Marcin Kozakiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
dr.red., dr.tech.
mNie podano opisu zmian
Linia 26: Linia 26:
Po pierwszym i drugim roku studiów uzyskał nagrodę JM Rektora za wyniki w nauce, a na czwartym roku studiów otrzymał stypendium [[Minister Zdrowia (Polska)|Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej]] oraz Nagrodę Fundacji na Rzecz Młodzieży Wybitnie Zdolnej i Jej Nauczycieli „Primus Inter Pares”. Na czwartym i piątym roku brał aktywny udział w pracach trzech kół naukowych: przy Klinice Chirurgii Szczękowo-Twarzowej, przy Zakładzie Chorób Błony Śluzowej Jamy Ustnej i Przyzębia oraz przy Zakładzie Histologii i Embriologii. Studia zakończył w 1993 roku z najlepszym wynikiem wśród studentów Oddziału Stomatologicznego na [[Akademia Medyczna w Łodzi|Akademii Medycznej w Łodzi.]]
Po pierwszym i drugim roku studiów uzyskał nagrodę JM Rektora za wyniki w nauce, a na czwartym roku studiów otrzymał stypendium [[Minister Zdrowia (Polska)|Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej]] oraz Nagrodę Fundacji na Rzecz Młodzieży Wybitnie Zdolnej i Jej Nauczycieli „Primus Inter Pares”. Na czwartym i piątym roku brał aktywny udział w pracach trzech kół naukowych: przy Klinice Chirurgii Szczękowo-Twarzowej, przy Zakładzie Chorób Błony Śluzowej Jamy Ustnej i Przyzębia oraz przy Zakładzie Histologii i Embriologii. Studia zakończył w 1993 roku z najlepszym wynikiem wśród studentów Oddziału Stomatologicznego na [[Akademia Medyczna w Łodzi|Akademii Medycznej w Łodzi.]]


Po zakończeniu stażu podyplomowego w 1994 roku podjął pracę w Klinice Chirurgii Szczękowo-Twarzowej Instytutu Stomatologii [[Akademia Medyczna w Łodzi|Akademii Medycznej w Łodzi]]. W 1998 roku uzyskał specjalizację I-go stopnia z [[Chirurgia stomatologiczna|chirurgii stomatologicznej]], a w 2004 roku specjalizację z chirurgii szczękowo-twarzowej. W 1996 roku uzyskał stopień doktora nauk medycznych na podstawie pracy pod tytułem „Próba oceny roli czuciowych zakończeń nerwowych w regulowaniu aktywności podziałowej keratynocytów i komórek tkanki łącznej dziąsła”. W 2005 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk medycznych na podstawie rozprawy pt. „Ocena wyników leczenia ubytków kości z zastosowaniem materiałów kościozastępczych w chirurgii stomatologicznej”. Rozprawa ta została uznana za najlepszą pracę habilitacyjną w dziedzinach zabiegowych w [[Uniwersytet Medyczny w Łodzi|Uniwersytecie Medycznym w Łodzi]] w 2005 roku, co było podstawa do przyznania Marcinowi Kozakiewiczowi nagrody im. prof. M. Stefanowskiego.
Po zakończeniu stażu podyplomowego w 1994 roku podjął pracę w Klinice Chirurgii Szczękowo-Twarzowej Instytutu Stomatologii [[Akademia Medyczna w Łodzi|Akademii Medycznej w Łodzi]]. W 1998 roku uzyskał specjalizację I-go stopnia z [[Chirurgia stomatologiczna|chirurgii stomatologicznej]], a w 2004 roku specjalizację z chirurgii szczękowo-twarzowej. W 1996 roku uzyskał stopień doktora nauk medycznych na podstawie pracy pod tytułem „Próba oceny roli czuciowych zakończeń nerwowych w regulowaniu aktywności podziałowej keratynocytów i komórek tkanki łącznej dziąsła”. W 2005 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk medycznych na podstawie rozprawy pt. „Ocena wyników leczenia ubytków kości z zastosowaniem materiałów kościozastępczych w chirurgii stomatologicznej”<ref>{{Cytuj |autor = Kozakiewicz, Marcin. |tytuł = Ocena wyników leczenia ubytków kości z zastosowaniem materiałów kościozastępczych w chirurgii stomatologicznej |data = 2004 |data dostępu = 2020-09-25 |isbn = 83-88940-17-1 |miejsce = Łódź |wydawca = Uniwersytet Medyczny |oclc = 749692779 |url = https://www.worldcat.org/oclc/749692779}}</ref>. Rozprawa ta została uznana za najlepszą pracę habilitacyjną w dziedzinach zabiegowych w [[Uniwersytet Medyczny w Łodzi|Uniwersytecie Medycznym w Łodzi]] w 2005 roku, co było podstawa do przyznania Marcinowi Kozakiewiczowi nagrody im. prof. M. Stefanowskiego.


W 2006 roku został zatrudniony na stanowisku adiunkta w Klinice Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej i Onkologicznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. W 2009 roku, w wyniku wygrania konkursu, objął kierownictwo Oddziału Klinicznego Chirurgii Szczękowo-Twarzowej [[Uniwersytet Medyczny w Łodzi|Uniwersytetu Medycznego w Łodzi]]. W 2010 roku został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi i w kolejnym roku przekształcił kierowaną placówkę w Klinikę Chirurgii Szczękowo-Twarzowej III Katedry Chirurgii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.
W 2006 roku został zatrudniony na stanowisku adiunkta w Klinice Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej i Onkologicznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. W 2009 roku, w wyniku wygrania konkursu, objął kierownictwo Oddziału Klinicznego Chirurgii Szczękowo-Twarzowej [[Uniwersytet Medyczny w Łodzi|Uniwersytetu Medycznego w Łodzi]]. W 2010 roku został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi i w kolejnym roku przekształcił kierowaną placówkę w Klinikę Chirurgii Szczękowo-Twarzowej III Katedry Chirurgii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.
Linia 35: Linia 35:
Do czasu uzyskania stopnia doktora habilitowanego opublikował łącznie 59 prac pełno tekstowych o łącznej punktacji MNiSW=141 wg list MNiSW z lat publikacji i wskaźniku wpływu IF=3,945. Ponadto, opublikował 94 streszczenia zjazdowe (w tym 41 w języku angielskim). Pod opieką dr hab. n. med. Andrzeja Godlewskiego badał m.in. wpływ substancji P i komórek tucznych na aktywność mitotyczną komórek nabłonka dziąsła. Wyniki opublikował w czasie IX Ogólnopolskiej Konferencji Studentów Stomatologii, 7 maja 1994 w [[Łódź|Łodzi]] i otrzymał I nagrodę.
Do czasu uzyskania stopnia doktora habilitowanego opublikował łącznie 59 prac pełno tekstowych o łącznej punktacji MNiSW=141 wg list MNiSW z lat publikacji i wskaźniku wpływu IF=3,945. Ponadto, opublikował 94 streszczenia zjazdowe (w tym 41 w języku angielskim). Pod opieką dr hab. n. med. Andrzeja Godlewskiego badał m.in. wpływ substancji P i komórek tucznych na aktywność mitotyczną komórek nabłonka dziąsła. Wyniki opublikował w czasie IX Ogólnopolskiej Konferencji Studentów Stomatologii, 7 maja 1994 w [[Łódź|Łodzi]] i otrzymał I nagrodę.


Pierwsze badania dotyczyły czynności komórek dziąsła [nabłonkowych i łącznotkankowych]. W głównej mierze zbadał wpływ neuromediatorów uwalnianych z czuciowych zakończeń nerwowych w stanie ich pobudzenia zapalnego i ich braku po przecięciu pnia nerwu zębodołowego dolnego.
Pierwsze badania dotyczyły czynności komórek dziąsła [nabłonkowych i łącznotkankowych]. W głównej mierze zbadał wpływ neuromediatorów uwalnianych z czuciowych zakończeń nerwowych w stanie ich pobudzenia zapalnego i ich braku po przecięciu pnia nerwu zębodołowego dolnego<ref>{{Cytuj |autor = Marcin Kozakiewicz |tytuł = The assessment of the proliferation regulatory role of inferior alveolar nerve neurotransmitters on keratynocytes and connective tissue cells. |data = 1-5 września 1998 |kropka = XIV Congress of European Association for Cranio-Maxillofacial Surgery-Abstracts, Helsinki.}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Marcin Kozakiewicz, A. Godlewski |tytuł = Aktywność podziałowa komórek warstwy podstawnej nabłonka dziąsła w zapaleniu neurogennym. |data = 27-30 maja 1998 |kropka = XVIII Kongres Sekcji Chirurgii Szczękowo-Twarzowej i Stomatologicznej Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, Szczyrk.}}</ref>.


W części badań stosował metody cyfrowej analizy obrazu [morfometrię], które wprowadziły Marcina Kozakiewicza w kolejną dziedzinę nauki, jaką stosował w serii późniejszych prac.
W części badań stosował metody cyfrowej analizy obrazu [morfometrię], które wprowadziły Marcina Kozakiewicza w kolejną dziedzinę nauki, jaką stosował w serii późniejszych prac.


Kolejne dziewięć prac poświęcone było zagadnieniom chirurgii stomatologicznej. Opisał w nich wyniki usuwania kostniaków żuchwy, analizował wskazania do usuwania trzecich zębów trzonowych, postępowania w przypadku wykrycia chłoniaka, porównał rodzaje nici stosowane w chirurgicznych zabiegach wewnątrzustnych.
Kolejne dziewięć prac poświęcone było zagadnieniom chirurgii stomatologicznej. Opisał w nich wyniki usuwania kostniaków żuchwy<ref>{{Cytuj |autor = Marcin Kozakiewicz |tytuł = Kostniaki żuchwy - leczenie z zastosowaniem materiałów kościozastępczych i sterowanej regeneracji kości. |czasopismo = Czasopismo Stomatologiczne |data = 2002}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Marcin Kozakiewicz, P. Arkuiszewski |tytuł = Kostniaki żuchwy - cyfrowa analiza kształtu. |czasopismo = Magazyn Stomatologiczny |data = 2002}}</ref>, analizował wskazania do usuwania trzecich zębów trzonowych, postępowania w przypadku wykrycia chłoniaka<ref>{{Cytuj |autor = Marcin Kozakiewicz, M. Karolewski |tytuł = Chłoniak złośliwy jamy ustnej - opis przypadku. |data = 17 czerwca 1999 |opis = Zebranie naukowo-szkoleniowe Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, Łódź.}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Marcin Kozakiewicz, M. Karolewski, J. Kobos, Z. Stołecka |tytuł = Chłoniak złośliwy jamy ustnej - opis przypadku. |data = 17 czerwca 1999 |opis = Zebranie naukowo-szkoleniowe Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, Łódź.}}</ref>, porównał rodzaje nici stosowane w chirurgicznych zabiegach wewnątrzustnych<ref>{{Cytuj |autor = Marcin Kozakiewicz, D. Dudek, Ł. Antoszczyk, P. Arkuszewski |tytuł = Ocena in vivo odczynu tkankowego na wybrane nici chirurgiczne. |czasopismo = Stomatologia Współczesna |data = 2003}}</ref>.


Znaczna część prac opublikowanych przed uzyskaniem stopnia doktora habilitowanego poświęcona była problemom dotyczącym implantologii stomatologicznej.
Znaczna część prac opublikowanych przed uzyskaniem stopnia doktora habilitowanego poświęcona była problemom dotyczącym implantologii stomatologicznej<ref>{{Cytuj |autor = Marcin Kozakiewicz, A. Rabęda, G. Marska, K. Pawluczyk, P. Arkuszewski. |tytuł = Wybrane metody badań jakościowych i ilościowych kości w implantologii stomatologicznej. Przegląd piśmiennictwa – część I. |czasopismo = Magazyn Stomatologiczny |data = 2003}}</ref>.


Badania dotyczące materiałów kościozastępczych pozwoliły zweryfikować deklaracje producentów i w sposób jednoznaczny przedstawić stan rozwinięcia powierzchni oraz skład dostępnych w Polsce granulowanych [[biomateriał]]ów.
Badania dotyczące materiałów kościozastępczych pozwoliły zweryfikować deklaracje producentów i w sposób jednoznaczny przedstawić stan rozwinięcia powierzchni oraz skład dostępnych w Polsce granulowanych [[biomateriał]]ów.
Linia 48: Linia 48:


W 2001 roku został zaproszony przez kierowników jednostek: T. Izuka i K. Hasegawa do wygłoszenia cyklu wykładów dotyczących stosowania materiałów kościozastępczych w zabiegach implantologicznych w jamie ustnej. Odbyły się one w Klinice Chirurgii Stomatologicznej i Szczękowo-Twarzowej Uniwersytetu Kyoto oraz Oddziale Chirurgii Stomatologicznej i Szczękowo-Twarzowej w Shizuoce w Japonii. Kolejne wykładu odbyły się na konferencji Wschód-Zachód w Warszawie w 2006 roku, na Kongresie Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego we Wrocławiu w 2009 roku oraz na Konferencji Otolaryngologicznej zorganizowanej w [[Łódź|Łodzi]] w 2013 roku.
W 2001 roku został zaproszony przez kierowników jednostek: T. Izuka i K. Hasegawa do wygłoszenia cyklu wykładów dotyczących stosowania materiałów kościozastępczych w zabiegach implantologicznych w jamie ustnej. Odbyły się one w Klinice Chirurgii Stomatologicznej i Szczękowo-Twarzowej Uniwersytetu Kyoto oraz Oddziale Chirurgii Stomatologicznej i Szczękowo-Twarzowej w Shizuoce w Japonii. Kolejne wykładu odbyły się na konferencji Wschód-Zachód w Warszawie w 2006 roku, na Kongresie Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego we Wrocławiu w 2009 roku oraz na Konferencji Otolaryngologicznej zorganizowanej w [[Łódź|Łodzi]] w 2013 roku.

Najczęściej cytowaną pracą Marcina Kozakiewicza z tego okresu jest „Cherubism – clinical picture and treatment” – 13 cytowań. Wynika to z wielkości opisanej rodziny, wyników badań cytogenetycznych sugerujących nietypowe dziedziczenie oraz rzadkości występowania choroby.
Najczęściej cytowaną pracą Marcina Kozakiewicza z tego okresu jest „Cherubism – clinical picture and treatment”<ref>{{Cytuj |autor = M Kozakiewicz, W Perczynska‐Partyka, J Kobos |tytuł = Cherubism—clinical picture and treatment |czasopismo = Oral Diseases |data = 2001-03 |data dostępu = 2020-09-25 |wolumin = 7 |numer = 2 |s = 123–130 |doi = 10.1034/j.1601-0825.2001.0070211.x |url = http://doi.wiley.com/10.1034/j.1601-0825.2001.0070211.x}}</ref> – 13 cytowań. Wynika to z wielkości opisanej rodziny, wyników badań cytogenetycznych sugerujących nietypowe dziedziczenie oraz rzadkości występowania choroby.


'''Pozostałe niewymienione nagrody:'''
'''Pozostałe niewymienione nagrody:'''
Linia 56: Linia 57:


== Działalność naukowo-badawcza po uzyskaniu stopnia doktora habilitowanego ==
== Działalność naukowo-badawcza po uzyskaniu stopnia doktora habilitowanego ==
Marcin Kozakiewicz kontynuował zainteresowania materiałami kościostępczymi w okresie pracy po habilitacji. Zaowocowało to serią badań podstawowych głównie we współpracy z [[Politechnika Łódzka|Politechnika Łódzką]], np. ocenę na podstawie macierzy długości serii regeneracji ubytków kości. W tych pracach podaje obiektywne sposoby oceny odbudowy kości na podstawie podstawowych metod obrazowania radiologicznego. Dwie prace dotyczą tytanowych wszczepów zębowych.
Marcin Kozakiewicz kontynuował zainteresowania materiałami kościostępczymi w okresie pracy po habilitacji. Zaowocowało to serią badań podstawowych głównie we współpracy z [[Politechnika Łódzka|Politechnika Łódzką]], np. ocenę na podstawie macierzy długości serii regeneracji ubytków kości. W tych pracach podaje obiektywne sposoby oceny odbudowy kości na podstawie podstawowych metod obrazowania radiologicznego. Dwie prace dotyczą tytanowych wszczepów zębowych<ref>{{Cytuj |autor = Marcin Kozakiewicz, Piotr Szymor |tytuł = Comparison of pre-bent titanium mesh versus polyethylene implants in patient specific orbital reconstructions |czasopismo = Head & Face Medicine |data = 2013-12 |data dostępu = 2020-09-25 |issn = 1746-160X |wolumin = 9 |numer = 1 |s = 32 |doi = 10.1186/1746-160X-9-32 |pmid = 24382118 |pmc = PMC4029398 |url = https://head-face-med.biomedcentral.com/articles/10.1186/1746-160X-9-32 |język = en}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Marcin Kozakiewicz, Marcin Elgalal, Piotr Loba, Piotr Komuński, Piotr Arkuszewski |tytuł = Clinical application of 3D pre-bent titanium implants for orbital floor fractures |czasopismo = Journal of Cranio-Maxillofacial Surgery |data = 2009-06 |data dostępu = 2020-09-25 |wolumin = 37 |numer = 4 |s = 229–234 |doi = 10.1016/j.jcms.2008.11.009 |url = https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S1010518208002151 |język = en}}</ref>.


W badaniach [[in vitro]] w 2005 roku potwierdził wyższość powierzchni tytanowych rozwiniętych przez trawienie 30% kwasem fluorowodorowym, nad mechanicznie wygładzonymi. Nie był to wówczas powszechnie przyjęty pogląd w chirurgii szczękowo-twarzowej, ponieważ dopiero w roku 2012 lider produkcji wszczepów do utrzymywania epitez twarzy [Vista Fix, [[Göteborg|Geteborg]], Szwecja] i implantów słuchowych [BAHA, Geteborg, Szwecja] rozpoczął stosowanie powierzchni rozwiniętych w swoich wszczepach.
W badaniach [[in vitro]] w 2005 roku potwierdził wyższość powierzchni tytanowych rozwiniętych przez trawienie 30% kwasem fluorowodorowym, nad mechanicznie wygładzonymi. Nie był to wówczas powszechnie przyjęty pogląd w chirurgii szczękowo-twarzowej, ponieważ dopiero w roku 2012 lider produkcji wszczepów do utrzymywania epitez twarzy [Vista Fix, [[Göteborg|Geteborg]], Szwecja] i implantów słuchowych [BAHA, Geteborg, Szwecja] rozpoczął stosowanie powierzchni rozwiniętych w swoich wszczepach.
Linia 64: Linia 65:
W kolejnej pracy opisał rzadkie zaburzenie morfologiczne – pneumosinus dilatans i zaproponowałem sposób jego korekty. Zaś w następnych dwóch pracach cyklu przeanalizował wyniki korekty tkanek miękkich i powikłania leczenia ortognatycznego.
W kolejnej pracy opisał rzadkie zaburzenie morfologiczne – pneumosinus dilatans i zaproponowałem sposób jego korekty. Zaś w następnych dwóch pracach cyklu przeanalizował wyniki korekty tkanek miękkich i powikłania leczenia ortognatycznego.


Cyfrowa analiza obrazu w znacznej części dotycząca radiologii szczękowo-twarzowej jest zainteresowaniem Marcina Kozakiewicza od początku jego pracy zawodowej. Wiązało się to ze stosowaniem metod morfometrycznej oceny komórek w badaniach zawartych w pracy doktorskiej. W zakresie chirurgii szczękowo-twarzowej początkowo dotyczyła oceny morfometrycznej obiektów w rentgenowskich zdjęciach wewnątrzustnych, następnie precyzyjnej analizy zmian gęstości kości metodą cyfrowej subtrakcji radiologicznej, fuzji obrazów TK, MR i [[Scyntygrafia|scyntygraficznych]]. Polem zastosowania tych metod były w znacznej mierze oczodoły. Następnie na bazie tych doświadczeń powstały projekty trójwymiarowego modelowania wirtualnego szkieletu twarzowej części czaszki. Ostatecznie ta droga rozwoju naukowego doprowadziła do klinicznego zastosowania indywidualnych wszczepów w leczeniu pacjentów z uszkodzeniami twarzowej części czaszki, jako standardowej procedury w Klinice Chirurgii Szczękowo-Twarzowej [[Uniwersytet Medyczny w Łodzi|UM w Łodzi]].
Cyfrowa analiza obrazu w znacznej części dotycząca radiologii szczękowo-twarzowej jest zainteresowaniem Marcina Kozakiewicza od początku jego pracy zawodowej. Wiązało się to ze stosowaniem metod morfometrycznej oceny komórek w badaniach zawartych w pracy doktorskiej. W zakresie chirurgii szczękowo-twarzowej początkowo dotyczyła oceny morfometrycznej obiektów w rentgenowskich zdjęciach wewnątrzustnych, następnie precyzyjnej analizy zmian gęstości kości metodą cyfrowej subtrakcji radiologicznej, fuzji obrazów TK, MR i [[Scyntygrafia|scyntygraficznych]]. Polem zastosowania tych metod były w znacznej mierze oczodoły. Następnie na bazie tych doświadczeń powstały projekty trójwymiarowego modelowania wirtualnego szkieletu twarzowej części czaszki<ref>{{Cytuj |autor = Marcin Kozakiewicz, Marcin Elgalal, Piotr Loba, Piotr Komuński, Piotr Arkuszewski |tytuł = Clinical application of 3D pre-bent titanium implants for orbital floor fractures |czasopismo = Journal of Cranio-Maxillofacial Surgery |data = 2009-06 |data dostępu = 2020-09-25 |wolumin = 37 |numer = 4 |s = 229–234 |doi = 10.1016/j.jcms.2008.11.009 |url = https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S1010518208002151 |język = en}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Raphael Olszewski, Piotr Szymor, Marcin Kozakiewicz |tytuł = Accuracy of three-dimensional, paper-based models generated using a low-cost, three-dimensional printer |czasopismo = Journal of Cranio-Maxillofacial Surgery |data = 2014-12 |data dostępu = 2020-09-25 |wolumin = 42 |numer = 8 |s = 1847–1852 |doi = 10.1016/j.jcms.2014.07.002 |url = https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S1010518214002182 |język = en}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Piotr Szymor, Marcin Kozakiewicz, Raphael Olszewski |tytuł = Accuracy of open-source software segmentation and paper-based printed three-dimensional models |czasopismo = Journal of Cranio-Maxillofacial Surgery |data = 2016-02 |data dostępu = 2020-09-25 |wolumin = 44 |numer = 2 |s = 202–209 |doi = 10.1016/j.jcms.2015.11.002 |url = https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S101051821500373X |język = en}}</ref>. Ostatecznie ta droga rozwoju naukowego doprowadziła do klinicznego zastosowania indywidualnych wszczepów w leczeniu pacjentów z uszkodzeniami twarzowej części czaszki, jako standardowej procedury w Klinice Chirurgii Szczękowo-Twarzowej [[Uniwersytet Medyczny w Łodzi|UM w Łodzi]].


Po raz pierwszy opisał [brak danych w piśmiennictwie światowym] przebudowę miejsc implantacji biomateriałów w szczęce i żuchwie na podstawie badań tekstury obrazu radiologicznego w rozprawie habilitacyjnej, a następnie zastosował do oceny gojenia kości w okolicy wierzchołów korzeni zębów. W tych badaniach użył cech wyższego rzędu, a nie prostej oceny gęstości optycznej [ocena histogramu – cechy pierwszego rzędu] dla opisania i interpretacji radiologicznej obserwowanej struktury regenerującej się kości. Pozwala to uwolnić się od różnic jasności [gęstości optycznej], jakie maskują mikroarchitektonikę młodej kości. Zastosowanie analizy tekstur do radiologicznej oceny kości umożliwia wykrycie pierwszych objawów procesu regeneracji lub jego powikłań. Daje to podstawy do wczesnej interwencji chirurgicznej zanim pojawią się zaawansowane zmiany wsteczne.
Po raz pierwszy opisał [brak danych w piśmiennictwie światowym] przebudowę miejsc implantacji biomateriałów w szczęce i żuchwie na podstawie badań tekstury obrazu radiologicznego w rozprawie habilitacyjnej, a następnie zastosował do oceny gojenia kości w okolicy wierzchołów korzeni zębów. W tych badaniach użył cech wyższego rzędu, a nie prostej oceny gęstości optycznej [ocena histogramu – cechy pierwszego rzędu] dla opisania i interpretacji radiologicznej obserwowanej struktury regenerującej się kości. Pozwala to uwolnić się od różnic jasności [gęstości optycznej], jakie maskują mikroarchitektonikę młodej kości. Zastosowanie analizy tekstur do radiologicznej oceny kości umożliwia wykrycie pierwszych objawów procesu regeneracji lub jego powikłań. Daje to podstawy do wczesnej interwencji chirurgicznej zanim pojawią się zaawansowane zmiany wsteczne.
Linia 80: Linia 81:
Na zaproszenie redakcji opracował dane dotyczące 4063 podanych znieczuleń miejscowych i przeanalizowałem powikłania. Pozostałe prace na zamówienie redakcji czasopism dotyczyły materiałów kościozastępczych, szkliwiaka oraz dyskretnej transformacji falkowej, jako narzędzia do cyfrowej analizy obrazu radiologicznego. W 2009 roku został poproszony przez [[Politechnika Łódzka|Politechnikę Łódzką]] o wykonanie recenzji książki „Wstęp do komputerowej analizy obrazu” autorstwa prof. Andrzeja Materki i prof. Pawła Strumiłło<ref>{{Cytuj |autor = Andrzej Materka, Paweł Strumiłło |tytuł = Wstęp do komputerowej analizy obrazu |data = luty, 2009}}</ref>. Następnie w roku 2012 [[Politechnika Łódzka]] poprosiła go o recenzję monografii dr hab. inż. Ryszarda Grądzkiego pt. „Problemy wytrzymałościowe układu stomatognatycznego”<ref>{{Cytuj |autor = Politechnika Łódzka. Wydawnictwo. |tytuł = Problemy wytrzymałościowe układu stomatognatycznego |data = 2012 |data dostępu = 2020-09-24 |isbn = 978-83-7283-503-1 |miejsce = Łódź |wydawca = Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej |oclc = 829803196 |url = https://www.worldcat.org/oclc/829803196}}</ref>, która była elementem wniosku o nadanie tytułu profesora.
Na zaproszenie redakcji opracował dane dotyczące 4063 podanych znieczuleń miejscowych i przeanalizowałem powikłania. Pozostałe prace na zamówienie redakcji czasopism dotyczyły materiałów kościozastępczych, szkliwiaka oraz dyskretnej transformacji falkowej, jako narzędzia do cyfrowej analizy obrazu radiologicznego. W 2009 roku został poproszony przez [[Politechnika Łódzka|Politechnikę Łódzką]] o wykonanie recenzji książki „Wstęp do komputerowej analizy obrazu” autorstwa prof. Andrzeja Materki i prof. Pawła Strumiłło<ref>{{Cytuj |autor = Andrzej Materka, Paweł Strumiłło |tytuł = Wstęp do komputerowej analizy obrazu |data = luty, 2009}}</ref>. Następnie w roku 2012 [[Politechnika Łódzka]] poprosiła go o recenzję monografii dr hab. inż. Ryszarda Grądzkiego pt. „Problemy wytrzymałościowe układu stomatognatycznego”<ref>{{Cytuj |autor = Politechnika Łódzka. Wydawnictwo. |tytuł = Problemy wytrzymałościowe układu stomatognatycznego |data = 2012 |data dostępu = 2020-09-24 |isbn = 978-83-7283-503-1 |miejsce = Łódź |wydawca = Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej |oclc = 829803196 |url = https://www.worldcat.org/oclc/829803196}}</ref>, która była elementem wniosku o nadanie tytułu profesora.


Jest recenzentem oraz autorem w 4 czasopismach z [[Journal Citation Reports|listy filadelfijskie]]<nowiki/>j: The International Journal of Oral & Maxillofacial Implants<ref>{{Cytuj |autor = Marcin Kozakiewicz, Marek Olszycki, Marcin Elgalal, Agata Majos, Ludomir Stefanczyk |tytuł = In Vitro and In Vivo Imaging of Ultra–High-Molecular-Weight Polyethylene Orbital Implants |czasopismo = The International Journal of Oral & Maxillofacial Implants |data = 2015-03 |data dostępu = 2020-09-24 |wolumin = 30 |numer = 2 |s = e24–e29 |doi = 10.11607/jomi.3790 |url = http://www.quintpub.com/journals/omi/abstract.php?article_id=15178#.VSVHKRavuG8}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Marcin Kozakiewicz, Piotr Hadrowicz, Joanna Hadrowicz, Adam Gesing |tytuł = Assessment of Parathyroid Hormone Serum Level as a Predictor for Bone Condition Around Dental Implants |czasopismo = The International Journal of Oral & Maxillofacial Implants |data = 2017-07 |data dostępu = 2020-09-24 |wolumin = 32 |numer = 4 |s = e207–e212 |doi = 10.11607/jomi.5686 |url = http://quintpub.com/journals/omi/abstract.php?iss2_id=1467&article_id=17549}}</ref>, Central European Journal of Medicine<ref>{{Cytuj |autor = Marcin Kozakiewicz, Sławomir Chaberek, Katarzyna Bogusiak |tytuł = Using fractal dimension to evaluate alveolar bone defects treated with various bone substitute materials |czasopismo = Open Medicine |data = 2013-12-01 |data dostępu = 2020-09-24 |issn = 2391-5463 |wolumin = 8 |numer = 6 |s = 776–789 |doi = 10.2478/s11536-013-0197-y |url = https://www.degruyter.com/view/journals/med/8/6/article-p776.xml}}</ref> oraz był w przeszłości w 2 – Dentomaxillofacial Radiology A Journal of Haed & Neck Imaging, oraz Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej. Był Członkiem Komitetu Redakcyjnego Protetyki Stomatologicznej i Magazynu Stomatologicznego oraz jest od sześciu lat członkiem Kolegium Lekarzy Praktyków powołanego przy Redakcji [[Magazyn Stomatologiczny|Magazynu Stomatologicznego]].
Jest recenzentem oraz autorem w 4 czasopismach z [[Journal Citation Reports|listy filadelfijskie]]<nowiki/>j: The International Journal of Oral & Maxillofacial Implants<ref>{{Cytuj |autor = Marcin Kozakiewicz, Marek Olszycki, Marcin Elgalal, Agata Majos, Ludomir Stefanczyk |tytuł = In Vitro and In Vivo Imaging of Ultra–High-Molecular-Weight Polyethylene Orbital Implants |czasopismo = The International Journal of Oral & Maxillofacial Implants |data = 2015-03 |data dostępu = 2020-09-24 |wolumin = 30 |numer = 2 |s = e24–e29 |doi = 10.11607/jomi.3790 |url = http://www.quintpub.com/journals/omi/abstract.php?article_id=15178#.VSVHKRavuG8}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Marcin Kozakiewicz, Piotr Hadrowicz, Joanna Hadrowicz, Adam Gesing |tytuł = Assessment of Parathyroid Hormone Serum Level as a Predictor for Bone Condition Around Dental Implants |czasopismo = The International Journal of Oral & Maxillofacial Implants |data = 2017-07 |data dostępu = 2020-09-24 |wolumin = 32 |numer = 4 |s = e207–e212 |doi = 10.11607/jomi.5686 |url = http://quintpub.com/journals/omi/abstract.php?iss2_id=1467&article_id=17549}}</ref>, Central European Journal of Medicine<ref>{{Cytuj |autor = Marcin Kozakiewicz, Sławomir Chaberek, Katarzyna Bogusiak |tytuł = Using fractal dimension to evaluate alveolar bone defects treated with various bone substitute materials |czasopismo = Open Medicine |data = 2013-12-01 |data dostępu = 2020-09-24 |issn = 2391-5463 |wolumin = 8 |numer = 6 |s = 776–789 |doi = 10.2478/s11536-013-0197-y |url = https://www.degruyter.com/view/journals/med/8/6/article-p776.xml}}</ref> oraz Dentomaxillofacial Radiology A Journal of Haed & Neck Imaging i Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej. Był Członkiem Komitetu Redakcyjnego Protetyki Stomatologicznej i Magazynu Stomatologicznego oraz jest od sześciu lat członkiem Kolegium Lekarzy Praktyków powołanego przy Redakcji [[Magazyn Stomatologiczny|Magazynu Stomatologicznego]].


'''Pozostałe otrzymane nagrody:'''
'''Pozostałe otrzymane nagrody:'''

Wersja z 12:28, 25 wrz 2020

Marcin Kozakiewicz
{{{alt grafiki}}}
Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1969
Radom

Tytuł naukowy

profesor zwyczajny

Rodzice

Tadeusz – inżynier; Halina – lekarz medycyny

Multimedia w Wikimedia Commons

Marcin Kozakiewicz (ur. 12 listopada 1969 w Radomiu) – profesor nauk medycznych; chirurg szczękowo-twarzowy; kierownik Kliniki Chirurgii Szczękowo-Twarzowej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi; właściciel gabinetu stomatologicznego „STOMED” na ulicy Wileńskiej w Łodzi.

Życiorys

Syn Tadeusza – inżyniera oraz Haliny – lekarza medycyny.

Edukacja

Świadectwo dojrzałości otrzymał w roku 1988 w IV Liceum Ogólnokształcącym w Radomiu, w tym samym roku podjął studia w Oddziale Stomatologicznych, Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Łodzi.

Po pierwszym i drugim roku studiów uzyskał nagrodę JM Rektora za wyniki w nauce, a na czwartym roku studiów otrzymał stypendium Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Nagrodę Fundacji na Rzecz Młodzieży Wybitnie Zdolnej i Jej Nauczycieli „Primus Inter Pares”. Na czwartym i piątym roku brał aktywny udział w pracach trzech kół naukowych: przy Klinice Chirurgii Szczękowo-Twarzowej, przy Zakładzie Chorób Błony Śluzowej Jamy Ustnej i Przyzębia oraz przy Zakładzie Histologii i Embriologii. Studia zakończył w 1993 roku z najlepszym wynikiem wśród studentów Oddziału Stomatologicznego na Akademii Medycznej w Łodzi.

Po zakończeniu stażu podyplomowego w 1994 roku podjął pracę w Klinice Chirurgii Szczękowo-Twarzowej Instytutu Stomatologii Akademii Medycznej w Łodzi. W 1998 roku uzyskał specjalizację I-go stopnia z chirurgii stomatologicznej, a w 2004 roku specjalizację z chirurgii szczękowo-twarzowej. W 1996 roku uzyskał stopień doktora nauk medycznych na podstawie pracy pod tytułem „Próba oceny roli czuciowych zakończeń nerwowych w regulowaniu aktywności podziałowej keratynocytów i komórek tkanki łącznej dziąsła”. W 2005 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk medycznych na podstawie rozprawy pt. „Ocena wyników leczenia ubytków kości z zastosowaniem materiałów kościozastępczych w chirurgii stomatologicznej”[1]. Rozprawa ta została uznana za najlepszą pracę habilitacyjną w dziedzinach zabiegowych w Uniwersytecie Medycznym w Łodzi w 2005 roku, co było podstawa do przyznania Marcinowi Kozakiewiczowi nagrody im. prof. M. Stefanowskiego.

W 2006 roku został zatrudniony na stanowisku adiunkta w Klinice Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej i Onkologicznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. W 2009 roku, w wyniku wygrania konkursu, objął kierownictwo Oddziału Klinicznego Chirurgii Szczękowo-Twarzowej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. W 2010 roku został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi i w kolejnym roku przekształcił kierowaną placówkę w Klinikę Chirurgii Szczękowo-Twarzowej III Katedry Chirurgii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.

Swoje wykształcenie uzupełnił podczas 42 kursów doskonalących oraz pobytów na stażach w ośrodkach zagranicznych w: Oddziale Chirurgii Stomatologicznej i Szczękowo-Twarzowej, Shizuoka, Japonia, 3.08-8.08 i 16.08-25.08.2001, Klinice Chirurgii Stomatologicznej i Szczękowo-Twarzowej, Uniwersytet Kyoto, Japonia 9.08-15.08.2001, Klinice Chirurgii Stomatologicznej i Szczękowo-Twarzowej, Uniwersytet Medyczno-Dentystyczny w Tokyo, 26.08-30.08.2001, Klinice Chirurgii Szczękowo-Twarzowej Uniwersyteckiego Szpitala w Parmie, Włochy 26.10-1.11.2003, Klinice Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej Uniwersyteckiego Szpitala Św. Anny w Ferrarze, Włochy 2.11-8.11.2003 oraz 10.10-12.10.2011.

Działalność naukowo-badawcza przed uzyskaniem stopnia doktora habilitowanego

Do czasu uzyskania stopnia doktora habilitowanego opublikował łącznie 59 prac pełno tekstowych o łącznej punktacji MNiSW=141 wg list MNiSW z lat publikacji i wskaźniku wpływu IF=3,945. Ponadto, opublikował 94 streszczenia zjazdowe (w tym 41 w języku angielskim). Pod opieką dr hab. n. med. Andrzeja Godlewskiego badał m.in. wpływ substancji P i komórek tucznych na aktywność mitotyczną komórek nabłonka dziąsła. Wyniki opublikował w czasie IX Ogólnopolskiej Konferencji Studentów Stomatologii, 7 maja 1994 w Łodzi i otrzymał I nagrodę.

Pierwsze badania dotyczyły czynności komórek dziąsła [nabłonkowych i łącznotkankowych]. W głównej mierze zbadał wpływ neuromediatorów uwalnianych z czuciowych zakończeń nerwowych w stanie ich pobudzenia zapalnego i ich braku po przecięciu pnia nerwu zębodołowego dolnego[2][3].

W części badań stosował metody cyfrowej analizy obrazu [morfometrię], które wprowadziły Marcina Kozakiewicza w kolejną dziedzinę nauki, jaką stosował w serii późniejszych prac.

Kolejne dziewięć prac poświęcone było zagadnieniom chirurgii stomatologicznej. Opisał w nich wyniki usuwania kostniaków żuchwy[4][5], analizował wskazania do usuwania trzecich zębów trzonowych, postępowania w przypadku wykrycia chłoniaka[6][7], porównał rodzaje nici stosowane w chirurgicznych zabiegach wewnątrzustnych[8].

Znaczna część prac opublikowanych przed uzyskaniem stopnia doktora habilitowanego poświęcona była problemom dotyczącym implantologii stomatologicznej[9].

Badania dotyczące materiałów kościozastępczych pozwoliły zweryfikować deklaracje producentów i w sposób jednoznaczny przedstawić stan rozwinięcia powierzchni oraz skład dostępnych w Polsce granulowanych biomateriałów.

Za publikacje z tego okresu [2002-2004] otrzymał w 2005 roku nagrodę pierwszego stopnia za osiągnięcia naukowe zespołowe Rektora Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.

W 2001 roku został zaproszony przez kierowników jednostek: T. Izuka i K. Hasegawa do wygłoszenia cyklu wykładów dotyczących stosowania materiałów kościozastępczych w zabiegach implantologicznych w jamie ustnej. Odbyły się one w Klinice Chirurgii Stomatologicznej i Szczękowo-Twarzowej Uniwersytetu Kyoto oraz Oddziale Chirurgii Stomatologicznej i Szczękowo-Twarzowej w Shizuoce w Japonii. Kolejne wykładu odbyły się na konferencji Wschód-Zachód w Warszawie w 2006 roku, na Kongresie Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego we Wrocławiu w 2009 roku oraz na Konferencji Otolaryngologicznej zorganizowanej w Łodzi w 2013 roku.

Najczęściej cytowaną pracą Marcina Kozakiewicza z tego okresu jest „Cherubism – clinical picture and treatment”[10] – 13 cytowań. Wynika to z wielkości opisanej rodziny, wyników badań cytogenetycznych sugerujących nietypowe dziedziczenie oraz rzadkości występowania choroby.

Pozostałe niewymienione nagrody:

  • Nagroda Rektora Akademii Medycznej w Łodzi drugiego stopnia za osiągnięcia naukowe, 1997.
  • Wyróżnienie I stopnia za pracę opublikowaną w Czasopiśmie Stomatologicznym w 1997 r.
  • III nagroda w konkursie prac nadesłanych na XIV Międzynarodowy Zjazd Polskiego Towarzystwa Anestezjologicznego i Intensywnej Terapii. Fundacja na Rzecz Bezpiecznego Znieczulenia, 2002 r.

Działalność naukowo-badawcza po uzyskaniu stopnia doktora habilitowanego

Marcin Kozakiewicz kontynuował zainteresowania materiałami kościostępczymi w okresie pracy po habilitacji. Zaowocowało to serią badań podstawowych głównie we współpracy z Politechnika Łódzką, np. ocenę na podstawie macierzy długości serii regeneracji ubytków kości. W tych pracach podaje obiektywne sposoby oceny odbudowy kości na podstawie podstawowych metod obrazowania radiologicznego. Dwie prace dotyczą tytanowych wszczepów zębowych[11][12].

W badaniach in vitro w 2005 roku potwierdził wyższość powierzchni tytanowych rozwiniętych przez trawienie 30% kwasem fluorowodorowym, nad mechanicznie wygładzonymi. Nie był to wówczas powszechnie przyjęty pogląd w chirurgii szczękowo-twarzowej, ponieważ dopiero w roku 2012 lider produkcji wszczepów do utrzymywania epitez twarzy [Vista Fix, Geteborg, Szwecja] i implantów słuchowych [BAHA, Geteborg, Szwecja] rozpoczął stosowanie powierzchni rozwiniętych w swoich wszczepach.

W zespole kierowanym przez Marcina Kozakiewicza opracowano nowe membrany barierowe dla sterowanej regeneracji tkanek. Z zastosowaniem cyfrowej analizy obrazu i programu komputerowego własnego pomysły zbadał odległe wyniki leczenia nakładkowymi przeszczepami kości zaników kości szczęk. Pokrewnym nurtem były badania z zakresu chirurgicznych rekonstrukcji alloplastycznych i autogennych. Metodami statystycznymi [obiektywnymi] udokumentował skuteczność klasycznych rekonstrukcji poresekcyjnych żuchwy oraz wsparł badania dotyczące zastosowania dzianiny polipropylenowej w chirurgii szczękwo-twarzowej. Po habilitacji rozwijał również badania na polu głównych dziedzin chirurgii szczękowo-twarzowej takich jak traumatologia, leczenie wad twarzowo-szczękowo-zgryzowych i stanów zapalnych.

W kolejnej pracy opisał rzadkie zaburzenie morfologiczne – pneumosinus dilatans i zaproponowałem sposób jego korekty. Zaś w następnych dwóch pracach cyklu przeanalizował wyniki korekty tkanek miękkich i powikłania leczenia ortognatycznego.

Cyfrowa analiza obrazu w znacznej części dotycząca radiologii szczękowo-twarzowej jest zainteresowaniem Marcina Kozakiewicza od początku jego pracy zawodowej. Wiązało się to ze stosowaniem metod morfometrycznej oceny komórek w badaniach zawartych w pracy doktorskiej. W zakresie chirurgii szczękowo-twarzowej początkowo dotyczyła oceny morfometrycznej obiektów w rentgenowskich zdjęciach wewnątrzustnych, następnie precyzyjnej analizy zmian gęstości kości metodą cyfrowej subtrakcji radiologicznej, fuzji obrazów TK, MR i scyntygraficznych. Polem zastosowania tych metod były w znacznej mierze oczodoły. Następnie na bazie tych doświadczeń powstały projekty trójwymiarowego modelowania wirtualnego szkieletu twarzowej części czaszki[13][14][15]. Ostatecznie ta droga rozwoju naukowego doprowadziła do klinicznego zastosowania indywidualnych wszczepów w leczeniu pacjentów z uszkodzeniami twarzowej części czaszki, jako standardowej procedury w Klinice Chirurgii Szczękowo-Twarzowej UM w Łodzi.

Po raz pierwszy opisał [brak danych w piśmiennictwie światowym] przebudowę miejsc implantacji biomateriałów w szczęce i żuchwie na podstawie badań tekstury obrazu radiologicznego w rozprawie habilitacyjnej, a następnie zastosował do oceny gojenia kości w okolicy wierzchołów korzeni zębów. W tych badaniach użył cech wyższego rzędu, a nie prostej oceny gęstości optycznej [ocena histogramu – cechy pierwszego rzędu] dla opisania i interpretacji radiologicznej obserwowanej struktury regenerującej się kości. Pozwala to uwolnić się od różnic jasności [gęstości optycznej], jakie maskują mikroarchitektonikę młodej kości. Zastosowanie analizy tekstur do radiologicznej oceny kości umożliwia wykrycie pierwszych objawów procesu regeneracji lub jego powikłań. Daje to podstawy do wczesnej interwencji chirurgicznej zanim pojawią się zaawansowane zmiany wsteczne.

Dużą wagę przywiązuje do technik obrazowania, więc opracował moduł programu komputerowego DentalStudio umożliwiający łączenie obrazów medycznych różnego typu. Niesie to ze sobą dwie zalety:1. ocenę czynności narządu [badanie scyntygraficzne, termografia] na tle jego budowy anatomicznej [TK, MR] oraz 2. powiązanie przestrzenne na jednym obrazie elementów kostnych [TK] i tkanek miękkich [MR], co jest szczególnie ważne w leczeniu urazów oczodołów, nowotworów, deformacji. Algorytm programu pozwala precyzyjnie dobrać cechy fuzji obrazów i wykonać ją na cztery predefiniowane sposoby.

Od 2005 roku bada i pracuje nad indywidualnymi rekonstrukcjami czaszki człowieka. Badania te stanowiły przedmiot rozprawy doktorskiej dr Marcina Elgalal, której był promotorem.

W czerwcu 2009 roku została opublikowana praca opisująca koncepcję klinicznego zastosowania modeli biomedycznych w leczenia pourazowych zmian w oczodołach. Przedstawił w niej krok po kroku protokół postępowania i wstępną skuteczność kliniczną jego zastosowania u chorych z izolowanymi złamaniami dna oczodołu. Artykuł spotkał się z dużym zainteresowaniem, czego wyrazem było znalezienie się go wśród najczęściej zamawianych prac w redakcji Journal of Cranio-Maxilloa-Facial Surgery oraz 13 cytowań z częstością ponad 3-ch na rok. Henry Thuau [sekretarz generalny Europejskiego Towarzystwa Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej, EACMFS] cytuje tę pracę w czasie swoich wykładów [np. w czasie XX Congress of EACMFS, Bruges, Belgia, 2010].

Prace badawczo-rozwojowe nad indywidualnymi wszczepami doprowadziły do serii zgłoszeń patentowych oraz zarejestrowania Wzoru Wspólnotowego w Unii Europejskiej. Zwieńczeniem tych prac była naukowa nagroda I0 przyznana przez JM Rektora Uniwersytetu Medycznego w Łodzi za „cykl publikacji poświęconych urazom oczodołu, nowoczesnym metodom diagnostycznym oraz zastosowaniu metod indywidualnego modelowania materiałów rekonstrukcyjnych, a także długoterminowej opiece nad pacjentami ze złamaniem oczodołu[16]” [2012]. Obecnie wyniki prac naukowych doprowadziły do komercjalizacji pomysłu leczenia indywidualnymi wszczepami uszkodzeń oczodołów. Łódzki Park Naukowo-Technologiczny jest beneficjentem moich rozwiązań naukowych i produkuje indywidualne wszczepy dla 3 ośrodków chirurgii szczękowo-twarzowej i 2 neurochirurgicznych w Polsce.

Z doświadczeń zdobytych w chirurgii oczodołów z indywidualnymi rekonstrukcjami pourazowych i ponowotworowych uszkodzeń oraz czerpanych z badań biomechaniki żuchwy, przeniósł sposób leczenia na korygowanie zewnętrznych powierzchni szkieletu twarzowej części czaszki [trzon kości jarzmowej, boczny brzeg oczodołu, kąt żuchwy].

Na zaproszenie redakcji opracował dane dotyczące 4063 podanych znieczuleń miejscowych i przeanalizowałem powikłania. Pozostałe prace na zamówienie redakcji czasopism dotyczyły materiałów kościozastępczych, szkliwiaka oraz dyskretnej transformacji falkowej, jako narzędzia do cyfrowej analizy obrazu radiologicznego. W 2009 roku został poproszony przez Politechnikę Łódzką o wykonanie recenzji książki „Wstęp do komputerowej analizy obrazu” autorstwa prof. Andrzeja Materki i prof. Pawła Strumiłło[17]. Następnie w roku 2012 Politechnika Łódzka poprosiła go o recenzję monografii dr hab. inż. Ryszarda Grądzkiego pt. „Problemy wytrzymałościowe układu stomatognatycznego”[18], która była elementem wniosku o nadanie tytułu profesora.

Jest recenzentem oraz autorem w 4 czasopismach z listy filadelfijskiej: The International Journal of Oral & Maxillofacial Implants[19][20], Central European Journal of Medicine[21] oraz Dentomaxillofacial Radiology A Journal of Haed & Neck Imaging i Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej. Był Członkiem Komitetu Redakcyjnego Protetyki Stomatologicznej i Magazynu Stomatologicznego oraz jest od sześciu lat członkiem Kolegium Lekarzy Praktyków powołanego przy Redakcji Magazynu Stomatologicznego.

Pozostałe otrzymane nagrody:

  • Nagroda Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego za najlepsze publikacje w „Czasopiśmie Stomatologicznym” w 2006 r.
  • Nagroda Zespołowa Rektora Uniwersytetu Medycznego w Łodzi pierwszego stopnia za osiągnięcia naukowe, 2006.
  • Naukowa Zespołowa Nagroda Rektora UM w Łodzi II stopnia za cykl prac z zakresu cyfrowej analizy obrazów biomedycznych; 2008.
  • Nagroda za Wdrażanie Innowacji w Medycynie. Marszałek Województwa Łódzkiego, 2011.

Urząd Patentowym RP przyznał mu 5 patentów z dziedziny radiologii szczękowo-twarzowej [3] oraz implantologii szczękowo-twarzowej [2]. Ponadto, od chwili uzyskania stopnia doktora habilitowanego opublikował 34 streszczenia zjazdowe (w tym 18 w języku angielskim).

Przypisy

  1. ↑ Marcin. Kozakiewicz, Ocena wyników leczenia ubytków kości z zastosowaniem materiałów kościozastępczych w chirurgii stomatologicznej, Łódź: Uniwersytet Medyczny, 2004, ISBN 83-88940-17-1, OCLC 749692779 [dostęp 2020-09-25].
  2. ↑ Marcin Kozakiewicz, The assessment of the proliferation regulatory role of inferior alveolar nerve neurotransmitters on keratynocytes and connective tissue cells., 5 września 1998, XIV Congress of European Association for Cranio-Maxillofacial Surgery-Abstracts, Helsinki.
  3. ↑ Marcin Kozakiewicz, A. Godlewski, Aktywność podziałowa komórek warstwy podstawnej nabłonka dziąsła w zapaleniu neurogennym., 30 maja 1998, XVIII Kongres Sekcji Chirurgii Szczękowo-Twarzowej i Stomatologicznej Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, Szczyrk.
  4. ↑ Marcin Kozakiewicz, Kostniaki żuchwy - leczenie z zastosowaniem materiałów kościozastępczych i sterowanej regeneracji kości., „Czasopismo Stomatologiczne”, 2002.
  5. ↑ Marcin Kozakiewicz, P. Arkuiszewski, Kostniaki żuchwy - cyfrowa analiza kształtu., „Magazyn Stomatologiczny”, 2002.
  6. ↑ Marcin Kozakiewicz, M. Karolewski, Chłoniak złośliwy jamy ustnej - opis przypadku., Zebranie naukowo-szkoleniowe Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, Łódź., 17 czerwca 1999.
  7. ↑ Marcin Kozakiewicz i inni, Chłoniak złośliwy jamy ustnej - opis przypadku., Zebranie naukowo-szkoleniowe Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, Łódź., 17 czerwca 1999.
  8. ↑ Marcin Kozakiewicz i inni, Ocena in vivo odczynu tkankowego na wybrane nici chirurgiczne., „Stomatologia Współczesna”, 2003.
  9. ↑ Marcin Kozakiewicz i inni, Wybrane metody badań jakościowych i ilościowych kości w implantologii stomatologicznej. Przegląd piśmiennictwa – część I., „Magazyn Stomatologiczny”, 2003.
  10. ↑ M Kozakiewicz, W Perczynska‐Partyka, J Kobos, Cherubism—clinical picture and treatment, „Oral Diseases”, 7 (2), 2001, s. 123–130, DOI: 10.1034/j.1601-0825.2001.0070211.x [dostęp 2020-09-25].
  11. ↑ Marcin Kozakiewicz, Piotr Szymor, Comparison of pre-bent titanium mesh versus polyethylene implants in patient specific orbital reconstructions, „Head & Face Medicine”, 9 (1), 2013, s. 32, DOI: 10.1186/1746-160X-9-32, ISSN 1746-160X, PMID: 24382118, PMCID: PMC4029398 [dostęp 2020-09-25] (ang.).
  12. ↑ Marcin Kozakiewicz i inni, Clinical application of 3D pre-bent titanium implants for orbital floor fractures, „Journal of Cranio-Maxillofacial Surgery”, 37 (4), 2009, s. 229–234, DOI: 10.1016/j.jcms.2008.11.009 [dostęp 2020-09-25] (ang.).
  13. ↑ Marcin Kozakiewicz i inni, Clinical application of 3D pre-bent titanium implants for orbital floor fractures, „Journal of Cranio-Maxillofacial Surgery”, 37 (4), 2009, s. 229–234, DOI: 10.1016/j.jcms.2008.11.009 [dostęp 2020-09-25] (ang.).
  14. ↑ Raphael Olszewski, Piotr Szymor, Marcin Kozakiewicz, Accuracy of three-dimensional, paper-based models generated using a low-cost, three-dimensional printer, „Journal of Cranio-Maxillofacial Surgery”, 42 (8), 2014, s. 1847–1852, DOI: 10.1016/j.jcms.2014.07.002 [dostęp 2020-09-25] (ang.).
  15. ↑ Piotr Szymor, Marcin Kozakiewicz, Raphael Olszewski, Accuracy of open-source software segmentation and paper-based printed three-dimensional models, „Journal of Cranio-Maxillofacial Surgery”, 44 (2), 2016, s. 202–209, DOI: 10.1016/j.jcms.2015.11.002 [dostęp 2020-09-25] (ang.).
  16. ↑ Kamil Jurczyszyn, Marcin Kozakiewicz, Application of Texture and Fractal Dimension Analysis to Estimate Effectiveness of Oral Leukoplakia Treatment Using an Er:YAG Laser–A Prospective Study, „Materials”, 13 (16), 2020, s. 3614, DOI: 10.3390/ma13163614, ISSN 1996-1944 [dostęp 2020-09-24].
  17. ↑ Andrzej Materka, Paweł Strumiłło, Wstęp do komputerowej analizy obrazu, luty 2009.
  18. ↑ Politechnika Łódzka. Wydawnictwo., Problemy wytrzymałościowe układu stomatognatycznego, Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2012, ISBN 978-83-7283-503-1, OCLC 829803196 [dostęp 2020-09-24].
  19. ↑ Marcin Kozakiewicz i inni, In Vitro and In Vivo Imaging of Ultra–High-Molecular-Weight Polyethylene Orbital Implants, „The International Journal of Oral & Maxillofacial Implants”, 30 (2), 2015, e24–e29, DOI: 10.11607/jomi.3790 [dostęp 2020-09-24].
  20. ↑ Marcin Kozakiewicz i inni, Assessment of Parathyroid Hormone Serum Level as a Predictor for Bone Condition Around Dental Implants, „The International Journal of Oral & Maxillofacial Implants”, 32 (4), 2017, e207–e212, DOI: 10.11607/jomi.5686 [dostęp 2020-09-24].
  21. ↑ Marcin Kozakiewicz, Sławomir Chaberek, Katarzyna Bogusiak, Using fractal dimension to evaluate alveolar bone defects treated with various bone substitute materials, „Open Medicine”, 8 (6), 2013, s. 776–789, DOI: 10.2478/s11536-013-0197-y, ISSN 2391-5463 [dostęp 2020-09-24].

Linki zewnętrzne

Kategoria:Chirurgia szczękowo-twarzowa

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marcin_Kozakiewicz&oldid=60926186”