Przejdź do zawartości

Ługańska Republika Ludowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ługańska Republika Ludowa
Луганская Народная Республика
2014–2022
Godło Flaga
Godło Flaga
Hymn: Живи и цвети, ЛНР!
(Żyj i kwitnij, ŁRL!)
Ustrój polityczny

republika

Stolica

Ługańsk[1]

Data powstania

12 maja 2014

Data likwidacji

30 września 2022

Prezydent

Leonid Pasiecznik[2]

Premier

Siergiej Kozłow

Powierzchnia

8377 km²

Populacja (2020)
• liczba ludności


1 438 934[3]

• gęstość

171,7 os./km²

Waluta

rubel rosyjski[4] (RUB, ₽)

Telefoniczny nr kierunkowy

+380 / +7

Domena internetowa

brak, stosowane domeny Rosji (.ru), ZSRR (.su) i Ukrainy (.ua)

Kod samochodowy

LPR[5]

Strefa czasowa

UTC +3[6]

Język urzędowy

rosyjski[7]

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Ługańska Republika Ludowa, ŁRL (ros. Луганская Народная Республика[a], ЛНР) – państwo nieuznawane utworzone 12 maja 2014 roku przez prorosyjskich separatystów na terytorium Ukrainy[8]. 30 września 2022 roku anektowane przez Federację Rosyjską[9].

Władze republiki, przede wszystkim dzięki aktywnemu wsparciu ze strony sojuszniczej Rosji, kontrolowały prawie cały ukraiński obwód ługański zamieszkany głównie przez ludność rosyjskojęzyczną[10], która częściowo popierała jej powstanie. ŁRL uznawana była za państwo marionetkowe zależne od Rosji[11][12][13][14][15][16][17][18]. Podczas swojego istnienia uznana została jedynie przez 3 państwa członkowskie ONZ: Rosję (21 lutego 2022)[19], Syrię (29 czerwca 2022)[20][21] i Koreę Północną (13 lipca 2022)[22] oraz 3 inne państwa nieuznawane: Osetię Południową[23], Abchazję[24] i siostrzaną Doniecką Republikę Ludową[25] (z którą przez rok tworzyła konfederację – Federacyjną Republikę Noworosji)[26].

Historia

[edytuj | edytuj kod]
 Osobne artykuły: Prorosyjski separatyzm na Ukrainie i Wojna w Donbasie.

Została ustanowiona 27 kwietnia 2014. 11 maja 2014 na jej terenie zorganizowano referendum, a 12 maja 2014 ogłoszono deklarację niepodległości[27].

24 maja 2014 Ługańska Republika Ludowa i Doniecka Republika Ludowa podpisały porozumienie o powstaniu Federacyjnej Republiki Noworosji[28]. W 2015, po podpisaniu protokołu mińskiego i wynikającego z niego zawieszenia broni, funkcjonowanie Federacyjnej Republiki Noworosji zostało zawieszone na czas nieograniczony[29][30].

Ukraina kwalifikuje ŁRL jako organizację terrorystyczną. GPO stwierdza, że „Ługańska Republika Ludowa” ma jasną hierarchię, kanały finansowania i dostawy broni z Rosji.

Bojówki Ługańskiej i Donieckiej Republiki Ludowej oskarżane są przez stronę ukraińską o liczne zbrodnie wojenne[31][32].

21 lutego 2022 niepodległość republiki została uznana przez Federację Rosyjską[33][34], 29 czerwca przez Syrię[35], a 13 lipca przez Koreę Północną[22].

30 września 2022 po nieuznawanych przez społeczność międzynarodową referendach, republika została anektowana przez Rosję[9]. Rosyjska Duma Państwowa ratyfikowała aneksję 3 października 2022[36].

Dystrykty Ługańskiej Republiki Ludowej na tle obwodu ługańskiego
Ługańska i Doniecka Republika Ludowa
Protest w Ługańsku 1 marca 2014
Bojownicy ŁRL
Symbol milicji ŁRL

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

Po 2014 roku Ługańska Republika Ludowa kontrolowała następujące rejony oraz miasta obwodu ługańskiego[37][38]:

Siły zbrojne

[edytuj | edytuj kod]

Siły zbrojne Ługańskiej Republiki Ludowej oficjalnie nazywane są „milicją ludową”. Podzielona jest ona na oddzielne brygady. Najwyższym dowódcą sił zbrojnych jest głowa państwa.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ trb. Ługanskaja Narodnaja Riespublika

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Tymczasowa ustawa zasadnicza (Konstytucja) Ługańskiej Republiki Ludowej (art. 55).
  2. ↑ Znane są wyniki zbojkotowanych przez społeczność wyborów [online] [dostęp 2020-07-09].
  3. ↑ Численность населения Луганской Народной Республики на 1 января 2020 года [online] [dostęp 2020-07-09] (ros.).
  4. ↑ Rubel główną walutą w samozwańczej Ługańskiej Republice Ludowej [online], TVN24 [dostęp 2017-11-21].
  5. ↑ ŁNR wwodit nowyje awtomobilnyje nomiera i tiechpasporta [online], Nowosti DNR [dostęp 2017-11-21] (ros.).
  6. ↑ DPR and LPR switch over to Moscow time [online], TASS [dostęp 2017-11-21] (ros.).
  7. ↑ Парламент ЛНР признал русский язык единственным государственным в республике. s. interfax.ru. [dostęp 2022-04-26]. (ros.).
  8. ↑ Луганские сепаратисты провозгласили независимость „ЛНР”, а донецкие – попросились в состав России. 2014-05-12. [dostęp 2022-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (ros.).
  9. ↑ a b Wojna Rosji z Ukrainą. Moskwa ogłasza aneksję okupowanej Ukrainy [online], Rzeczpospolita [dostęp 2022-09-30] (pol.).
  10. ↑ Портрет электоратов Ющенко и Януковича. 2005-01-18. [dostęp 2022-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-03)]. (ros.).
  11. ↑ Rosjanie od roku szykują Donbas do eskalacji [online], gazetaprawna.pl, 22 lutego 2022 [dostęp 2022-06-15] (pol.).
  12. ↑ Piękoś: w Donbasie panują rządy marionetkowe w całości posłuszne Moskwie [online], PolskieRadio24.pl [dostęp 2022-06-15].
  13. ↑ ‘Their golden hour’: Donetsk and Luhansk leaders revel in rising profile [online], the Guardian, 24 lutego 2022 [dostęp 2022-06-15] (ang.).
  14. ↑ Made by Russia. Marionetkowe państwa stworzone przez Rosję [online], Do Rzeczy, 6 kwietnia 2022 [dostęp 2022-06-15] (pol.).
  15. ↑ Editorial Board, Russia marches on uninhibited in eastern Ukraine, „The Washington Post”, 18 lutego 2015, ISSN 0190-8286 [dostęp 2022-06-15] (ang.).
  16. ↑ Ukraine fighting points to Russia designs for puppet state, „Financial Times”, 27 stycznia 2015 [dostęp 2022-06-15].
  17. ↑ News Article [online], css.ethz.ch [dostęp 2022-06-15] (ang.).
  18. ↑ William H. Hill, Unrecognized Actors from Unrecognized States: Moscow’s Puppets or Inevitable Interlocutors, 2017 [dostęp 2022-06-15].
  19. ↑ Указ Президента Российской Федерации № 72 «О признании Луганской Народной Республики» [online], 21 lutego 2022 (ros.).
  20. ↑ سورية تقرر الاعتراف باستقلال وسيادة جمهوريتي لوغانسك ودونيتسك الشعبيتين. s. moi.gov.sy. [dostęp 2022-06-29]. (arab.).
  21. ↑ Bushra Dabin, Amer Dhawa, Syria recognizes independence and sovereignty of Lugansk and Donetsk People’s Republics [online], Syrian Arab News Agency, 29 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-30] (ang.).
  22. ↑ a b North Korea recognises breakaway of Russia’s proxies in east Ukraine [online], Reuters, 14 lipca 2022 [dostęp 2022-07-14] (ang.).
  23. ↑ South Ossetia Recognizes ‘Luhansk People’s Republic’. RFE/RL. [dostęp 2017-11-25]. (ang.).
  24. ↑ Абхазия признала независимость ДНР и ЛНР [online], pnp.ru [dostęp 2022-09-28] (ros.).
  25. ↑ Official site of the head of the Lugansk People’s Republic. [dostęp 2022-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-12)]. (ros.).
  26. ↑ Rebelianci przyznają się do porażki. „Zawieszamy projekt ‘Noworosja’. Wystarczył zorganizowany opór”. Gazeta Wyborcza, 2015-05-20. [dostęp 2015-05-21]. (pol.).
  27. ↑ Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 810/2014 z dnia 22 lipca 2014 r. dotyczące wykonania rozporządzenia (UE) nr 269/2014 w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi. (CELEX: 32014R0810).
  28. ↑ Decyzja Rady 2014/499/WPZiB z dnia 25 lipca 2014 r. zmieniająca decyzję 2014/145/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi. (CELEX: 32014D0499).
  29. ↑ Gława MID DNR: Projekt «Noworossija» zakrit na kakoje-to wriemja – IA REGNUM. 2015-05-18. [dostęp 2015-08-19]. Cytat: Проект «Новороссия» закрыт на неопределенный срок, заявил в интервью газете «Вечерняя Макеевка» от 14 мая министр иностранных дел ДНР Александр Кофман.
  30. ↑ Oleg Cariow: Noworossii poka nie byt iz-za Minskich sogłaszenij. Pravda.ru, 2015-05-19. [dostęp 2015-08-19]. Cytat: Проект не закрывается, он заморожен. А причина в том, что минские соглашения не предусматривают создание Новороссии, объединения двух республик.
  31. ↑ Wojciech Pięciak, Adam Nowak, Raport o rosyjskich zbrodniach, „Tygodnik Powszechny”, 8 grudnia 2015 [dostęp 2016-03-13] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-17].
  32. ↑ Rosyjskie zbrodnie wojenne we wschodniej Ukrainie w 2014 roku [online].
  33. ↑ Putin uznał niepodległość separatystycznych republik [online], TVN24 [dostęp 2022-02-21].
  34. ↑ Anton Troianovski, Valerie Hopkins, Putin, in a fiery speech to Russians, says he will recognize the separatists in Ukraine, „The New York Times”, 21 lutego 2022, ISSN 0362-4331 [dostęp 2022-02-21], Cytat: Immediately after the speech, state television showed Mr Putin at the Kremlin signing decrees recognizing the so-called Donetsk and Luhansk People’s Republics, which were created after Russia fomented a separatist war in eastern Ukraine in 2014. (ang.).
  35. ↑ Syria recognizes independence, sovereignty of Donetsk, Luhansk -state news agency [online], Reuters [dostęp 2022-06-29] (ang.).
  36. ↑ Radosław Opas, W Moskwie zapadła decyzja. „Podjęta jednogłośnie” [online], wiadomosci.wp.pl, 3 października 2022 [dostęp 2022-10-04] (pol.).
  37. ↑ Кабмин назвал города Донбасса, подконтрольные сепаратистам [online] [dostęp 2014-11-14].
  38. ↑ Численность населения по состоянию на 1 октября 2015 года по Луганской Народной Республике [online] [dostęp 2015-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-04] (ros.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ługańska_Republika_Ludowa&oldid=74772915”