Rekin polarny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Wycofano edycje użytkownika 94.40.126.67 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Lord Ag.Ent. |
aktualizacja |
||
| Linia 43: | Linia 43: | ||
Gatunek [[żyworodność lecytotroficzna|jajożyworodny]]. Młode w chwili przyjścia na świat mają niewiele ponad 60 cm długości. Rekin ten miał kiedyś znaczenie gospodarcze ze względu na pozyskiwany z jego wątroby olej. Mięso surowe jest toksyczne, dopiero ususzone nadaje się do jedzenia. [[Inuit|Inuici]] wyrabiali z suszonej skóry ryby materiał na buty. |
Gatunek [[żyworodność lecytotroficzna|jajożyworodny]]. Młode w chwili przyjścia na świat mają niewiele ponad 60 cm długości. Rekin ten miał kiedyś znaczenie gospodarcze ze względu na pozyskiwany z jego wątroby olej. Mięso surowe jest toksyczne, dopiero ususzone nadaje się do jedzenia. [[Inuit|Inuici]] wyrabiali z suszonej skóry ryby materiał na buty. |
||
Badania Nielsena i współpracowników (2016) przeprowadzone na grupie 28 samic rekina polarnego o długości ciała od 0,81 m do 5,02 m wykazały, że rekiny polarne osiągają dojrzałość płciową w wieku 156 lat (± 22 lata); największy badany przez autorów rekin polarny osiągnął wiek 392 lat (± 120 lat) i tym samym jest najstarszym znanym kręgowcem{{r|science2016}}. |
|||
Rekin polarny obecny jest w legendach i podaniach Inuitów i [[Aleuci|Aleutów]]{{r|skalugsuak}}. |
Rekin polarny obecny jest w legendach i podaniach Inuitów i [[Aleuci|Aleutów]]{{r|skalugsuak}}. |
||
| Linia 57: | Linia 59: | ||
* <ref name=peerj>{{Cytuj pismo |autor=Craig R. McClain, Meghan A. Balk, Mark C. Benfield, Trevor A. Branch, Catherine Chen, James Cosgrove, Alistair D.M. Dove, Lindsay C. Gaskins, Rebecca R. Helm, Frederick G. Hochberg, Frank B. Lee, Andrea Marshall, Steven E. McMurray, Caroline Schanche, Shane N. Stone, Andrew D. Thaler |tytuł=Sizing ocean giants: patterns of intraspecific size variation in marine megafauna |czasopismo=PeerJ |oznaczenie=3: e715 |rok=2015 |doi=10.7717/peerj.715 |język=en}}</ref> |
* <ref name=peerj>{{Cytuj pismo |autor=Craig R. McClain, Meghan A. Balk, Mark C. Benfield, Trevor A. Branch, Catherine Chen, James Cosgrove, Alistair D.M. Dove, Lindsay C. Gaskins, Rebecca R. Helm, Frederick G. Hochberg, Frank B. Lee, Andrea Marshall, Steven E. McMurray, Caroline Schanche, Shane N. Stone, Andrew D. Thaler |tytuł=Sizing ocean giants: patterns of intraspecific size variation in marine megafauna |czasopismo=PeerJ |oznaczenie=3: e715 |rok=2015 |doi=10.7717/peerj.715 |język=en}}</ref> |
||
* <ref name=Watanabe>{{Cytuj pismo |autor=Yuuki Y. Watanabe, Christian Lydersen, Aaron T. Fisk, Kit M. Kovacs |tytuł=The slowest fish: Swim speed and tail-beat frequency of Greenland sharks |czasopismo=Journal of Experimental Marine Biology and Ecology |wolumin=426-427 |strony=5–11 |rok=2012 |doi=10.1016/j.jembe.2012.04.021 |język=en}}</ref> |
* <ref name=Watanabe>{{Cytuj pismo |autor=Yuuki Y. Watanabe, Christian Lydersen, Aaron T. Fisk, Kit M. Kovacs |tytuł=The slowest fish: Swim speed and tail-beat frequency of Greenland sharks |czasopismo=Journal of Experimental Marine Biology and Ecology |wolumin=426-427 |strony=5–11 |rok=2012 |doi=10.1016/j.jembe.2012.04.021 |język=en}}</ref> |
||
* <ref name=science2016>{{Cytuj pismo |autor=Julius Nielsen, Rasmus B. Hedeholm, Jan Heinemeier, Peter G. Bushnell, Jørgen S. Christiansen, Jesper Olsen, Christopher Bronk Ramsey, Richard W. Brill, Malene Simon, Kirstine F. Steffensen i John F. Steffensen |tytuł=Eye lens radiocarbon reveals centuries of longevity in the Greenland shark (</em>Somniosus microcephalus<em>) |czasopismo=Science |wolumin=353 |wydanie=6300 |strony=702–704 |rok=2016 |doi=10.1126/science.aaf1703 |język=en}}</ref> |
|||
}} |
}} |
||
Wersja z 20:36, 11 sie 2016
| Somniosus microcephalus[1] | |||
| (Bloch & Schneider, 1801) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
rekin polarny | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Rekin polarny[3] (Somniosus microcephalus) – gatunek ryby koleniokształtnej z rodziny Somniosidae. Dawniej zaliczany był do rodziny scymnowatych (Dalatiidae) i rzędu rekinokształtnych (Galeiformes).
Zasięg występowania
Występuje w wodach Grenlandii, Morza Północnego, północnego Atlantyku, Oceanu Arktycznego i Morza Białego. Niekiedy spotykane są bardziej na południe[4].
Cechy charakterystyczne
Ciało wrzecionowate, masywne, z małymi płetwami, ubarwienie grzbietu ciemne (czarne, brązowe lub szare), brzuch jaśniejszy, u niektórych osobników występują ciemne pręgi na grzbiecie i bokach. Pysk szeroki, zaokrąglony. Pięć par szczelin skrzelowych. Dwie płetwy grzbietowe, bez kolców. Brak przesłony migawkowej.
Opis
Największy osobnik, jaki został złapany, mierzył 6,4 m[4], ale rekiny polarne prawdopodobnie mogą dorastać do 7,3 m[5][2] i osiągać masę do 2,5 tony. 1/3 masy ciała rekina polarnego stanowi wątroba. Rekin przydenny, spotykany w wodach pelagialnych, schodzący na głębokość do 1200 metrów (jednego osobnika schwytano w Zatoce Meksykańskiej na głębokości 1800 m, jest też doniesienie o rekinie polarnym na głębokości 2200 m[4]). Zimą podpływa bliżej powierzchni, latem spotykany najczęściej na głębokościach 180 do 550 m. Pływa powoli – w porównaniu do wielkości ciała najwolniej z dotąd zbadanych ryb[6]. Wędruje stadami. Poluje na ryby i morskie ssaki, takie jak foki[7], które przypuszczalnie chwyta, gdy te śpią w wodzie[6]. W jego żołądku znajdowano szczątki reniferów i niedźwiedzi polarnych[8].
Gatunek jajożyworodny. Młode w chwili przyjścia na świat mają niewiele ponad 60 cm długości. Rekin ten miał kiedyś znaczenie gospodarcze ze względu na pozyskiwany z jego wątroby olej. Mięso surowe jest toksyczne, dopiero ususzone nadaje się do jedzenia. Inuici wyrabiali z suszonej skóry ryby materiał na buty.
Badania Nielsena i współpracowników (2016) przeprowadzone na grupie 28 samic rekina polarnego o długości ciała od 0,81 m do 5,02 m wykazały, że rekiny polarne osiągają dojrzałość płciową w wieku 156 lat (± 22 lata); największy badany przez autorów rekin polarny osiągnął wiek 392 lat (± 120 lat) i tym samym jest najstarszym znanym kręgowcem[9].
Rekin polarny obecny jest w legendach i podaniach Inuitów i Aleutów[7].
Zobacz też
- ↑ Somniosus microcephalus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Somniosus microcephalus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
- ↑ a b c Craig R. McClain, Meghan A. Balk, Mark C. Benfield, Trevor A. Branch, Catherine Chen, James Cosgrove, Alistair D.M. Dove, Lindsay C. Gaskins, Rebecca R. Helm, Frederick G. Hochberg, Frank B. Lee, Andrea Marshall, Steven E. McMurray, Caroline Schanche, Shane N. Stone, Andrew D. Thaler. Sizing ocean giants: patterns of intraspecific size variation in marine megafauna. „PeerJ”. 3: e715, 2015. DOI: 10.7717/peerj.715. (ang.).
- ↑ Yves Cherel, Guy Duhamel. Antarctic jaws: cephalopod prey of sharks in Kerguelen waters. „Deep Sea Research Part I: Oceanographic Research Papers”. 51 (1), s. 17–31, 2004. DOI: 10.1016/j.dsr.2003.09.009. (ang.).
- ↑ a b Yuuki Y. Watanabe, Christian Lydersen, Aaron T. Fisk, Kit M. Kovacs. The slowest fish: Swim speed and tail-beat frequency of Greenland sharks. „Journal of Experimental Marine Biology and Ecology”. 426-427, s. 5–11, 2012. DOI: 10.1016/j.jembe.2012.04.021. (ang.).
- ↑ a b Skalugsuak's origins. Canadian Geographic Magazine. [dostęp 16 maja 2011]. (ang.).
- ↑ Anna Błońska: Rekiny zagrażają niedźwiedziom?. Kopalnia wiedzy. [dostęp 16 maja 2011].
- ↑ Julius Nielsen, Rasmus B. Hedeholm, Jan Heinemeier, Peter G. Bushnell, Jørgen S. Christiansen, Jesper Olsen, Christopher Bronk Ramsey, Richard W. Brill, Malene Simon, Kirstine F. Steffensen i John F. Steffensen. Eye lens radiocarbon reveals centuries of longevity in the Greenland shark (Somniosus microcephalus). „Science”. 353 (6300), s. 702–704, 2016. DOI: 10.1126/science.aaf1703. (ang.).