Zofia Rudnicka (1828–1903)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zofia Kazimiera z Mrozowickich Rudnicka
Herb
Prus III
powieściopisarka i nowelistka, pisarka dla dzieci
Rodzina

Mrozowiccy herbu Prus III

Data i miejsce urodzenia

3 marca 1828
Sokołówka

Data i miejsce śmierci

30 marca 1903
Strzałki

Ojciec

Franciszek Mrozowicki

Matka

Nikodema Teresa z Jaxa-Małachowskich herbu Gryf

Mąż

Teodor Józef Henryk Rudnicki herbu Lis

Dzieci

Maria, Kazimierz, Anna, Stanisław Jerzy Józef, Zygmunt, Helena, Klementyna Katarzyna Wincenta, Zdzisław, Zofia

Rodzeństwo

Stanisław Piotr, Michał Władysław, Jan Hipolit, Teodozja, Jadwiga, Jadwiga Felicjana

Zofia Kazimiera z Mrozowickich Rudnicka, pseud. i krypt. Biała Babcia, Z.R., Zofia R. (ur. 3 marca 1828 w Sokołówce, zm. 30 marca 1903 w Strzałkach) – polska powieściopisarka i nowelistka, pisarka dla dzieci.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 3 marca 1828 roku w Sokołówce[1] w pow. bóbreckim, majątku rodziców, jako najstarsza córka Franciszka Mrozowickiego herbu Prus III i Nikodemy Teresy z Jaxa-Małachowskich herbu Gryf, starościanki radenickiej[2].

W latach 1845–1846 częstym gościem w Sokołówce był poeta Kornel Ujejski, który przyjaźnił się z jej braćmi: Stanisławem Piotrem, Michałem Władysławem i Janem Hipolitem. Ujejski ubiegał się wówczas o jej rękę, ale matka Zofii nie wyraziła zgody na ten ślub, uważając go za mezalians. Ujejski wyjechał wówczas zawiedziony do Paryża, tym niemniej Zofia przez kilkadziesiąt lat pozostawała z nim w serdecznym kontakcie listowym[3][4].

Otrzymała, podobnie jak jej rodzeństwo, staranne wychowanie domowe. Od kiedy w 1848 roku wyszła za mąż za Teodora Józefa Henryka Rudnickiego herbu Lis, właściciela pobliskiego majątku Strzałki[5], ich dwór stał się ośrodkiem kulturalnym i towarzyskim okolicy. Obok wychowywania licznych swoich dzieci, zajmowała się też ludnością wiejską w zakresie oświaty oraz opieki zdrowotnej[6].

W latach siedemdziesiątych zaczęła zajmować się twórczością literacką, pisała opowiadania i obrazki, przeważnie o tematyce obyczajowej, okolicznościowe wierszyki. Drukowała je w czasopismach, m.in. w „Tygodniu Lwowskim”. W 1881 roku dedykowała „Kornelowi Ujejskiemu w dowód długoletniej wiernej przyjaźni”, „Wybór pism”, opublikowany w Samborze, w którym dwie serie „Obrazków z życia i prawdy” o tematyce współczesnej i historycznej, krytyka przyjęła bardzo przychylnie. W 1883 roku opublikowała we Lwowie powieść współczesną pt. „Miłość i wola”. Głównie jednak uprawiała twórczość dla dzieci i młodzieży, od 1877 roku współpracowała z redagowanym przez Władysława Bełzę „Towarzyszem Pilnych Dzieci”, w którym publikowała wiersze, szarady historyczne oraz artykuły popularnonaukowe dotyczące życia roślin. W latach 1894–1899 swoje wiersze, opowiadania i powieści historyczne publikowała w „Wieczorach Rodzinnych”. Do najbardziej znanych należały napisane w formie dialogu z wnukami i popularyzujące historię Polski opowiadania ogłoszone w latach 1894–1898 pod pseud. Biała Babcia[7] w „Wieku Młodym”[6].

Wiele jej opowiadań przetłumaczono na języki: rosyjski, szwedzki i czeski[8].

Zmarła 30 marca 1903 roku w Strzałkach i została pochowana tamże[8].

Z Rudnickim, który zmarł 8 marca 1892 roku w Strzałkach[9][10] pozostawiła dziewięcioro dzieci: Marię, Kazimierza, Annę, Stanisława Jerzego Józefa, Zygmunta, Helenę, Klementynę Katarzynę Wincentę, Zdzisława oraz Zofię[5]. Jej wnukami byli m.in. generał Klemens Rudnicki, major kawalerii Karol Rudnicki i Kajetan Czarkowski-Golejewski.

Portret Rudnickiej autorstwa Aleksandra Augustynowicza do 1939 roku był przechowywany w Grzędzie, majątku jej wnuka Kajetana Czarkowskiego-Golejewskiego[11].

Wywód przodków[edytuj | edytuj kod]

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Jan Franciszek Mrozowicki
 
 
 
 
 
 
 
Adam Mrozowicki
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Klara Telefus
 
 
 
 
 
 
 
Stanisław Mrozowicki
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Michał Puzyna
 
 
 
 
 
 
 
Ewa Franciszka Puzyna
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Zofia Potocka
 
 
 
 
 
 
 
Franciszek Mrozowicki
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Antoni Karczewski
 
 
 
 
 
 
 
Józef Karczewski
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Helena Grabianka
 
 
 
 
 
 
 
Marianna Karczewska
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Jan Stanisław Ossoliński
 
 
 
 
 
 
 
Antonina Ossolińska
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ludwika Załuska
 
 
 
 
 
 
 
Zofia Kazimiera Mrozowicka
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Mikołaj Piotr Małachowski
 
 
 
 
 
 
 
Łukasz Małachowski
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Zofia Miaskowska
 
 
 
 
 
 
 
Józef Kajetan Małachowski
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Jan Glinojecki
 
 
 
 
 
 
 
Teresa Katarzyna Glinojecka
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Anna Hilchen
 
 
 
 
 
 
 
Nikodema Małachowska
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Józef Antoni Gryza Morawski
 
 
 
 
 
 
 
Jan Morawski
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Katarzyna Brzozowska
 
 
 
 
 
 
 
Zofia Marianna Morawska
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Józef Żdżański
 
 
 
 
 
 
 
Katarzyna Żdżańska
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Zofia Michałowska
 
 
 
 
 
 

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tomasz Mleczek, Testimonium Baptismi Zofii Kazimiery Mrozowickiej, odpis z 1927 r., poz. 86. Czarkowski - Korespondencja Szymona Konarskiego z Kajetanem Czarkowskim i związkiem maltańskim z 1971 r. [w:] Archiwum Szymona Konarskiego, Kronika Zamkowa 1-2 (65-66), s. 126, Warszawa, 2013.
  2. Stefan Kieniewicz, Mrozowicki Michał, [w:] Polski Słownik Biograficzny, tom XXII, s. 209, 1977.
  3. Jerzy Adam Mrozowicki, Niezwykły żywot Michała Mrozowickiego – powstańca, dyplomaty oraz emigranta politycznego, i jego potomków, [w:] Verbum Nobile. Pismo środowiska szlacheckiego, nr 20/2016, 2016.
  4. Zbigniew Sudolski, Wielkie serce, korespondencja Kornela Ujejskiego z rodziną Młodnickich, Warszawa, t. I, s. 107, 114, 122, 125, 145, 159, 1992.
  5. a b http://www.genesis.jaxasoft.se/genesis/genesis.aspx?id=28 [dostęp: 2018-12-02]
  6. a b Cecylia Gajkowska, Rudnicka z Mrozowickich Zofia, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXXII, s. 612., 1989–1991.
  7. H. D., Pseudonimy Pisarzy Polskich, Lwów, 1910.
  8. a b Cecylia Gajkowska, Rudnicka z Mrozowickich Zofia, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXXII, s. 612, 1989–1991.
  9. Gazeta Lwowska, nr 1892/55, 9 marca 1892.
  10. https://web.archive.org/web/20181209212925/http://www.genesis.jaxasoft.se/text/Kronika/tablica21_s160_90.html [dostęp: 2018-12-09]
  11. Jerzy Adam Mrozowicki, Patriota, niepoprawny romantyk. Kajetan Czarkowski-Golejewski (1897-1977), [w:] Verbum Nobile - Pismo Środowiska Szlacheckiego, nr 19/2015, 2015.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]