Wyskok (województwo dolnośląskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyskok
wieś
Ilustracja
Wyskok – widok od strony Złotoryi
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

złotoryjski

Gmina

Złotoryja

Liczba ludności (III 2011)

56[2]

Strefa numeracyjna

76

Kod pocztowy

59-500[3]

Tablice rejestracyjne

DZL

SIMC

0368740

Położenie na mapie gminy wiejskiej Złotoryja
Mapa konturowa gminy wiejskiej Złotoryja, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wyskok”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Wyskok”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Wyskok”
Położenie na mapie powiatu złotoryjskiego
Mapa konturowa powiatu złotoryjskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Wyskok”
Ziemia51°09′41″N 15°56′28″E/51,161389 15,941111[1]

Wyskok (niem. Hohberg) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie złotoryjskim, w gminie Złotoryja.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa legnickiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Jeśli chodzi o nazwę miejscowości, to w dokumentach możemy znaleźć praktycznie trzy nazwy: Hoberg (Hohberg), Górna Złotoryja i Wyskok. Nazwa Wyskok została nadana w latach 60. XX wieku. W historii zarządcami Wyskoku były rody śląskie Hohbergów i Sagasserów. Przed II wojną światową Wyskok był protestancki i należał do gminy wyznaniowej w Złotoryi. Właściciele Wyskoku ufundowali emporę (empora Hohbergów) w kościele Najświętszej Marii Panny w Złotoryi. Wieś administracyjnie należała wówczas do złotoryjskich folwarków - tzw. Goldberger Vorwerke.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Przy drodze Złotoryja Wyskok stoi pomnik odlany z betonu, który upamiętnia bitwę o Złotoryję (23 sierpnia 1813). Pomnik powstał w 1913 roku w 100-lecie bitwy o Złotoryję i bitwy nad Kaczawą (26 sierpnia 1813). Zwieńczenie pomnika stanowi żelazny krzyż wojskowy.

Przy drodze do Wyskoku, jadąc od strony Złotoryi rośnie dąb, posadzony tu na pamiątkę walk na polach Wyskoku, podczas bitwy o Złotoryję (23 sierpnia 1813). Dąb liczy sobie 127 lat.

We wsi znajdują się także cztery obiekty o walorach kulturowych, w tym najstarszy dom pochodzący z 1776 roku. W pozostałościach parku, w którym stała kiedyś Villa Scheuermanna, obecnie są tylko ruiny zabudowań gospodarczych. W centrum wsi znajduje się kapliczka, na której widnieje napis: Kaplica Matki Boskiej Niepokalanej wzniesiona przez ojców naszych w 1947 r. Odnowiona w drugim roku Trzeciego Tysiąclecia przez ich synów dla upamiętnienia wielkiego jubileuszu 2000, IX Pielgrzymki Ojca Świętego Jana Pawła II do Ojczyzny i 55-ej rocznicy jej budowy.

Legenda[edytuj | edytuj kod]

W wieczornej ciszy, na łące między Wyskokiem a Pyskowicami, jeszcze dziś można usłyszeć jęki i wołania o pomoc. Tak kończy się legenda o złoczyńcach, którzy razem ze swoimi ofiarami i zrabowanym majątkiem utonęli w głębokiej wyrwie z wodą, jaka powstała na biegnącej tam przed wiekami drodze.

Ludność[edytuj | edytuj kod]

Wyskok liczy obecnie (III 2011 r.) 56 mieszkańców[2], z czego większość stanowią potomkowie osadników przybyłych po wojnie. Wieś jest najmniejszą miejscowością gminy Złotoryja. Wielu mieszkańców jest ze sobą spokrewnionych, posiada to samo nazwisko, a przez obcych odróżniani są po imieniu, a nawet po imieniu ojca i numerze domu.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Wieś leży 2 km od Złotoryi. Ze względu na swoje położenie posiada widoki na Góry Kaczawskie oraz Karkonosze (przy dobrej widoczności widoczna jest Śnieżka).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]