Wynton Marsalis
| ||
 Wynton Marsalis, 2004 | ||
| Data i miejsce urodzenia | 18 października 1961 Nowy Orlean | |
| Instrumenty | trąbka | |
| Gatunki | jazz, muzyka poważna | |
| Zawód | muzyk, kompozytor | |
| Odznaczenia | ||
| ||
| Strona internetowa | ||
Wynton Marsalis (ur. 18 października 1961 w Nowym Orleanie)[1] – amerykański trębacz i kompozytor zajmujący się jazzem i muzyką poważną. Odznaczony Narodowym Medalem Sztuki oraz laureat NEA Jazz Masters Award[2].
Wynton Marsalis urodził się jako drugi z sześciu synów pianisty jazzowego Ellisa Marsalisa i jego żony, Dolores Ferdinand. Pierwszą trąbkę dostał od kolegi swojego ojca – słynnego Ala Hirta. W wieku 8 lat był już wykonawcą tradycyjnej muzyki nowoorleańskiej w Fairview Baptist Church band, którego liderem był wirtuoz banjo Danny Barker. W wieku 14 lat został zaproszony do wykonania Koncertu na trabkę Es-dur Józefa Haydna z orkiestrą Filharmoników Nowoorleańskich. Podczas lat swojej nauki szkolnej Marsalis był członkiem takich zespołów jak: New Orleans Symphony Brass Quintet, New Orleans Community Concert Band (pod dyrekcją Petera Dombouriana), New Orleans Youth Orchestra, New Orleans Symphony, a w weekendy grał w zespołach jazzowych, jak również w popularnym miejscowym zespole funkowym the Creators.
W 1978 przeniósł się do Nowego Jorku do Juilliard School. Tam też szybko zwrócił na siebie uwagę. Dwa lata później, w 1980, został członkiem grupy Art Blakey's Jazz Messengers. Uczył się wówczas pod kierunkiem perkusisty i bandleadera Arta Blakeya. Od niego przejął koncepcję bandleadingu. W 1981 Marsalis odbył tournée po USA i Japonii z kwartetem Herbie'ego Hancocka. Wystąpili wówczas także na festiwalu w Newport. W tych latach Marsalis był zapraszany do współpracy z takimi wykonawcami jak: Sarah Vaughan, Dizzy Gillespie, Harry Edison, Clark Terry, Sonny Rollins, Eric Clapton i wieloma innymi.
W 1982 podpisał kontrakt z wytwórnią fonograficzną Columbia Records i już od 1984 zaczął zdobywać nagrody Grammy zarówno w kategoriach klasyki, jak i jazzu.
Jest "ojcem" festiwalu jazzowego w Marciac we Francji.
Niektórzy spośród jego braci także są muzykami – saksofonista Branford Marsalis, puzonista Delfeayo Marsalis i perkusista Jason Marsalis.
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
- 1981 Wynton Marsalis
- 1982 Fathers and Sons Columbia Records
- 1983 Trumpet Concertos (Haydn, Leopold Mozart, Hummel) Think of One
- 1984 Haydn: Three Favorite Concertos (Yo-Yo Ma, Cho-Liang Lin) Baroque Music for Trumpet (Purcell, Händel, Torelli, etc.) Hot House Flowers
- 1985 Black Codes (From the Underground)
- 1986 Marsalis Standard Time, Vol. I Live at Blues Alley Tomasi: Concerto for Trumpet and Orchestra (Tomasi, Jolivet)
- 1986 J Mood
- 1987 Carnaval
- 1988 The Majesty of the Blues
- 1988 Best of Wynton Marsalis Portrait of Wynton Marsalis Baroque Music for Trumpets
- 1989 Copland/Vaughan Williams/Hindemith (Eastman Wind Ensemble) Crescent City Christmas Card The Majesty of the Blues
- 1990 Tune In Tomorrow... The Original Soundtrack Standard Time Vol. 3: The Resolution of Romance
- 1991 Thick In The South: Soul Gestures In Southern Blue, Vol. 1 Uptown Ruler: Soul Gestures In Southern Blue, Vol. 2 Levee Low Moan: Soul Gestures In Southern Blue, Vol. 3 Standard Time Vol. 2: Intimacy Calling
- 1992 Concert for Planet Earth Blue Interlude Baroque Duet - film Susan Froemke * Peter Gelb * Albert Maysles * Pat Jaffe
- 1992 Baroque Duet - z Kathleen Battle
- 1992 Citi Movement
- 1993 On the Twentieth Century…: Hindemith, Poulenc, Bernstein, Ravel
- 1994 In This House, On This Morning Greatest Hits: Händel
- 1995 Why Toes Tap: Marsalis on Rhythm Listening for Clues: Marsalis on Form Tackling the Monster: Marsalis on Practice (VHS) Sousa to Satchmo: Marsalis on the Jazz Band Greatest Hits: Baroque Joe Cool's Blues (z Ellisem Marsalisem)
- 1996 In Gabriel's Garden
- 1997 Liberty! Jump Start and Jazz Blood On The Fields
- 1998 Classic Wynton The Midnight Blues: Standard Time, Vol. 5
- 1999 Reeltime Mr. Jelly Lord: Standard Time, Vol. 6 Listen to the Storyteller Sweet Release and Ghost Story: Two More Ballets by Wynton Marsalis At the Octoroon Balls - String Quartet No. 1; A Fiddler's Tale Suite Franz Joseph Haydn Los Elefantes (z Arturo Sandovalem) Big Train (The Lincoln Center Jazz Orchestra) Marsalis Plays Monk: Standard Time, Vol. 4
- 2000 The London Concert The Marciac Suite
- 2001 Classical Hits Popular Songs: The Best Of Wynton Marsalis
- 2002 All Rise Trumpet Concertos Classic Kathleen Battle: A Portrait
- 2003 Mark O'Connor's Hot Swing Trio: In Full Swing
- 2004 The Magic Hour Unforgivable Blackness: The Rise and Fall of Jack Johnson
- 2005 Live at the House of Tribes
- 2007 From the Plantation to the Penitentiary
- 2009 He And She
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wynton Marsalis na stronie allmusic.com, AllMusic.com [dostęp 2014-07-06] (ang.).
- ↑ NEA Jazz Masters – The Marsalis Family (Ellis, Wynton, Delfeayo, Jason, Branford) [dostęp 2014-07-06].
