Zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów w Białowieży

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów w Białowieży
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Siedziba

Białowieża

Adres

ul. Tropinka 120
17-230 Białowieża

Wyznanie

protestanckie

Kościół

Kościół Chrześcijan Baptystów

Pastor

Mieczysław Piotrowski

Położenie na mapie Białowieży
Mapa konturowa Białowieży, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów w Białowieży”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów w Białowieży”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów w Białowieży”
Położenie na mapie powiatu hajnowskiego
Mapa konturowa powiatu hajnowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów w Białowieży”
Położenie na mapie gminy Białowieża
Mapa konturowa gminy Białowieża, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów w Białowieży”
Ziemia52°42′07,4″N 23°52′08,0″E/52,702056 23,868889

Zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów w Białowieży – zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów znajdujący się w Białowieży, przy ulicy Tropinka 120. Organizacyjnie należy do białostockiego okręgu Kościoła. Obecnym pastorem jest Mieczysław Piotrowski.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Podczas I wojny światowej część ludności Białowieży ewakuowano w głąb Rosji. Niektórzy z nich zetknęli się z doktryną baptystyczną[1]. W roku 1924 pierwsze nabożeństwa zaczęły się odbywać w domu Nikifora Stankiewicza. Podobne nabożeństwa odbywały się w domu Mikołaja Romaniuka. Zbór został utworzony 20 czerwca 1926 roku. Każdego roku odbywały się chrzty wiary. Na skutek pracy misyjnej powstawały placówki zboru w takich okolicznych miejscowościach jak: Podolany, Krzyże, Rowbick, Hojnik, Czadziel. Utworzono też zbory w Hajnówce i Narewce[2]. Duchową opiekę nad zborem sprawował Łukasz Dziekuć-Malej[3].

W roku 1927 na działce udostępnionej przez Jana Stankiewicza zbudowano dom modlitwy. Konstrukcja domu jest prosta i skromna[4][5]. Początkowo zbór był określany jako Bielsko-Białowieżski. W związku ze wzrostem liczby wiernych w 1936 roku utworzono odrębne zbory w Narewce, Bielsku Podlaskim, Hajnówce i Czwirkach[5].

Żywiołowy rozwój zboru następował do roku 1932, po którym dalszy rozwój został zahamowany[3]. W roku 1933, na skutek wielkiego kryzysu, część wyznawców w poszukiwaniu lepszych warunków bytowych wyjechała do Paragwaju, Urugwaju, Brazylii i Argentyny[3], tworząc tam zalążki baptystycznych zborów[5]. Wyjazdy te dokonywały się również i w następnych latach[6]. W roku 1936 zbór liczył 42 członków ochrzczonych w wieku świadomym, na szkółkę niedzielną uczęszczało 34 dzieci, razem z członkami rodzin zbór liczył 115 osób. Na nabożeństwa przychodziło wielu sympatyków[7]. Biorąc pod uwagę wyjazdy do roku 1939 przez zbór przewinęło się około 200 osób[4].

Podczas okupacji sowieckiej zabroniono odprawiania nabożeństw a dom modlitwy zamieniono w koszary wojskowe. Nabożeństwa odbywały się w domach prywatnych[8][9]. Podczas okupacji niemieckiej odzyskano kaplicę. Niemiecki okupant zezwalał na organizację chrztów[9].

Po II wojnie światowej w wyniku przesunięcia granic część wiernych znalazła się za wschodnią granicą. Na skutek polityki komunistycznej władzy część wiernych postanowiła opuścić Białowieżę i zamieszkać poza strefą graniczną[9]. Niektórzy z nich zostawali przełożonymi zboru (np. w Elblągu), bądź starszymi zboru (Białystok, Malbork)[8]. W rezultacie zbór się skurczył do zaledwie 23 członków. Od roku 1955 polityka władz była bardziej przychylna[9]. W roku 1977 z okazji 50-lecia zboru Michał Stankiewicz ocenił, że rozpoczęte w 1933 roku wyjazdy członków „nękają zbór do dziś”, a wychowankowie zboru są rozsiani po całym świecie[6].

W latach 90. zbór umocnił kontakty ze zborami na Białorusi oraz Ukrainie[9].

Przełożeni zboru i kaznodzieje[edytuj | edytuj kod]

Przełożeni zboru
  • 1926–1931 – Jan Stankiewicz
  • 1931–1835 – Grzegorz Azarko
  • 1935–1945 – Atanazy Kupryjanow
  • 1945–1948 – Mikołaj Romaniuk
  • 1948–1984 – Roman Droń[7]
  • od 1984 – Mieczysław Piotrowski[9]
Kaznodzieje
  • Łukasz Dziekuć-Malej (1926–1944)
  • Cyryl Iwanow (1930–1933)
  • Bronisław Spałek (1936–1939)
  • Jan Mackiewicz (podczas okupacji i lata powojenne)[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Stankiewicz 1977 ↓, s. 28.
  2. ↑ Stankiewicz 1977 ↓, s. 29.
  3. ↑ a b c Stankiewicz 1977 ↓, s. 30.
  4. ↑ a b Stankiewicz 1977 ↓, s. 31.
  5. ↑ a b c Piotrowski 2011 ↓, s. 17.
  6. ↑ a b Stankiewicz 1977 ↓, s. 38.
  7. ↑ a b c Stankiewicz 1977 ↓, s. 37.
  8. ↑ a b Stankiewicz 1977 ↓, s. 36.
  9. ↑ a b c d e f Piotrowski 2011 ↓, s. 18.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zbór_Kościoła_Chrześcijan_Baptystów_w_Białowieży&oldid=69671623”