30 Dywizja Pancerna (ZSRR)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
30 Dywizja Pancerna
30-я танковая дивизия
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

marzec 1941

Rozformowanie

28 lipca 1941

Dowódcy
Pierwszy

płk Siemion Bogdanow

Działania zbrojne
II wojna światowa
obrona twierdzy Brześć
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

wojska pancerne

Podległość

14 Korpus Zmechanizowany

30 Dywizja Pancerna (ros. 30-я танковая дивизия) – radziecka dywizja pancerna z okresu II wojny światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dywizja została sformowana w marcu 1941 roku. W dniu agresji III Rzeszy na ZSRR mającej miejsce 22 czerwca 1941 roku dywizją dowodził gen. mjr Siemion Bogdanow i znajdowała się ona około 40 km na wschód od twierdzy w Brześciu. Wyposażona była w czołgi lekkie T-26.

Z rejonu Żabinki, razem z 30 Dywizją Pancerną uczestniczyła w kontrataku dowodzonym przez gen. mjr Stepana Oborina[1]. Kontratak rozpoczął się 23 czerwca 1941 roku o godz: 8:00 i uczestniczyło w nim około 200 czołgów T-26. Dywizja dowodzona przez płk Bogdanow zaatakowała niemiecką 18 Dywizję Pancerną[1]. 22 Dywizja Pancerna słabo wsparta przez piechotę i artylerię poniosła straty, i została zepchnięta w bok. Dowodzący 22 DPanc. gen. Wasilij Puganow poległ w walce a dowodzący kontratakiem gen. Oborin został ranny. Gdy poleciał do Moskwy na leczenie, został aresztowany i rozstrzelany za dezercję[2]. W nalotach na radzieckie dywizje pancerne aktywnie uczestniczyło niemieckie lotnictwo, zadając im poważne straty.

Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]

Skład[edytuj | edytuj kod]

  • 60 pułk czołgów (43-й танковый полк)
  • 61 pułk czołgów (44-й танковый полк)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Forczyk 2019 ↓, s. 115,116.
  2. Forczyk 2019 ↓, s. 116.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Robert Forczyk: Wojna pancerna na froncie wschodnim 1941-1942. Schwerpunkt. Łódź: 2019. ISBN 978-83-7731-253-7.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]