Zaburzenia somatoformiczne
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 | |
|---|---|
| F45.0 |
Zaburzenie somatyzacyjne (z somatyzacją) |
| F45.1 |
Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną, niezróżnicowane |
| F45.2 |
Zaburzenie hipochondryczne |
| F45.3 |
Zaburzenia wegetatywne występujące pod postacią somatyczną |
| F45.4 |
Uporczywe bóle psychogenne |
| F45.8 |
Inne zaburzenia występujące pod postacią somatyczną |
| F45.9 |
Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną, nie określone |
| DiseasesDB | |
| MeSH | |
Zaburzenia somatoformiczne – forma zaburzeń nerwicowych. Dotknięte nimi osoby odczuwają objawy sugerujące istnienie problemów somatycznych przy braku organicznych lub czynnościowych podstaw uzasadniających występowanie takich problemów[1].
Cechy charakterystyczne zaburzeń somatoformicznych[edytuj | edytuj kod]
- upośledzenie czynności fizycznych
- brak zmian biologicznych, które by wyjaśniały owo upośledzenie czynności fizycznych
- zaistniałe objawy mają przyczyny psychogenne
Zaburzenia somatoformiczne według DSM-IV[edytuj | edytuj kod]
- zaburzenia somatyzacyjne – różne dolegliwości fizyczne np. zaparcia, bezsenność, bóle stawów itd. (ważne jest wykluczenie przyczyn biologicznych – gdy dokładne badania medyczne nie stwierdzają podłoża somatycznego, wskazuje to na podłoże psychiczne)[2]
- hipochondria – przesadne zaabsorbowanie stanem swojego zdrowia, odczuwanie niepotwierdzonych przedmiotowo (badania medyczne) dolegliwości (dalsza droga badań medycznych wskazuje na konieczność konsultacji psychiatrycznej i psychologicznej)[3]
- zaburzenia bólowe (psychalgia) – psychogenny ból w kilku lub jednej części ciała
- zaburzenia konwersyjne[4] – występowanie objawów (np. drżenie kończyn) lub deficytów somatycznych (np. zniesienie czucia w danym obszarze ciała) w obrębie czynności ruchowych lub czuciowych będących wynikiem czynników psychicznych (nie ma biologicznych przyczyn dolegliwości)
- dysformiczne zaburzenia ciała – zaabsorbowanie wyimaginowanym defektem wyglądu
Diagnoza różnicowa[edytuj | edytuj kod]
- zaburzenia dysocjacyjne (dla ICD-10)
- stereotypie ruchowe
- dyslalia
- seplenienie
- obgryzanie paznokci
- dysfunkcja seksualna nie spowodowana zaburzeniem organicznym lub chorobą somatyczną
- tiki w dzieciństwie i okresie młodzieńczym
- zespół Gilles de la Tourette’a
- trichotillomania
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ R.C. Carson, J.N. Butcher, S. Mineka (2003), Psychologia zaburzeń, Tom 1, GWP, Gdańsk, ISBN 83-89120-17-8
- ↑ ICD-10 Zaburzenia psychiczne u osób dorosłych. Opisy przypadków klinicznych. Gdańsk: American Psychiatric Press – Medical Press, 1999, s. 212. ISBN 83-87909-55-6.
- ↑ ICD-10 Zaburzenia psychiczne u osób dorosłych. Opisy przypadków klinicznych. Gdańsk: American Psychiatric Press – Medical Press, 1999, s. 214. ISBN 83-87909-55-6.
- ↑ Tylko w DSM IV, dla ICD-10 osobna kategoria – zaburzenia dysocjacyjne.
