11 Pułk Piechoty Obrony Krajowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

11 Pułk Piechoty Obrony Krajowej Jičín (niem. 11. Landwehrinfanterieregiment Jičín) – pułk piechoty cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej.

Historia pułku[edytuj | edytuj kod]

Pułk został utworzony 1 maja 1889 roku[1].

Okręg uzupełnień Obrony Krajowej Jiczyn (cz. Jičín) na terytorium 9 Korpusu[1].

Kolory pułkowe: trawozielone (grasgrün), guziki srebrne z numerem „11”.

W lipcu 1914 roku skład narodowościowy pułku: 63% – Czesi, 36% – Niemcy[2].

W latach 1903–1914 pułk stacjonował Jiczynie, z wyjątkiem 3. batalionu, który załogował w Jaromierzu[1].

Pułk wchodził w skład 51 Brygady Piechoty Obrony Krajowej należącej do 26 Dywizji Piechoty Obrony Krajowej[3].

W czasie I wojny światowej pułk walczył z Rosjanami w 1914 i 1915 roku w Galicji. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach: Cmentarz wojenny nr 167 – Ryglice, Cmentarz wojenny nr 71 – Łosie. W 1917 kilku żołnierzy pochowanych zostało na cmentarzu wojennym w Chełmie.

11 kwietnia 1917 oddział został przemianowany na Pułk Strzelców Nr 11 (niem. Schützenregiment Nr 11[4]).

Komendanci pułku[edytuj | edytuj kod]

  • płk Simeon Addobbati (1903 – 1906)
  • płk Franciszek Aleksandrowicz (1906 – 1909)
  • płk Moritz Jesser (1909 – 1913)
  • płk Emil Stangl (1914[1])

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Schematismus 1914 ↓, s. 243.
  2. Landwehr-Infanterie-Regimenter as at July 1914.. [dostęp 2010-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-10)].
  3. Schematismus 1914 ↓, s. 55.
  4. Ranglisten 1918 ↓, s. 252.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]