Zamek należał początkowo do majątku królewskiego, przekazany wraz ze wsią Międzygórz w 1370 r. przez Kazimierza Wielkiego Janowi Zaklice herbu Topór. Kolejnymi właścicielami byli Kijańscy, w drugiej połowie XVI w. Niedrzewiccy, następnie Jaworniccy. Obecne ruiny pochodzą prawdopodobnie z drugiej połowy XVI w., kiedy budowla została przebudowana w stylu renesansowym, przez ówczesnych właścicieli – Niedrzewickich herbu Ogończyk.
Zamek wybudowano jako budowlę obronną na niewielkim wzgórzu, na prostokątnej powierzchni 1100 m². Zamek wzniesiono z miejscowego piaskowca i z cegły. Wjazd znajdował się od południowego wschodu i prowadził przez most na fosie i bramę. Całość zabudowań cechuje się regularnym, renesansowym kształtem, przypuszczalnie przekształconym w XVII w.[2]
50°44′27″N 21°32′57″E/50,740833 21,549167
nr rej. A.520 z 31.03.1971 i z 14.06.1977[1]
