39 Pułk Piechoty (austro-węgierski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Węgierski Pułk Piechoty Nr 39
Ungarisches Infanterieregiment Nr. 39
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1756

Rozformowanie

1918

Nazwa wyróżniająca

Węgierski

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Debreczyn, Brod nad Sawą, Wiedeń, Oradea

Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Armia

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

49 Dywizja Piechoty
17 Dywizja Piechoty

FZM Peter Duka von Kádár
FML Franz Joseph Florian von Schulzig
Porucznik IR. 39 w mundurze paradnym
Kurtka munduru kaprala IR. 39

Węgierski Pułk Piechoty Nr 39 (IR. 39) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku[edytuj | edytuj kod]

Pułk kontynuował tradycje pułku utworzonego w 1756 roku[1].

Okręg uzupełnień nr 39 Debreczyn na terytorium 7 Korpusu[2].

Kolory pułkowe: szkarłatny (scharlachrot), guziki srebrne.

Dyslokacja w roku 1873: Dowództwo w Wiedniu, komenda uzupełnień oraz batalion zapasowy w Debreczynie.

W 1889 roku sztab pułku razem z 1. i 4. batalionem stacjonował w Debreczynie, 2. batalion w Oradei (węg. Nagyvárad, niem. Großwardein), a 3. batalion był detaszowany do Zadaru. Pułk (bez 3. batalionu) wchodził w skład 33 Brygady Piechoty w Oradei należącej do 17 Dywizji Piechoty, natomiast 3. batalion był podporządkowany generałowi przydzielonemu do Komendy Wojskowej w Zadarze[3].

Dyslokacja w roku 1903: Dowództwo i bataliony I i IV w Debreczynie, II batalion w Nevesinju, III w Temeszwarze (węg. Temesvár).

W latach 1906-1911 pułk stacjonował w miejscowości Brod nad Sawą z wyjątkiem 2. batalionu w Debreczynie.

W latach 1912-1914 pułk stacjonował w Wiedniu z wyjątkiem 2. batalionu, który załogował w Debreczynie[1]. Pułk wchodził w skład 98 Brygady Piechoty w Wiedniu należącej do 49 Dywizji Piechoty, natomiast 2. batalion był podporządkowany komendantowi 33 Brygady Piechoty należącej do 17 Dywizji Piechoty[4].

Skład narodowościowy w 1914 roku 92% – Węgrzy[5].

W czasie I wojny światowej pułk walczył z Rosjanami w końcu 1914 i na początku 1915 roku w Galicji oraz w Królestwie Kongresowym. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach: Cmentarz wojenny nr 301 – Żegocina, Cmentarz wojenny nr 314 – Bochnia.

Szefowie pułku[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Szef pułku.

Kolejnymi szefami pułku byli:

W okresie, gdy szefami pułku byli infant Portugalii Miguel i wielki książę Rosji Aleksy, obowiązki „drugiego” szefa pułku wykonywali:

  • FZM Markus von Csollich (1827 – †14 IX 1844),
  • FML Emerich von Blagoevich (1844 – 14 VII 1849 → stan spoczynku),
  • FML Franz Joseph Florian von Schulzig (1849 – †3 I 1864),
  • FML Joseph Habermann von Habersfeld (1864–1866 i 1872 – †19 XII 1880)[1].

Komendanci pułku[edytuj | edytuj kod]

  • płk Alex Kocziczka von Freybergswall (1873)
  • płk Sigmund Anton von Kraus (1889)
  • płk Paul von Vogl (1903-1904)
  • płk Paul von Schmidt (1905-1908)
  • płk Heinrich von Zucculin (1909-1910)
  • płk Alexander von Vidulović (1912-1914[1])

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]