Zagłoba (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zagłoba
Ilustracja
Typ herbu

szlachecki

Alternatywne nazwy

Zagroba

Pierwsza wzmianka

1420 (zapis)

Zagłoba (Zagroba)polski herb szlachecki.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Zagłoba II

W polu błękitnym podkowa srebrna barkiem ku górze przeszyta w słup srebrną szablą o złotej rękojeści. W klejnocie skrzydło orle srebrne, przeszyte w pas srebrną strzałą, obrócone w prawo.

Herb Zagłoba posiada odmianę – w błękitnym polu srebrna podkowa, barkiem do góry, przeszyta dwoma srebrnymi strzałami skrzyżowanymi w skos, wewnątrz podkowy, o grotach ku górze. W klejnocie, nad koroną, skrzydło orle czarne, przeszyte srebrną strzałą w pas, w lewą obrócone.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza zapiska sądowa z 1420 roku[1]. Najstarsza zachowana pieczęć z 1466 roku Mikołaja biskupa kamienieckiego. Są wzmianki, że herb Zagłoba wywodzi się z herbu Jastrzębiec i jest związany z powstaniem herbu Pobóg.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Władysław Semkowicz, Wywody szlachectwa w Polsce XIV XVII w. Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie, Lwów 1913

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]