10 Pułk Piechoty (austro-węgierski)
 Pieczęć pułku | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1715 |
| Rozformowanie |
1918 |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Tradycje | |
| Święto |
22 lipca |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
płk Streithorst |
| Działania zbrojne | |
| I wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
_in_Dienstadjustierung.png)
Galicyjski Pułk Piechoty Nr 10 (IR. 10) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.
Historia pułku[edytuj | edytuj kod]
Pułk został utworzony w 1715 roku[1]. W latach 1804–1869 patrz 10 Pułk Piechoty Cesarstwa Austriackiego.
Okręg uzupełnień nr 10 Przemyśl na terytorium 10 Korpusu[1].
Do około 1878 pułk miał siedzibę w Jarosławiu[2], od około 1879 w Przemyślu[3].
W 1898 roku sztab pułku razem z 1. i 2. batalionem stacjonował w garnizonie Jarosław, 3. batalion w Przemyślu, a 4. batalion w Radymnie.
Do około 1907 sztab ponownie działał w Jarosławiu[4], a od około 1908 w Przemyślu[5].
W 1914 roku pułk stacjonował w Przemyślu z wyjątkiem 1. batalionu, który był detaszowany w miejscowości Bijeljina, w Bośni i Hercegowinie[1].
Pułk (bez 1. batalionu) wchodził w skład 48 Brygady Piechoty w Przemyślu należącej do 24 Dywizji Piechoty, natomiast 1. batalion był podporządkowany komendantowi 10 Brygady Górskiej w Tuzli należącej do 48 Dywizji Piechoty[6].
Swoje święto pułk obchodził 22 lipca w rocznicę bitwy pod Blumenau (Lamač) stoczonej w 1866 roku[1].
Skład narodowościowy: Ukraińcy – 47%, Polacy – 43%, inni 10%.
Barwy pułkowe: jasnozielony (papageiengrün), guziki srebrne.
Szefowie pułku[edytuj | edytuj kod]
Kolejnymi szefami pułku byli:
- FML Franz Wenzel Reisky von Dubnitz (1809 – †30 XII 1816),
- FZM Luigi (Alois) von Mazzuchelli (1817 – †5 VIII 1868),
- FZM Heinrich von Handel (1869 – †1 V 1887),
- król Szwecji Oskar II (1888 – †8 XII 1907),
- król Szwecji Gustaw V (od 1908)[1].
Żołnierze[edytuj | edytuj kod]
- Komendanci pułku
- płk Streithorst (1716)
- płk Falk (Valk) (1716–1724)
- ppłk / płk Johann Anton Hatzfeld (1724–1732)
- płk Franz Rogoisky von Rohozník (1790–1795)
- płk Józef Pawlikowski von Cholewa (1875–1878 → komendant 60 Brygady Piechoty)
- płk Alois Laube (1896– )
- płk Ludwig Matuschka (1903–1904)
- płk Joseph Roček (1905–1907)
- płk Eduard Schatzl-Zlinszky von Mühlfort (1907–1912 → komendant 121 Brygady Piechoty)
- płk Rudolf Obauer von Bannerfeld (1912–1914 → komendant wojskowy w Koszycach)
- płk Eduard Wieden von Alpenbach (1915)
- Oficerowie
- ppłk Władysław Gniewosz
- mjr Josef Klettlinger
- kpt. Włodzimierz Rachmistruk (1910–1918)
- por.rez. Stanisław Lechowicz
- por. Adam Pirgo
- por. Józef Sosnowski
- por. Ignaz Stefaniów (1905–1907)
- ppor. Władysław Pokorny (1916–1918)
- ppor. rez. Zygmunt Kostrzewski
- ppor. rez. Mieczysław Jus
- ppor. rez. Marian Kister
- ppor. rez. Leon Parat
- ppor. rez. Władysław Węgrzyński
- ppor. rez. Stanisław Wyżykowski
- chor. rez. Czesław Wawrosz
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Schematismus 1914 ↓, s. 398.
- ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1879. Wiedeń: 1878, s. 256.
- ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1880. Wiedeń: 1879, s. 266.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1908. Wiedeń: 1907, s. 450.
- ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1909. Wiedeń: 1908, s. 468.
- ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 101, 113.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
- Juliusz Bator: Wojna galicyjska. Działania armii austro-węgierskiej na froncie północnym (galicyjskim) w latach 1914-1915. Kraków: Wydawnictwo EGIS Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-7396-747-2. (pol.).
- Maciej Krotofil, Ukraińska Armia Halicka 1918-1920, Toruń: Wydaw. Adam Marszałek, 2002, ISBN 83-7322-156-5, OCLC 830348777.
- Tomasz Nowakowski: Armia Austro-Węgierska 1908-1918. Warszawa: Feniks, 1992. ISBN 83-900217-4-9. (pol.).
- Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900-1914.
