18 Pułk Piechoty Obrony Krajowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
18 Pułk Piechoty Obrony Krajowej Przemyśl
18. Landwehrinfanterieregiment Przemyśl
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1889

Rozformowanie

1917

Nazwa wyróżniająca

Przemyśl

Tradycje
Kontynuacja

18 Pułk Strzelców
(niem. 18 Schützenregiment)

Dowódcy
Pierwszy

płk Ignaz Merta

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Przemyśl

Rodzaj sił zbrojnych

c. k. Obrona Krajowa

Rodzaj wojsk

piechota

18 Pułk Piechoty Obrony Krajowej Przemyślpułk piechoty cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej.

Historia pułku[edytuj | edytuj kod]

1 maja 1889 roku w Przemyślu został utworzony Galicyjski Pułk Piechoty Obrony Krajowej Nr 18 z połączenia czterech batalionów, a mianowicie:

  • Batalionu Obrony Krajowej Przemyśl Nr 59 w Przemyślu,
  • Batalionu Obrony Krajowej Sambor Nr 61 w Samborze,
  • Batalionu Obrony Krajowej Stryj Nr 65 w Stryju,
  • Batalionu Obrony Krajowej Gródek Nr 68 we Lwowie[1][2].

Okręgi uzupełnień Obrony Krajowej Przemyśl i Sanok.

Kolory pułkowe: trawiasty (grasgrün), guziki srebrne z numerem „18”. W lipcu 1914 roku skład narodowościowy pułku: 47% – Rusini, 43% – Polacy[3].

W 1914 roku komenda pułku oraz I i II batalion stacjonował w Przemyślu, natomiast III batalion w Sanoku[4].

W sierpniu 1914 roku pułk wchodził w skład 89 Brygady Piechoty Obrony Krajowej należącej do 45 Dywizji Piechoty Obrony Krajowej, a ta z kolei do IX Korpusu[5]. W 1918 roku pułk wchodził w skład 90 Brygady Piechoty Obrony Krajowej należącej do tej samej 45 Dywizji Piechoty Obrony Krajowej, która wówczas była podporządkowana komendantowi X Korpusu.

11 kwietnia 1917 roku 18 Pułk Piechoty Obrony Krajowej został przemianowany na 18 Pułk Strzelców.

W czasie I wojny światowej pułk walczył z Rosjanami w 1914 i 1915 roku w Galicji między innymi w okolicach Biecza i Gorlic. Największe straty jednostka poniosła w bitwie pod Gorlicami. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach: Cmentarz wojenny nr 65 – Małastów-Kornuta, Cmentarz wojenny nr 196 - Rzuchowa, Cmentarz wojenny nr 33 – Swoszowa. W czasie ofensywy w 1915 roku jednostka walczyła na Lubelszczyźnie, miejscami pochówków poległych są m.in. Strzeszkowice Duże.

Kadra pułku[edytuj | edytuj kod]

Komendanci pułku
  • płk Ignaz Merta (1889[6] – )
  • płk Felix Bonjean (1903-1905[7])
  • płk Karol Alexandrowicz (24 X 1905 – 1 V 1909 → urlopowany)
  • płk Friedrich von Hasch (1909 – 1913)
  • ppłk Eduard Bezdiczka (p.o. 1914[2])
Oficerowie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Schematismus 1890 ↓, s. 125, 244, 248, 256, 262.
  2. a b Schematismus 1914 ↓, s. 258.
  3. Landwehr-Infanterie-Regimenter as at July 1914.. [dostęp 2010-03-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-10)].
  4. Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1914. Wiedeń: 1914, s. 258.
  5. Landwehr Infanterieregimenter as at August 1914. austro-hungarian-army.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)]..
  6. Schematismus 1890 ↓, s. 125.
  7. 18. Landwehrinfanterieregiment Przemysl. mlorenz.at. [dostęp 2016-03-17]. (niem.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]