Zé Elias

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zé Elias
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

José Elias Moedim Júnior

Data i miejsce urodzenia

25 września 1975
São Paulo

Wzrost

178 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1993–1996 Corinthians Paulista 62 (2)
1996–1997 Bayer 23 (0)
1997–1999 Inter Mediolan 33 (0)
1999–2000 Bologna FC 19 (0)
2000–2003 Olympiakos SFP 49 (3)
2003–2004 Genoa CFC 18 (1)
2004–2006 Santos FC 25 (2)
2006 Metałurh 0 (0)
2006 Guarani FC 11 (0)
2006–2007 Omonia 12 (1)
2007–2008 Londrina EC
2008–2009 Altach 16 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1995–1999  Brazylia 14 (0)
1996  Brazylia olimp. 8 (0)
W sumie: 22 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
brąz Atlanta 1996 piłka nożna

Zé Elias, właśc. José Elias Moedim Júnior (ur. 25 września 1975 w São Paulo) – piłkarz brazylijski, występujący podczas kariery na pozycji pomocnika. Brat Rubinho.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską Zé Elias zaczął w klubie Corinthians Paulista w 1993 roku. W lidze brazylijskiej zadebiutował 7 września 1993 w wygranym 2-0 meczu z Cruzeiro EC[1]. Z Corinthians zdobył mistrzostwo stanu São Paulo – Campeonato Paulista oraz Copa do Brasil w 1995 roku. W 1996 roku Zé Elias wyjechał do Niemiec do Bayeru 04 Leverkusen. Dobra gra w Bayerze zaowocowała transferem do Interu Mediolan.

W Interze zadebiutował 26 września 1997 wygranym 2-0 meczu z Neuchatel Xamax w Pucharze UEFA 1998. Był to udany debiut, gdyż Zé Elias strzelił w nim bramkę. W pierwszym sezon we Włoszech Zé Elias zakończył z Pucharem UEFA 1998 oraz wicemistrzostwem Włoch 1998. Drugi sezon w Interze był zupełnie nieudany. Inter zajął 8. miejsce w Serie A, odpadł w półfinale Pucharu Włoch oraz ćwierćfinału Ligi Mistrzów. 27 maja 1999 w przegranym 1-2 meczu z Bologną Zé Elias wystąpił po raz ostatni w barwach Interu. Ogółem przez dwa sezony Zé Elias wystąpił w Interze w 53 meczach (33 w lidze, 11 w europejskich pucharach oraz 9 w Pucharze Włoch) i strzelił 4 bramki (2 w europejskich pucharach oraz 2 w Pucharze Włoch). W sezonie 19992000 występował w FC Bologna, w której rozegrał 19 meczów ligowych. W 2000 roku przeszedł do Olympiakosu Pireus. W Pireusie występował przez 3 lata i zdobył trzy tytuły mistrza Grecji w 2001, 2002 i 2003 roku.

W 2003 roku powrócił do Włoch do drugoligowej Genoi. Latem 2004 roku powrócił do Brazylii do Santosu FC. W Santosie zadebiutował 29 sierpnia 2004 w zremisowanym 4-4 meczu z Cruzeiro EC[2]. Z Santosem zdobył mistrzostwo Brazylii 2004. 13 listopada 2005 w przegranym 0-4 meczu z SC Internacional Zé Elias po raz ostatni wystąpił w lidze brazylijskiej[3]. Ogółem w lidze brazylijskiej rozegrał 87 meczów i strzelił 3 bramki. W styczniu 2006 Zé Elias wyjechał do ukraińskiego Metałurha Donieck. Był to nieudany transfer, gdyż Zé Elias po kilku tygodniach wrócił do Brazylii do Guarani FC.

W sezonie 20062007 występował w cypryjskiej Omonii Nikozja. W latach 20072008 występował w Londrinie EC. Ostatnim klubem w karierze Zé Eliasa był austriacki SC Rheindorf Altach, w którym zakończył karierę w 2009 roku.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Brazylii Zé Elias zadebiutował 29 marca 1995 w zremisowanym 1-1 towarzyskim meczu z reprezentacją Hondurasu. Ostatni raz w reprezentacji wystąpił 13 listopada 1999 w zremisowanym 0-0 towarzyskim meczu z reprezentacją Hiszpanii. Ogółem w reprezentacji wystąpił w 14 meczach.

W 1996 roku Zé Elias uczestniczył w Igrzyska Olimpijskich w Atlancie, na których Brazylia zdobyła brązowy medal. Na turnieju Zé Elias był podstawowym zawodnikiem i wystąpił we wszystkich sześciu meczach z Japonią, Węgrami, Nigerią, Ghaną, Nigerią i Portugalią.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Miniencyklopedia Piłka Nożna nr 11-12 2004, Historia meczów reprezentacji Brazylii 1957–2004, Oficyna wydawnicza ATUT, Wrocław 2004, ISSN 1644-8189, s. 61–65, 67, 71.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]