głosy | |
|---|---|---|
| Stefano Rodotà | 250 | |
| Massimo D’Alema | 34 | |
| Romano Prodi | 22 | |
| Giorgio Napolitano | 12 | |
| Anna Maria Cancellieri | 9 | |
| Claudio Sabelli Fioretti | 8 | |
| Sergio De Caprio | 7 | |
| Franco Marini | 6 | |
| Alessandra Mussolini | 5 | |
| Antonio Palmieri | 5 | |
| Emma Bonino | 4 | |
| Sergio Chiamparino | 4 | |
| Ricardo Antonio Merlo | 4 | |
| Ilaria Borletti Buitoni | 3 | |
| Gianroberto Casaleggio | 3 | |
| Fabrizio Cicchitto | 3 | |
| Gherardo Colombo | 3 | |
| Ermanno Leo | 3 | |
| Pierluigi Castagnetti | 2 | |
| Roberto Di Giovan Paolo | 2 | |
| Antonio Martino | 2 | |
| Nicolò Pollari | 2 | |
| Pozostali kandydaci | 44 | |
| Puste głosy | 465 | |
| Nieważne głosy | 47 | |
| Nieobecni elektorzy | 58 | |
| Razem | 1007 |
- Żaden kandydat nie otrzymał wymaganych 672 głosów.
4. tura (19 kwietnia)[edytuj | edytuj kod]
| Kandydat | Głosy | |
|---|---|---|
| Romano Prodi | 395 | |
| Stefano Rodotà | 213 | |
| Anna Maria Cancellieri | 78 | |
| Massimo D’Alema | 15 | |
| Franco Marini | 3 | |
| Giorgio Napolitano | 2 | |
| Pozostali kandydaci | 7 | |
| Puste głosy | 15 | |
| Nieważne głosy | 4 | |
| Nieobecni elektorzy | 275 | |
| Razem | 1007 |
- Żaden kandydat nie otrzymał wymaganych 504 głosów.
5. tura (20 kwietnia)[edytuj | edytuj kod]
| Kandydat | Głosy | |
|---|---|---|
| Stefano Rodotà | 210 | |
| Giorgio Napolitano | 20 | |
| Rosario Monteleone | 15 | |
| Emma Bonino | 9 | |
| Claudio Zin | 4 | |
| Anna Maria Cancellieri | 3 | |
| Massimo D’Alema | 2 | |
| Franco Marini | 2 | |
| Pozostali kandydaci | 14 | |
| Puste głosy | 445 | |
| Nieważne głosy | 17 | |
| Nieobecni elektorzy | 266 | |
| Razem | 1007 |
- Żaden kandydat nie otrzymał wymaganych 504 głosów.
6. tura (20 kwietnia)[edytuj | edytuj kod]
| Kandydat | Głosy | |
|---|---|---|
| Giorgio Napolitano | 738 | |
| Stefano Rodotà | 217 | |
| Sergio De Caprio | 8 | |
| Massimo D’Alema | 4 | |
| Romano Prodi | 3 | |
| Pozostali kandydaci | 6 | |
| Puste głosy | 10 | |
| Nieważne głosy | 12 | |
| Nieobecni elektorzy | 9 | |
| Razem | 1007 |
- Napolitano został wybrany na drugą kadencję na urząd prezydenta Republiki Włoskiej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Napolitano rieletto Presidente della Repubblica, quirinale.it, 20 kwietnia 2013
- ↑ Risultati delle votazioni L'elezione del Presidente della Repubblica [online], parlamento17.camera.it [zarchiwizowane z adresu 2015-01-28]., parlamento17.camera.it, 20 kwietnia 2013